Εκεί πήγαινε η «καρδούλα» του Σαμαρά

«Ποιος ρε αυτός; Δεν έχει... αίμα!», λέει ο ένας. «Αναίσθητος!», τον χαρακτηρίζει ο άλλος. Αν κάποιος τον συναντήσει σε μάζωξη της Εθνικής θα σηκώσει ψηλά τα χέρια.

«Ο Γιώργος είναι στον κόσμο του», το πρώτο πόρισμα. Δεν είναι ντίβα. Ούτε γουστάρει να είναι αυτή η έξωθεν εικόνα του. Απλώς, είναι στον... κόσμο του! Με τα γουόκμαν στα αυτιά, δίχως ποτέ να υψώνει τον τόνο της φωνής του και πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη. Την ώρα που είχαμε... αλαλιάσει και μόνο στην ιδέα του 2-1 στην τελευταία φάση του αγώνα, εκείνος μία λέξη έλεγε: «Ηρεμα, ήρεμα, ήρεμα...».

Τη στιγμή που η μπάλα ζύγιζε κάτι περισσότερο από ένα τόνο, αυτός την έκρυψε στην αγκαλιά του και την έστησε στα 11 βήματα. Ο Παπασταθόπουλος είχε γυρίσει πλάτη στην εστία της Ακτής Ελεφαντοστού.

Ο Τοροσίδης κοιτούσε στον ουρανό. Ο Φύσσας είχε πάρει αγκαλιά τον Φερνάντο Σάντος. Ο Νικόλας, ο φυσικοθεραπευτής, έκανε τον σταυρό του. Ο Μπαρί κάτω από τα δοκάρια έκανε τον κλόουν για να του «σπάσει» τον τσαμπουκά, ολόκληρη η Ελλάδα είχε γονατίσει από την αγωνία και ο Σαμαράς στον... κόσμο του! Καλά έκανε. Δεξιά γωνία, 2-1 και «φύγαμε» για τους «16» του Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία μας.

Ο κύριος που σφράγισε την πρόκριση -ενημερωτικά- μετρούσε 19 αγώνες (13 επίσημους) και σχεδόν 1.460 λεπτά δίχως να σκοράρει με το εθνόσημο στο στήθος. Εν προκειμένω από τις 22 Ιουνίου του 2012 και τον χαμένο προημιτελικό του EURO με την Γερμανία (4-2)! Κι όμως είχε τα... καρύδια να «σηκώσει» την ταμπέλα του εθνικού ήρωα. Εφυγε σφαίρα στην κάμερα με τα χέρια του να σχηματίζουν μία καρδιά. Μέσα της χωρούσε όλη η Ελλάδα.

Από την κοπέλα του μέχρι την οικογένειά του. Από τα κολλητάρια του μέχρι την αδυναμία του. Την Αναστασία, τη 14χρονη αδερφή του, που την είχε φάει το ξενύχτι με την Ιαπωνία για τον αγαπημένο της αδερφό. Που περίμενε πώς και πώς να τηρήσει την υπόσχεσή που της είχε τάξει πριν... εξαφανιστεί με την Εθνική: «Θα βάλω γκολ και θα στο αφιερώσω!». Δεν θα μπορούσε να της χαλάσει το χατίρι...

PLAY IT AGAIN!

Ο παίκτης που φόρεσε για πρώτη φορά το εθνόσημο στο στήθος σε ένα φιλικό-αγγαρεία με τη Λευκορωσία τον Φεβρουάριο του 2006 έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με όλα τα ραντεβού επιτυχίας της Ελλάδας. Εχουμε και λέμε:

Πόλη: Οκτώβριος του 2007 (1-0, την Τουρκία), Ντόνετσκ: Νοέμβριος του 2009 (1-0, την Ουκρανία), «Γ. Καραϊσκάκης»: Νοέμβριος του 2011 με την Κροατία (2-0 και σκόρερ), Βαρσοβία: Ιούνιος του 2012 (1-0, τη Ρωσία) και πλέον το ιστορικό γκολ με την Ακτή Ελεφαντοστού στη Φορταλέζα! Σύνολο 77 ματς/9 γκολ. Play it again, Sam...

«ΞΟΡΚΙΣΕ» ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ

H (προ)τελευταία του εμπειρία, πάντως, από τα 11 βήματα σε καμία των περιπτώσεων δεν θα μπορούσε να «γεννήσει» τη σιγουριά που έβγαλε ακόμη και στο πρόσωπό του στην προχθεσινή εκτέλεση του πέναλτι!

Ηταν 24 Απριλίου του 2011 και από τα πόδια του κρινόταν ένας τίτλος στην Σκωτία. Η μπάλα στην «άσπρη βούλα», αλλά ο Σαμαράς πέταξε την ευκαιρία -και την «κούπα»- πάνω στα γάντια του Αλαν ΜακΓκρέγκορ. Σέλτικ-Ρέιντζερς 0-0 και το πρωτάθλημα κατέληξε στους «Διαμαρτυρόμενους». Κι όμως, ο «Sam», προχθές ούτε που αισθάνθηκε το βάρος...

Πηγή: SportDay / Ανδρέας Κυριακόπουλος