Ο Κούτρης πίστεψε στα πόδια του και δικαιώθηκε. Ο Επασί που έμοιαζε σχεδόν ανίκητος μέχρι εκείνη τη στιγμή έβαλε λάθος τα χέρια και η μπάλα κατέληξε μέσα. Με αυτόν τον τρόπο οι «ερυθρόλευκοι» βγήκαν από τη δύσκολη θέση και έφτασαν με ματς περισσότερο στην κορυφή. Ένα ματς στο οποίο είχαν 22 τελικές, τις 12 στο στόχο, ένα παιχνίδι που ο Φορτούνης έχασε πέναλτι μετά από 11 σερί εύστοχα εντός συνόρων (υπήρχε και το χαμένο με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ).
Πάνω απ’ όλα υπήρχαν διαστήματα, όπως αυτό από το 25ο λεπτό και μετά, όπου οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν στοιχεία, που μέχρι και πριν τη διακοπή, δεν είχαμε δει φέτος. Κυρίως την κίνηση των μεσοεπιθετικών του, χωρίς να έχουν την μπάλα στα πόδια τους, αλλά και των ακραίων.
Το πρώτο 25λεπτο είναι από αυτά που θέλει να ξεχάσει κανείς γρήγορα. Ο Ολυμπιακός πήγε σε πιο πολλές ατομικές ενέργειες μετά το 25’, αλλά και σε περισσότερο τρέξιμο χωρίς την μπάλα. Αυτό αποτελεί στοιχείο που δεν είχαμε διαπιστώσει μέχρι σήμερα, απλά γιατί δεν είχε συμβεί τέτοιο πράγμα. Ο Ολυμπιακός πριν τη διακοπή, δεν είχε ίσως και τις δυνάμεις να παρουσιάσει ορισμένα από τα στοιχεία που είδαμε απόψε.
Το σκορ έμεινε σε τόσο χαμηλά επίπεδα για δύο λόγους. Ο πρώτος και προφανής είναι ο Επασί που έπιασε πολλά και βρέθηκε σε μεγάλη βραδιά, μέχρι το 85’. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν αντιλαμβάνεται κανείς την αφόρητη πίεση, που επιφέρει πνευματική κόπωση, όταν ο πορτιέρε βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση συναγερμού.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τον επιθετικό. Ο Καρίμ είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής για ομάδες που παίζουν για να βρουν ανοικτό χώρο. Βοηθά πολύ στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, μπορεί να βάλει πανέμορφα γκολ από δύσκολες γωνίες της περιοχής. Δεν είναι όμως ο παίκτης που θα τελειώσει τις κλασσικές φάσεις του φορ. Τα τελειώματα του δεν ήταν τα καλύτερα σήμερα, δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά που έπιασε ο τερματοφύλακας των Βοιωτών.
Ας πούμε στο πλασέ που έφυγε έξω, περιμένεις κάτι καλύτερο ή οι φάσεις που είχε στο δεύτερο μέρος στο 55’ και στο 61’. Ο Ολυμπιακός όσο και ο Τζούρτζεβιτς δεν μπαίνει στην εξίσωση, το θέμα γίνεται πιο περίπλοκο. Κι επιπλέον κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι στη φωτιά, πως ο Ολυμπιακός δεν θα βρει στο δρόμο του κι άλλο τέτοιο ματς με θεωρητικά εύκολο αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να χτυπήσει φορ που έχει εύκολο γκολ τον Ιανουάριο, χωρίς συζήτηση.
Ο Λεβαδειακός φέτος, σαφώς και είναι μια πολύ καλά οργανωμένη ομάδα. Κι αν το πίστευε λίγο παραπάνω μετά την ισοφάριση, θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά, γιατί υπήρξε ένα διάστημα λίγο παραπάνω από δεκάλεπτο που ο Ολυμπιακός εμφάνισε σημάδια των πρώτων αγωνιστικών.
Δεν ήθελε και πολύ να γίνει κι απόψε ζημιά, αν ο Κούτρης δεν αποφάσιζε να σουτάρει με το καλό του πόδι και να οδηγήσει στο λάθος τον Επασί. Βγήκε αλώβητος από ένα δύσκολο παιχνίδι, αλλά φέτος, καμία αναμέτρηση για κανέναν δεν θα είναι εύκολη. Η γκέλα θα παραμονεύει για όλους ακόμα και εκεί που δεν το περιμένουν. Ακόμα και αν ένα ματς είναι για πολλά με λίγα.