Είναι ο Ολυμπιακός και είναι καλά…

Καμία πραγματικά μεγάλη ομάδα δεν στηρίζεται αποκλειστικά στα φεγγάρια του ηγέτη της. Όσο σταθερός και συνεπής σε απόδοση είναι αυτός, θα έρθουν και κακές βραδιές, ενδεχομένως και τραυματισμοί, που θα τον κρατήσουν μακριά από τα συνήθη στάνταρ. Το ζητούμενο για κάθε ομάδα είναι να αντεπεξέρχεται στις δυσκολίες ακόμη και χωρίς τον ηγέτη της.

Αυτό έκανε και ο Ολυμπιακός κόντρα στη Μάλαγα. Ο φυσικός του ηγέτης, αυτός που σηκώνει την ομάδα στις πλάτες του όταν οι υπόλοιποι δεν «τραβάνε», ο Βασίλης Σπανούλης, ήταν κακόκεφος, ανόρεκτος κι έμοιαζε… θνητός θυμίζοντας πρόσωπο ανάλογα κακό με αυτό στις τελευταίες του επισκέψεις στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό. Το γεγονός ότι έμεινε στους δύο πόντους με 1/12 σουτ, υπέπεσε σε δύο λάθη και μοίρασε μόλις τρεις οφείλεται στο δικό του κακό φεγγάρι κι όχι ασφαλώς στην άμυνα της Μάλαγα.

Όμως ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει αφήσει πίσω του την κρίση και βροντοφώναξε «Είμαι καλά», σαν τρόφιμος σε… κέντρο απεξάρτησης. Μόνο που αυτό από το οποίο απεξαρτήθηκαν οι Πειραιώτες δεν ήταν κάποια περίεργη ουσία, αλλά η εξάρτηση από τον αρχηγό τους. Η άμυνα έκανε εξαιρετικά τη δουλειά της, οι ψηλοί κυριάρχησαν στις δύο πλευρές του παρκέ και ειδικά στην επίθεση σκοράροντας περισσότερο από ποτέ και μαζεύοντας 21 επιθετικά ριμπάουντ... και όλα πήραν το δρόμο τους.

Η νίκη επί της Ουνικάχα δεν είναι δα κανένα κατόρθωμα. Αποτελεί υποχρέωση για κάθε ομάδα που φιλοδοξεί απλώς να προκριθεί στα play offs. Πέρα, λοιπόν, από το προφανές βαθμολογικό όφελος, ο Ολυμπιακός είχε παράπλευρα κέρδη που ίσως είναι και πιο σημαντικά. Ξέχωρα από την απεξάρτηση από τον Σπανούλη είδε τον Μπέγκιτς κυρίως και τον Σίμονς να αντεπεξέρχονται και με το παραπάνω στα καθήκοντά τους, τον Ντάνστον να επανέρχεται στις καλές εμφανίσεις και τη γραμμή των ψηλών παραγωγικότερη και αποτελεσματικότερη από ποτέ σε άμυνα κι επίθεση. Είδε την άμυνά του, που δεν αποτελεί και το μεγαλύτερο όπλο του, να λειτουργεί υποδειγματικά μετά τη δεύτερη περίοδο. Είδε τον Πρίντεζη να λειτουργεί σαν ηγέτης και τον Κατσίβελη να κάνει αθόρυβη πλην όμως πολύτιμη δουλειά στην άμυνα. Και απέδειξε πως η κρίση από τις 23 Δεκεμβρίου και για ένα μήνα ανήκει στο παρελθόν, αφού με την επιστροφή παικτών το ροτέισον έγινε πιο ορθολογικό και οι παίκτες δείχνουν πιο φρέσκοι.

Ο Ολυμπιακός του 1-2 πριν δύο αγωνιστικές δεν είχε αποκλειστεί, αλλά το πρόσωπο που παρουσίαζε εκείνη τη στιγμή τον οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Ο Ολυμπιακός του 3-2 δεν έχει ήδη προκριθεί, αλλά με την εικόνα και την υγεία που βγάζει προς τα έξω και πάλι πείθει πως βρίσκεται ξανά στο σωστό μονοπάτι για το Final 4, έστω κι αν χρειαστεί να διεκδικήσει την πρόκριση με μειονέκτημα έδρας.

Follow @ChristosRobolis