Όπως πιστώνεται και παίρνει τα εύσημα για τα θετικά και την μεταμόρφωση, έτσι θα πρέπει να παίρνει πάνω του και τα σφάλματα του ο Χιμένεθ. Γιατί για πρώτη φορά από τότε που επέστρεψε, χθες δεν είχε διαβάσει καθόλου το ματς. Στη Νέα Σμύρνη, είχε στήσει άριστα την ομάδα, όμως δεν διαχειρίστηκε καλά το ματς μετά την ισοφάριση. Χθες δεν έκανε τίποτε απ’ όλα. Διότι και οι αλλαγές που του πιστώνονται για την μεταμόρφωση του β’ μέρους, ήταν τουλάχιστον ως προς τον Λάζαρο αυτός που έπρεπε να έχει ξεκινήσει από την αρχή. Όσο για τον Μπακασέτα, παρά τη συμμετοχή του στην επίθεση του γκολ της ισοφάρισης, θεωρώ πως η έξοδος του Σιμόες, ήταν άστοχη. Αυτό που με ανησύχησε ιδιαίτερα ήταν πως για πρώτη φορά, φαινόταν να μην έχει καμία λογική στο αρχικό στήσιμο.
Δεν ισχυρίζομαι πως οι ρεπόρτερ των ομάδων διεκδικούν το αλάθητο. Ωστόσο ο Παναθηναϊκός, τουλάχιστον απ’ όσο, προς το τέλος της εβδομάδας, μετέφερε ο Τάσος Νικολογιάννης, ως προς τις προθέσεις του, ήταν ανοικτό βιβλίο. Όσα ακριβώς εφάρμοσαν οι «πράσινοι» στο πρώτο μέρος, ήταν αυτό ακριβώς που είχαν με απόλυτη ειλικρίνεια είχαν μεταφέρει όλη την εβδομάδα τα πράσινα ρεπορτάζ. Το πώς θα παίξει ο Παναθηναϊκός, η σύνθεση, ακόμα και το ποια θα είναι η πρόθεση του στην εκκίνηση του ματς ήταν καταγεγραμμένα. Ο μόνος που τα αγνόησε, γιατί είναι απίθανο να μην τα ήξερε, ήταν ο Χιμένεθ. Έπαιξε με αυτό το 4-3-3 που έκανε την άμυνα της ΑΕΚ να μοιάζει σουρωτήρι. Όταν έχεις δυσκίνητους εσωτερικούς μέσους και δύο ακραίους κατά συνθήκη, που όμως δεν βοηθούν στις πλευρές τους, θα πάθεις αυτό που συνέβη. Αυτό με στενοχώρησε στην προσέγγιση του Μανόλο.
Η άποψη μου παραμένει ωστόσο, πως θα πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία και για του χρόνου, ακόμα και αν δεν μπει η Ένωση στα πλέι-οφ. Οι φετινές παθογένειες που έχουν να κάνουν και με την αγωνιστική συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών, υπήρχαν από την αρχή και δύσκολα αλλάζουν στο τέλος της σεζόν. Γιατί όσο άσχημα και αν σχεδίασε το ματς ο Χιμένεθ, η εικόνα των περισσότερων δεν έχει καμία δικαιολογία. Κι είναι πράγματα που επαναλήφθηκαν για πολλοστή φορά και σε αυτή την αναμέτρηση, όπως και σε πολλές άλλες στην πορεία της σεζόν, πριν αναλάβει ο Χιμένεθ.
Ο ίδιος ο προπονητής οφείλει πρώτιστα να καταλάβει πως με αυτούς τους ποδοσφαιριστές, δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο χαλάρωσης. Η ΑΕΚ θεωρώ πως δεν διαχειρίστηκε σωστά τη διακοπή σε πνευματική ετοιμότητα. Ένα ακόμα σημαντικό γεγονός που οφείλει να κατανοήσει, είναι πως αυτή η ομάδα, προκειμένου να παίρνει αποτελέσματα, υποχρεωτικά πρέπει να ξέρει να κρύβει τις αδυναμίες της. Η ΑΕΚ διαθέτει καλούς ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της,πλην όμως σχεδόν όλα τα ατού της, εκτός Λάζαρου και Πατίτο είναι παίκτες άξονα και όχι άκρων, με τον Ροντρίγκες να μοιάζει όμως ευάλωτος τακτικά, για ναβοηθά το μπακ της πλευράς του.
Επιπλέον η Ενωση, δεν είναι τόσο γρήγορη όσο θα έπρεπε και στη μεταφορά της μπάλας, αλλά και στις επιστροφές της. Δεν έχει αυτοματισμούς τέτοιους που να μπορεί να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις και στράβωμα του ματς. Το χθεσινό β' μέρος είναι μια κατάθεση ψυχής και όχι μια οργανωμένη τακτικά, αλλαγή δεδομένων του ματς.Απόδειξη είναι πως ο Αραούχο, πλην μίας προσωπικής προσπάθειας, δεν πήρε μπάλες στην επανάληψη. Ο Χιμένεθ τον εξουδετέρωσε μόνος του, αφού τον έστειλε στα άκρα. Όπως ακριβώς και στη Νέα Σμύρνη.
Το καμουφλάρισμα των αδυναμιών και το απαραίτητο πνευματικό τσίτωμα στις τάξεις των παικτών αποτελούν στοιχεία που δεν μπορούν
να λείψουν, ούτε λεπτό πλέον. Αυτά τα δυο, μαζί με το σίγουρο μονοπάτι του 4-2-3-1 αποτελούν μονόδρομο, αν η ΑΕΚ δεν θέλει να βρεθεί προ άλλων δυσάρεστων εκπλήξεων. Ο Χιμένεθ που θέλει το γρήγορο ποδόσφαιρο, δεν θα έστηνε ποτέ ένα ρόστερ σαν αυτό. Τις ευθύνες για αυτή την ανομοιογενή συγκέντρωση καλών παικτών την έχουν η διοίκηση και σαφώς ο Τιμούρ Κετσπάγια.