Είσαι ο Γαλανόπουλος και μπαίνεις στη θέση του Βάργκας!

Δεν είσαι ο Βάργκας, είσαι ας πούμε ο Γαλανόπουλος. Καμία σχέση μεταξύ τους. Άλλη θέση, άλλη ηλικία, άλλη προσφορά, άλλη λογική στην επιλογή των δύο παικτών από την ομάδα τους. Είσαι, όμως, ο Γαλανόπουλος. Και λες, γιατί ρε παιδί μου να έχω παίξει μόνο 11 αγώνες πρωταθλήματος φέτος. Αναλογίζεσαι, πιθανότατα, μήπως και κάτι δεν κάνεις σωστά, είτε στην ποδοσφαιρική διαδρομή σου, στον τρόπο που δουλεύεις, είτε στην επιλογή ομάδας.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Και μετά, μαθαίνεις ότι αυτή η ομάδα, για την οποία ίσως και αμφιβάλλεις αν σε κρίνει δίκαια και σου δίνει τις ευκαιρίες που σου πρέπει, κάνει πρόταση ανανέωσης στον Βάργκας για ακόμη δύο χρόνια. Τότε, λοιπόν, γίνεσαι κι εσύ, Γαλανόπουλε ή Μπακάκη ή Κολοβέτσιο ή Μπακασέτα (διαφορετική περίπτωσή του), γίνεσαι κι εσύ τότε Βάργκας...

Μπαίνεις στη θέση του. Και διαπιστώνεις, ότι η ομάδα που έχεις επιλέξει να βρίσκεσαι, ακόμη και τις χρονιές που αγωνιστικά δεν σε αξιολογεί ως βασικό και αναντικατάστατο, δεν βλέπεις δηλαδή τον εαυτό σου να πατάει και τόσο συχνά εντός των τεσσάρων γραμμών του αγωνιστικού χώρου, ακόμη και τότε σε αξιολογεί με τον τρόπο που σου αρμόζει. Σου δείχνει ότι σε ξέρει, σε παρακολουθεί, γνωρίζει τι μπορείς να προσφέρεις και αυτό το σέβεται.

Ο Βάργκας πέρυσι είχε αγωνιστεί σε 25 αγώνες πρωταθλήματος, συμπλήρωσε 1558 λεπτά συμμετοχής, μέσο όρο 62 λεπτά σε κάθε αγώνα, ενώ είχε πετύχει εννέα γκολ, τα τρία στα ντέρμπι με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ που έδωσαν τη νίκη. Ο φετινός Βάργκας έχει αγωνιστεί σε μόλις 14 αγώνες πρωταθλήματος, έχει συμπληρώσει απλώς κάτι περισσότερο από το 1/3 των περσινών λεπτών συμμετοχής (612), δεν βγάζει δηλαδή κατά μέσο όρο ούτε ημίχρονο όποτε παίζει )43 λεπτά) και έχει σκοράρει 2 γκολ. Τρία αν βάλουμε και το Κύπελλο...

Με λίγα λόγια, σε εξέλιξη σεζόν, δεν αποδείχθηκε και τόσο απαραίτητος. Η πλειοψηφία των ομάδων, των ελληνικών ομάδων, δύσκολα θα κρατούσε έναν ποδοσφαιριστή τόσο διαφορετικό και "χειρότερο" αν θέλετε από τη μία χρονιά στην άλλη. Ο οποίος μάλιστα, είναι και στα 31 του. Η ΑΕΚ, κόντρα στους καιρούς, θέλει να το κάνει. Να κρατήσει όχι τον περσινό Βάργκας, αυτό άλλωστε θα ήταν αυτονόητο. Θέλει να κρατήσει τον φετινό Βάργκας. Χωρίς πια να υπάρχει και το ανθρώπινο στοιχείο, όπως υπήρχε στην περίπτωση του Λαμπρόπουλου, που ως σύλλογος έδειξε αντανακλαστικά και σεβασμό.

Το κριτήριό της είναι ξεκάθαρα αγωνιστικό. Αυτό για έναν ποδοσφαιριστή μετράει ακόμη περισσότερο. Τον "δενει" πολύ με την ομάδα του. Ο Βάργκας δεν είναι ένας παίκτης για τρία γκολ στη σεζόν. Για τόσο μικρή συμμετοχή. Ο ίδιος προφανώς και το γνωρίζει. Αλλά αντιλαμβάνεται και αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία, πως αυτό το γνωρίζει και η ομάδα του.

Το αν θα μείνει τελικά θα κριθεί προφανώς και από άλλους λόγους. Οικονομική προσφορά, προτάσεις που πιθανώς θα έχει κτλ. Αλλά ο ποδοσφαιριστής ξέρει πολύ καλά πλέον σε τι είδους ομάδα βρίσκεται. Και το μήνυμα δεν έχει ληφθεί μόνο από τον ίδιο. Το λαμβάνουν όλα τα αποδυτήρια. Ο Γαλανόπουλος, για παράδειγμα. Η επιλογή του συγκεκριμένου στην ιστορία μας, δεν είναι τυχαία. Διότι πρόκειται για ένα νεαρό παιδί, που επίσης μάλλον θα πιστεύει ότι φέτος θα μπορούσε να έχει πάρει περισσότερες στιγμές ποδοσφαίρου από την ομάδα του. Πλέον, όμως, ξέρει κι εκείνος ότι αντίστοιχα κι εκείνη, η ομάδα του, γνωρίζει τα πάντα για εκείνον. Όπως με τον Βάργκας...