Έλειψε πολύ ο Βαλμπουενά από τον Ολυμπιακό. Και ο Λάζαρος!

• Ό,τι και να λέμε, το ποδόσφαιρο είναι πρωτίστως οι παίκτες που μπορεί να κάνουν τη διαφορά-μία σέντρα ο Βαλμπουενά, ένα σουτ με τη μία ο Ελ Αραμπί και πάλι πρώτος ο Ολυμπιακός.

• Ναι, έλειψε πάρα πολύ ο Βαλμπουενά από τον Ολυμπιακό όλο αυτό το διάστημα. Ουσιαστικά για τρεις ολόκληρους μήνες, από το 2-1 με τον Άρη στο Χαριλάου αρχές Οκτώβρη έως τώρα δηλαδή, η ομάδα έπαιζε χωρίς τον καλύτερο της παίκτη δημιουργικά! Στην αρχή ένα μήνα έξω, μετά ένα μήνα μέσα αλλά σαν να μην ήταν μέσα, φανερά ανέτοιμος και κάτω από το 50% του (κάπως έτσι άλλωστε έβγαλε όλα κι όλα ένα 65λεπτο με τον ΠΑΟΚ, ένα ημίχρονο στον Πανιώνιο κι άλλα τρία 20λεπτα αλλαγή) και τέλος άλλο ένα μήνα έξω…

• Τον είδαμε χθες, στην επιστροφή του μετά από ένα μήνα, που ουσιαστικά ήταν επιστροφή μετά από τρεις μήνες, και αντιληφθήκαμε όλοι όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται, πόσο έλειψε από τον Ολυμπιακό.

• Κατ΄ αρχάς, με την ευστροφία που τον χαρακτηρίζει, έκανε υποδειγματικά το κλασικό τρικάκι της υπεραριθμίας από τα άκρα κι έτσι ήρθε το μοναδικό γκολ του ντέρμπι. Ενώ έπαιζε υποτίθεται έξω αριστερά στο β΄ ημίχρονο, στη φάση του γκολ "μεταφέρθηκε" αθόρυβα από δεξιά, φορτώνοντας την πλευρά του Ινσούα, αφού από εκεί βρέθηκαν και ο Ομάρ και ο Λάζαρος. Βρήκε έτσι το χώρο να κάνει τη σωστή σέντρα, την σωστή στιγμή και στον σωστό παίκτη, τον πρώτο σκόρερ…

• Ο Γάλλος έκανε, έκανε και τι δεν έκανε!

Χρέωσε με κίτρινες από το α΄ ημίχρονο δύο παίκτες του Παναθηναϊκού (Χατζηγιοβάννη, Ινσούα)…

Κέρδισε ο ίδιος σε δύο άλλες φάσεις φάουλ έξω από την περιοχή του Διούδη, σε πλεονεκτική θέση (άσχετα αν αυτός ήταν κιόλας που τα πέταξε στη θάλασσα με κακές απευθείας εκτελέσεις)…

Από δικά του καλά κτυπήματα σε κόρνερ και φάουλ δημιουργήθηκαν τελικές για τους Σεμέδο, Μπουχαλάκη (κεφαλιές) και Μασούρα (σουτ)…

Από δική του σέντρα ο Μασούρας απείλησε κι άλλη φορά, από καλή θέση (κεφαλιά), από δική του πάσα είχε τελική ο Μπενζιά, από δική του «τρύπα» ο Ομάρ βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση στο α΄ ημίχρονο…

Αυτός ξεκίνησε την καλύτερη αντεπίθεση του Ολυμπιακού, που έφερε το τετ α τετ του Μασούρα με τον Διούδη, αυτός έκανε ένα μαγικό τακουνάκι στον Ελ Αραμπί για να βγει μία τόσο όμορφη επίθεση, αυτός όμως ήταν και ο μέγας μαχητής, ο οποίος πήγαινε σαν σκυλί σε κάθε φάση όσο άντεχαν τα πόδια του, αυτός τσαμπουκαλευόταν με τον Γιόχανσον, τον Ινσούα κ.α! Γιατί το παιδί είναι ηγέτης…

