Έφυγε από τη ζωή ο «θρύλος» της γαλλικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης, Ζακ Σεκρετέν

Ο Γάλλος θρύλος του πινγκ πονγκ, Ζακ Σεκρετέν, πέθανε ξαφνικά αργά τη νύχτα της Τρίτης σε ηλικία 71 ετών και συντετριμμένη ανακοίνωσε το άσχημο μαντάτο η ομοσπονδία επιτραπέζιας αντισφαίρισης της χώρας.

«Η σύζυγός του μου τηλεφώνησε στη 01:00 για να με ενημερώσει ότι ήταν νεκρός», δήλωσε ο Πάτρικ Μοζίλα, ένας 20χρονος φίλος του Σεκρετέν, ο οποίος παρουσίαζε μαζί του την εκπομπή «Ace of Ping». «Τον είχα στο τηλέφωνο χθες το πρωί, ήταν σε φόρμα, στην πραγματικότητα σκεφτόμασταν μαζί για την εκπομπή, την οποία επρόκειτο να ξαναρχίσουμε μετά τον περιορισμό».

Ο αριστερόχειρας Σεκρετέν ήταν ο πιο πετυχημένος αθλητής στην ιστορία του γαλλικού πινγκ πονγκ. Κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα σε ηλικία 13 ετών κι έφτασε σε απίστευτες διακρίσεις.

Aναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 1976 στο απλό ανδρών και πρωταθλητής κόσμου το 1977 στο διπλό μικτό (είχε παρτενέρ τη συμπατριώτισσά του Κλοντ Μπερζερέ). Συνολικά, είχε πέντε μετάλλια από παγκόσμια πρωταθλήματα (χάλκινα τα υπόλοιπα στο διπλό ανδρών και το διπλό μικτό).

Επίσης, ήταν πρωταθλητής Ευρώπης στο διπλό ανδρών το 1980 (με τον συμπατριώτη του Πατρίκ Μπιροσό), στο διπλό μικτό το 1984 (με συμπαίκτρια τη Σοβιετική Βαλεντίνα Πόποβα) και πανηγύρισε τον αντίστοιχο τίτλο και στο ομαδικό ανδρών το 1984. Με το εθνικό του συγκρότημα μετείχε και στον τελικό του 1986, ενώ από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα είχε συνολικά στο παλμαρέ του δέκα μετάλλια.

Στη Γαλλία, κατέκτησε 61 εθνικούς τίτλους και χωρίζονται ως εξής: 17 στο απλό ανδρών, 10 στο διπλό ανδρών, 11 στο διπλό μικτό ανδρών-γυναικών και 23 στο ομαδικό!

Αγωνίστηκε σε 495 διεθνή παιχνίδια με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας στο διάστημα από το 1962 μέχρι το 1986!
Μετείχε στον θεσμό του Ευρωπαϊκού Τοπ 12 από την αρχή του, το 1971, και ήταν σταθερά παρών κάθε χρόνο μέχρι το 1986, όπου και αποσύρθηκε από τη διεθνή σκηνή, έχοντας ως καλύτερη την τρίτη θέση το 1977, το 1979 και το 1980.

Ψηφίστηκε ως ο καλύτερος Γάλλος πινγκπονίστας του αιώνα και ήταν ιππότης στο Legion of Honor και το National Order of Merit. Το 2007 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Είμαι παιδί της μπάλας».

Η γαλλική ομοσπονδία θυμίζει, επίσης, ότι ήταν «γνωστός για τις καλλιτεχνικές του δεξιότητες και τα διάσημα σόου του στο άθλημα» και υπογραμμίζει ότι «ήταν άνθρωπος με μεγάλη καρδιά, αγωνιστής κι ακόμα εργαζόταν για το άθλημά του με την αποστολή της κοινωνικής ένταξης για λογαριασμό της ομοσπονδίας».

Ο εκλιπών γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1949 στο Carvin (Pas-de-Calais). Προερχόταν από οικογένεια πρωταθλητών της επιτραπέζιας αντισφαίρισης κι ασχολήθηκε πρώτη φορά με το άθλημα σε ηλικία 8 ετών. Έζησε στο Tourcoing και εξακολουθούσε να έχει το αθλητικό του δελτίο στο CP Lys-lez-Lannoy.

Τον περασμένο Ιούνιο, προτού η πανδημία του κορωνοϊού θέσει το άθλημα σε αναστολή, ετοιμαζόταν να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα βετεράνων, που θα γινόταν στο Μπορντό και είχε πει: «Θα επιδιώξω το μετάλλιο. Αυτή θα είναι η τελευταία μου πρόκληση, αν και δεν θα σταματήσω να παίζω. Το να κρατάω μια ρακέτα είναι σημαντικό για μένα».