Ο στόχος δεν επετεύχθη. Οι τρεις βαθμοί, που έβαζαν και πάλι δυναμικά την Εθνική στο «κόλπο», δεν ήρθαν ποτέ. Η «γαλανόλευκη» παραμένει κολλημένη στον πάτο του έκτου προκριματικού ομίλου. Οι δύο πρώτες προνομιούχες θέσεις μοιάζουν και πλέον είναι άπιαστο όνειρο. Ακόμη και η τρίτη θέση, που οδηγεί σε μπαράζ για την πρόκριση στα τελικά του Euro 2016, φαντάζει δύσκολη…
Δεν πρόκειται όμως για… mission impossible! Η όποια αισιοδοξία μπορεί να έχει κανείς μετά το 0-0 στη Βουδαπέστη κόντρα στην Ουγγαρία πηγάζει από την εικόνα της ίδιας της Εθνικής. Για πρώτη φορά μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, θύμισε κάτι από Ελλάδα. Με όλες τις αρετές, αλλά και τα «ψεγάδια» που αγαπήσαμε.
«Σφριγηλή» στα μετόπισθεν, με σαφές πλάνο, ικανοποιητικό βαθμό ομοιογένειας και ανάπτυξης, αλλά και ποδοσφαιριστές που έβγαζαν πάθος μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ουδεμία σχέση, δηλαδή, με ό,τι προηγήθηκε στο εφιαλτικό πρώτο τρίμηνο των προκριματικών, που έφερε την Εθνική σε θέση να τρέχει και να μη φτάνει…
Φυσικά δεν ήταν όλα καλώς καμωμένα. Έλειψε ξανά η σωστή τελική πάσα και η αποτελεσματικότητα μπροστά από την αντίπαλη εστία, παθογένειες που τείνουν να γίνουν καταδικαστικές περιορίζοντας την ελληνική ομάδα σε μόλις ένα γκολ στα πρώτα πέντε παιχνίδια της στα προκριματικά, αυτό κόντρα στη Φινλανδία.
Ο Σέρχιο Μαρκαριάν πιστώνεται αυτή την εμφανή βελτίωση στην εικόνα της Εθνικής. Όπως πιστώνεται, όμως, και ότι οι αλλαγές του στη διάρκεια του αγώνα δεν βοήθησαν να έρθει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Έδωσε, πάντως, την αίσθηση πως-σε αντίθεση με το καταστροφικό πέρασμα του Κλαούντιο Ρανιέρι-είναι ένας προπονητής που καταλαβαίνει τους παίκτες κι εκείνοι τον ίδιο και θα παλέψει μέχρι τέλους μαζί τους για το καλύτερο δυνατό.
Το μεγάλο ερώτημα, λοιπόν, είναι όχι αν μπορούμε, αλλά αν… προλαβαίνουμε. Απομένουν πέντε παιχνίδια στα προκριματικά και η απόσταση της Εθνικής από την τρίτη Ουγγαρία είναι στους έξι βαθμούς. Η νίκη απέναντι στους Μαγυάρους την τελευταία αγωνιστική δεν θα αρκεί, αν προηγουμένως δεν έχει καλυφθεί κι άλλο έδαφος. Το ζητούμενο για την ελληνική ομάδα είναι-όπως και πριν την επίσκεψη στη Βουδαπέστη-το απόλυτο, έστω κι αν φαντάζει δύσκολο αφού η πεντάδα αγώνων που ακολουθεί περιλαμβάνει επισκέψεις σε Ρουμανία και Βόρεια Ιρλανδία.
Μέχρι πάντως να μας το απαγορεύσουν τα… μαθηματικά, μπορούμε να ελπίζουμε. Το χρωστάμε σε αυτή την ομάδα, που έχει πάει πολλές φορές κόντρα στη λογική. Από την ανατρεπτική πρόκριση στο Euro 2004 μέχρι την ανεπανάληπτη κατάκτησή του κι από την ανέλπιστη πορεία στα προημιτελικά του Euro 2012, μέχρι τους «16» και παραλίγο την οκτάδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014…
Το πρόγραμμα Ελλάδας, Ουγγαρίας και Φινλανδίας μέχρι το τέλος:
13 Ιουνίου
Νησιά Φερόε-Ελλάδα
Φινλανδία-Ουγγαρία
4 Σεπτεμβρίου
Ελλάδα-Φινλανδία
Ουγγαρία-Ρουμανία
7 Σεπτεμβρίου
Ρουμανία-Ελλάδα
Φινλανδία-Νησιά Φερόε
Βόρειος Ιρλανδία-Ουγγαρία
8 Οκτωβρίου
Βόρειος Ιρλανδία-Ελλάδα
Ρουμανία-Φινλανδία
Ουγγαρία-Νησιά Φερόε
11 Οκτωβρίου
Ελλάδα-Ουγγαρία
Νησιά Φερόε-Ρουμανία
Φινλανδία-Βόρειος Ιρλανδία
Βαθμολογία
1. Ρουμανία 13
2. Βόρειος Ιρλανδία 12
3. Ουγγαρία 8
4. Φινλανδία 4
5. Νησιά Φερόε 3
6. Ελλάδα 2
*Σε περίπτωση ισοβαθμίας πρώτο κριτήριο είναι τα αποτελέσματα στα μεταξύ των ομάδων αυτών παιχνίδια, εν συνεχεία η διαφορά των γκολ και τρίτον τα περισσότερα γκολ στις αναμετρήσεις τους. Τέταρτο κριτήριο είναι η συνολική διαφορά γκολ στον όμιλο.