• Προφανέστατα βοηθήθηκε εκεί που πήγε στη Γαλλία 15 ημέρες και δούλεψε με δικό του επιτελείο. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να δούμε από τον Ματιέ και ένα δεύτερο κομμάτι της σεζόν ανάλογο με εκείνο στους 2,5 πρώτους μήνες του στον Ολυμπιακό…

• Μόνο που χθες καταλάβαμε όλοι και πόσο μας είχε λείψει κι ένας ακόμη «ερυθρόλευκος», από τις παλιές καραβάνες κι αυτός. Τον Λάζαρο φυσικά εννοώ, αφού κατά την γνώμη μου η αλλαγή του στο 60’ ήταν που άλλαξε το παιχνίδι.

• Παρότι έμεινε εκτός αγώνων σχεδόν δέκα μήνες, παρότι η επιστροφή του μόνο…ομαλή δεν ήταν: αρχικά με θλάσεις κι υποτροπές και στη συνέχεια με όχι καλή διαχείριση, αφού θα μπορούσε να είχε αρχίσει να παίρνει χρόνο στα ματς με Παναιτωλικό, Λάρισα κι Αστέρα, στα οποία το σκορ ήταν 3-0 στο ημίχρονο κι όχι να μπει αμέσως στα βαθιά, σε ματς που έκαιγε η μπάλα, με το αποτέλεσμα 0-0 και στο Βόλο και χθες…

• Ο Λάζαρος, όμως, αν μη τι άλλο μπορεί και βγάζει προσωπικότητα. Το είχαμε δει ακόμη και στο τεταρτάκι που είχε παίξει στο Βόλο, το είδαμε ακόμη περισσότερο χθες. Και με τον τρόπο που μπήκε, βρίσκοντας την καλύτερη ευκαιρία του αγώνα μέσα σε μισό λεπτό αφότου πέρασε στο ματς, όπως όμως και με την αντίδραση του στη συνέχεια του ματς, καθώς όχι δεν επηρεάστηκε που έχασε το γκολ («μάζεψε» τόσο ωραία την μπάλα, κρίμα που της έδωσε μεγαλύτερο ύψος), αλλά έπαιξε σαν να είχε κάνει το γκολ!

• Κάπως έτσι τον είδαμε να παίρνει φάουλ και να χρεώνει με κίτρινη τον Πούγγουρα, να κλέβει την μπάλα στη φάση της δημιουργίας του μοναδικού γκολ του αγώνα, να περνάει έξοχη ασίστ στον Ομάρ για πιθανό 2-0, να κόβει, να κάνει φάουλ και στο τέλος να χάνει μία δεύτερη ευκαιρία για το κερασάκι στην τούρτα του: εκεί στο 92’ που ο Ελ Αραμπί του βγάζει υπέροχα την πάσα, αλλά ο Λάζαρος καθυστερεί να τελειώσει τη φάση από καλή θέση και χάνει την μπάλα.

• Δεν ξέρω, γιατί δεν την τέλειωσε καλά τη φάση, ίσως επειδή είχε ήδη στα πόδια του 33 λεπτά παιχνιδιού παίρνοντας περισσότερο χρόνο απ΄ ότι του αντιστοιχεί μετά από τόσο μεγάλη αποχή, ίσως γιατί του λείπουν ακόμη πράγματα ακριβώς επειδή του λείπουν παιχνίδια. Αυτό που ξέρω είναι ότι βάσει της ποδοσφαιρικής λογικής, ο Χριστοδουλόπουλος μπορεί να δώσει πραγματικά υπερπολύτιμες βοήθειες στον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος της σεζόν. Μην τον υποτιμάει κανένας.

• Ο Λάζαρος ήδη με το καλημέρα της επιστροφής του δείχνει ότι έκαναν λάθος όσοι τον είχαν ξεγράψει. Η, έστω ξεχάσει…