Ο πρόεδρος της ΚΟΕ, Δημήτρης Διαθεσόπουλος, μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της ομοσπονδίας, τόνισε πως έγινε μια άψογη διοργάνωση στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας, «αποθέωσε» την ελληνική ομάδα και τον κόσμο που έδωσε το «παρών», θεωρεί πως το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχει μέλλον μπροστά του και ευχαρίστησε όσους συνετέλεσαν στο να γίνει η καλύτερη διοργάνωση όλων των εποχών.
Αναλυτικά: «Ακόμα ένα μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα για την ελληνική υδατοσφαίριση, που συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στα ομαδικά αθλήματα. Να κάνει πράγματα που δεν μπορεί κανένα άλλο άθλημα. Κάτω από εντελώς αντίξοες συνθήκες, οικονομικές, προπονητικές, καθώς στερούμεθα κολυμβητηρίων και στοιχειώδους υποστήριξης. Η προετοιμασία της ομάδας ήταν περιορισμένη. Αν αυτά, λοιπόν, ήταν κάπως θετικότερα, αντιλαμβανόσαστε μέχρι που μπορούσαμε να φτάσουμε.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι το εξής: Κάποιοι θα πουν: "Πήρατε το χάλκινο μετάλλιο, όμως και δεν πήρατε το χρυσό". Αν ψάξουν να βρουν τις ηλικίες των αθλητριών μας - και αφού διαπιστώσουν τι σημαίνει ηλικίες αθλητών σε αυτές τις κατηγορίες - η δικιά μας είναι μια ομάδα που θα παίζει τέσσερα με πέντε χρόνια ακόμα στα youth και στα juniors παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Ήταν η μικρότερη σε ηλικία ομάδα απ’ όλες, έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Απ’ αυτές τις κοπέλες μόνο μια είναι γεννημένη το ‘93, όταν όλες οι υπόλοιπες ομάδες είχαν από έξι και πάνω παίκτριες τέτοιας ηλικίας. Παίζανε οι γυναίκες κόντρα στα δικά μας τα "μωρά". Σταθήκανε όρθιες και πήρανε μετάλλια. Συγχαρητήρια σ’ αυτές και στους προπονητές τους, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους που είναι κοντά τους και τους βοηθάνε. Ακολουθούν δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, Εφήβων και Νεανίδων σε Μάλτα και Κωνσταντινούπολη αντίστοιχα, όπου, επίσης, υπάρχουν ελπίδες για νέες διακρίσεις.
Ίσως δεν είναι κομψό να κάνω εγώ δηλώσεις γι αυτό, αλλά ήταν η καλύτερη διοργάνωση παγκοσμίου πρωταθλήματος Νέων Γυναικών στην ιστορία της FINA. Όπως έγινε και με την αντίστοιχη διοργάνωση των Νέων Ανδρών το 2011. Είναι άποψη όλων αυτή. Το στήσιμο του κολυμβητηρίου, η πολυπληθής προσέλευση του κόσμου, η ζωντάνια, η φιλοξενία μας μέσα και έξω από το κολυμβητήριο, η διακίνηση, ήταν όλα άρτια. Όλοι μας λένε "ευχαριστώ" και τους μένει η πίκρα ότι θα πρέπει να αναχωρήσουν από την Ελλάδα. Αυτή, νομίζω, είναι η επιβράβευσή μας.
Για μια χώρα που περνάει τα πάνδεινα, αλλά τους δείχνει ότι είναι ζωντανή, είναι παρούσα, έχει δύναμη, είναι πλούσια σε ψυχή, καρδιά, διοργανώσεις, ανθρωπισμό. Τα κάναμε όλα τέλεια. Με αγωνία, οικονομίες, τρέξιμο και τη βοήθεια των εθελοντών. Έτσι, συνδυάσαμε άψογη διοργάνωση και άλλη μια μεγάλη διάκριση για την υδατοσφαίριση. Ευχαριστώ τον Δήμαρχο και όλους στον Δήμο, τον Περιφερειάρχη, όλους τους ανθρώπους Βόλου, τον Αθλητικό Οργανισμό, που μας βοήθησαν, ηθικά περισσότερο, αλλά και υλικά. Είναι νωρίς ακόμα να πούμε αν θα γίνει και του χρόνου μια μεγάλη διεθνής διοργάνωση στον Βόλο».
Επιμέλεια: Παναγιώτης Βλαχαδάμης