Η ΑΕΚ δεν έχει την ικμάδα του Ιανουαρίου αλλά και σε μεγάλο μέρος του Φλεβάρη. Ακόμα και στο ματς με τον Παναθηναϊκό, ήταν φανερό πως οι απώλειες που καλείται ν’ αντιμετωπίσει από παιχνίδι σε παιχνίδι την επηρεάζουν μιας και το βάθος του ρόστερ δεν είναι κι αυτό που θα επιτρέπει στον Πογέτ να μπορεί ν’ αντικαταστήσει όσους λείπουν.
Το ματς της Τρίπολης ήταν από τα σπάνια μέχρι τώρα που και ο Ουρουγουανός δεν βρέθηκε στην καλύτερη του μέρα από πλευράς κοουτσαρίσματος και αλλαγών. Η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τις πάρα πολλές στημένες φάσεις που κέρδισε στο πρώτο ημίχρονο. Κι εκτός των άλλων είχε και τον διαιτητή που κι ένα πέναλτι δεν της έδωσε στο 34’ αλλά και τον Ιγκλέσιας άφησε σ’ ένα ματς που θα έπρεπε να έχει πάρει το λιγότερο... τρεις κίτρινες κάρτες. Έφταναν οι δύο για να έχει τελειώσει το ματς νωρίτερα γι’ αυτόν, αλλά ο Παπαπέτρου τις είχε...ξεχάσει για τον Ιγκλέσιας.
Είναι πιθανό ο Πογέτ να περίμενε τον Αστέρα να προσπαθήσει να κάνει παιχνίδι. Όμως ο Αστέρας στο πρώτο μέρος περιορίστηκε στο δικό του μισό. Αν ήξερε πόσα στημένα από κόρνερ και φάουλ θα παραχωρούσε στο πρώτο μέρος η γηπεδούχος ομάδα, πιθανότατα θα είχε ξεκινήσει τον Πέκχαρτ. Σε αυτό το κομμάτι μπορεί να του δώσει κανείς αυτό το ελαφρυντικό, αλλά κι οι αλλαγές του σήμερα, δεν έπιασαν τόπο.
Θεωρώ πως με την αναγκαστική αλλαγή του Γιόχανσον, η μετακίνηση του Βάργκας στα χαφ για να περάσει σαν αριστερός επιθετικός ο Τζεμπούρ δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μέχρι να περάσει στο ματς ο Τζανετόπουλος και ν’ αλλάξει το σχήμα, η ΑΕΚ έχασε τη μεσαία γραμμή και όταν αυτό αποκαταστάθηκε εν μέρει με την είσοδο του νεαρού μεσοαμυντικού, είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος. Η «Ένωση» σπατάλησε και τις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν και απολύτως φυσιολογικά ήρθε το 0-0. Πάλι καλά που στο τέλος με την φάση της απώλειας της μπάλας από τον Τζεμπούρ δεν έγινε και η ζημιά να χάσει το ματς η ΑΕΚ.
Ο Γιόχανσον αποτελεί άλλη μια απώλεια για τον Πογέτ. Φαινόταν από μακριά πως ο κουρασμένος Σουηδός από παιχνίδι σε παιχνίδι θα πάθαινε τη ζημιά και την υπέστη σε μία φάση που λες πως είναι η κακιά στιγμή. Όμως γενικά το παιχνίδι του και ο πεσμένος του ρυθμός έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο δημιουργικό κομμάτι, αφού δεν έχει τα κουράγια να καλύπτει και στο κέντρο, αλλά να μπαίνει σαν κρυφός φορ στην αντίπαλη περιοχή, ενώ λείπουν πολύ και οι δημιουργίες του.
Επιπλέον με την απουσία του Μάνταλου, αυτό το πρόβλημα ήταν ακόμα πιο έντονο στη δημιουργία. Η ΑΕΚ προσπάθησε χωρίς επιτυχία να παίξει από τα άκρα. Οι κάρτες και η κόπωση θα παίξουν κομβικό ρόλο στα τελευταία παιχνίδια της σεζόν για την κανονική περίοδο και η «Ένωση» καλείται ν’ αντέξει. Το ματς αυτό, από άποψη δημιουργίας και κόπωσης αποτελεί ένα «καμπανάκι» για τον Πογέτ και τους ποδοσφαιριστές.
Για το τέλος κράτησα τον Παπαπέτρου. Δεν είδε το ξεκάθαρο πέναλτι πάνω στον Λαμπρόπουλο από τον Ιγκλέσιας που στο ματς αυτό έκανε επίδειξη των παλαιστικών του δυνατοτήτων με την λαβή κεφαλοκλείδωμα στον Λαμπρόπουλο. Επιπλέον ο ρέφερι του χαρίστηκε σε ακόμα δύο-τρεις περιπτώσεις με αποτέλεσμα να βγάλει το παιχνίδι κανονικάτατα και να κάνει στο τέλος και τσαμπουκάδες με τη λήξη του αγώνα, σε μία αναμέτρηση που θα έπρεπε να είχε βγει από νωρίς, αν ο Παπαπέτρου του έδειχνε τις κάρτες που έπρεπε.