Μετράμε ώρες πλέον, για τον μεγάλο τελικό της Ευρωλίγκας ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη Ρεάλ Μαδρίτης (20/5, 20:00).
Οι δύο ομάδες θα κονταροχτυπήθουν στο παρκέ της «Ζαλγκίριο Αρένα» για την κατάκτηση της διοργάνωσης, ωστόσο μόνο μία θα καταφέρει να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου.
Αν αυτή είναι η Ρεάλ, θα το οφείλει σε μεγάλο βαθμό στον Έντι Ταβάρες. Ο «γίγαντας» των Μαδριλένων διένυσε μία μαγική σεζόν, η οποία ειδικά από τα playoffs κι έπειτα μετετράπη σε θρυλική, καθώς κουβαλάει εδώ και εβδομάδες μόνος του μία πολύ λειψή φροντ λάιν.
Κι αν πολλοί θεωρούν ότι ένας άνθρωπος ύψους 2,21μ. είναι «πλασμένος» για να παίζει μπάσκετ, αυτό δεν ισχύει για τον κορυφαίο αμυντικό της Ευρωλίγκας. Ο σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήρι μόνο… γεννημένος μπασκετμπολίστας δεν ήταν, αφού ήρθε σε πρώτη επαφή με το άθλημα λίγο πριν ενηλικιωθεί!
H πρώτη επαφή με το μπάσκετ και η Γκραν Κανάρια
Ο Ταβάρες γεννήθηκε στο Πράσινο Ακρωτήρι, ένα σύμπλεγμα νησιών δυτικά της Σενεγάλης, όπου φυσικά το μπάσκετ δεν ήταν και… ιδιαίτερα δημοφιλές. Ο πατέρας του ήταν πανύψηλος (2,03μ.), κάτι που όπως γνωρίζουμε πέρασε κληρονομικά και στον γιο του. Ο Ταβάρες είχε μία ήσυχη παιδική ηλικία, και από έφηβος άρχισε να βοηθάει στο μαγαζί της μητέρας του. «Ήταν μία απλή ζωή. Βοηθούσα τη μητέρα μου και πήγαινα σχολείο. Βέβαια, δεν βρίσκαμε εύκολα ρούχα για κάποιον με το ύψος μου, χρειαζόταν να τα αγοράζουμε από το εξωτερικό», δήλωσε μετά από χρόνια.
Αυτό ακριβώς το ασύλληπτο ύψος του παρατήρησε κι ένας Γερμανός τουρίστας, ο οποίος συνάντησε τυχαία τον Ταβάρες ενώ βρισκόταν για δουλειά στο Πράσινο Ακρωτήρι. Αμέσως μόλις τον είδε, κατάλαβε ότι ο νεαρός ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Μίλησε μαζί του, και του είπε πως είχε έναν γνωστό που εργαζόταν για τις ακαδημίες της Γκραν Κανάρια, και θα μπορούσε να τον βοηθήσει, αν τον ενδιέφερε να παίξει μπάσκετ.
Ο νεαρός Έντι, που δεν είχε ούτως ή άλλως και πολλές διεξόδους στον τόπο του, αποφάσισε πράγματι να το δοκιμάσει, χωρίς να ξέρει βέβαια τίποτα για το άθλημα. «Ο μόνος που ήξερα ήταν ο Τζόρνταν», παραδέχθηκε μετά από καιρό. Ο Ραούλ Ροντρίγκεθ, διευθυντής της ομάδας νέων της Γκραν Κανάρια, πείστηκε από τη φωτογραφία που του παρέδωσε ο Γερμανός φίλος του Ταβάρες, και αποφάσισε να τον επισκεφτεί στην πατρίδα του.
Υπήρχε βέβαια και ένα σημαντικό πρόβλημα, ότι ο Έντι ήταν 17 χρονών και δεν είχε πιάσει ποτέ μπάλα μπάσκετ στη ζωή του. Επίσης, δεν μπορούσε να βρει αθλητικά παπούτσια στο νούμερό του και αναγκαζόταν να παίζει με παντόφλες, όπως θυμήθηκε ο Ροντρίγκεθ. Ο Ισπανός εντυπωσιάστηκε πάντως από τα σωματικά προσόντα του άγουρου ψηλού αλλά και από την εξυπνάδα του, και του πρότεινε να αγωνιστεί στις ακαδημίες της Γκραν Κανάρια και να μάθει το μπάσκετ από την αρχή. Άλλωστε, μιλάμε για έναν 17χρονο που είχε ύψος 2,16. Ο Ροντρίγκεθ κατάλαβε τι είχε μπροστά του.
Πράγματι, το 2009 ο Ταβάρες άφησε το σπίτι του και μετακόμισε μόνος του στις Κανάριες Νήσους. Εκεί, ξεκίνησε το δύσκολο έργο του να μάθει τα βασικά του αθλήματος. Πάντως, όλοι ήταν εντυπωσιασμένοι με τον τρόπο που μπορούσε να αφομοιώνει όσα μάθαινε. «Δεν είχε παίξει ποτέ μπάσκετ, και δεν ήξερε τίποτα γι' αυτό, αλλά κατάφερε να κάνει σωστά τις ασκήσεις που του μάθαμε», είπε ο Ροντρίγκεθ, τονίζοντας πως πολύ γρήγορα άρχισε να βλέπει τις τεράστιες προοπτικές του νεαρού.
Σταδιακά, άρχισε να ανεβαίνει το ένα επίπεδο μετά το άλλο, δείχνοντας μεγάλη πρόοδο. Στις αρχές του 2013, έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Γκραν Κανάρια στην ΑCB, έχοντας φτάσει πλέον στο ύψος των 2,21μ. Το ίδιο καλοκαίρι… παρασύρθηκε και δήλωσε συμμετοχή για το draft του ΝΒΑ, όμως γρήγορα απέσυρε το όνομά του και αποφάσισε να παραμείνει στην Γκραν Κανάρια. Την επόμενη χρονιά ήταν φανερά βελτιωμένος και είχε πλέον χρόνο συμμετοχής 20 λεπτών, επομένως αποφάσισε όντως να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ.
Η αποτυχία στο ΝΒΑ και η επιστροφή
Οι Ατλάντα Χοκς επέλεξαν τον Ταβάρες στο νούμερο 43 του draft του 2014. Φυσικά, ήταν ο πρώτος παίκτης από το Πράσινο Ακρωτήρι που επελέγη ποτέ από ομάδα του ΝΒΑ. Ο ίδιος επέλεξε σοφά να παραμείνει άλλη μία χρονιά στην Ισπανία, όπου πλέον εξελίχθηκε στον κορυφαίο παίκτη της Γκραν Κανάρια και επελέγη στην καλύτερη πεντάδα του Eurocup.
Tη σεζόν 2015-16, επιτέλους ήρθε γι’ αυτόν η ώρα να παίξει στο ΝΒΑ. Οι Χοκς του έδωσαν πολυετές συμβόλαιο και εκείνος περίμενε με ενθουσιασμό να ξεκινήσει η καριέρα του στον «μαγικό κόσμο». Ωστόσο, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης χρονιάς παίζοντας στην D-League, τη θυγατρική λίγκα του ΝΒΑ, καθώς δεν έπεισε τον Μάικ Μπουντενχόλζερ πως αξίζει μία θέση στην ομάδα της Ατλάντα. Εκεί, έκανε μαγικές εμφανίσεις, ωστόσο ποτέ δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη της ομάδας της Ατλάντα, η οποία τον άφησε ελεύθερο στην αρχή της σεζόν 2016-17.
Ο Ταβάρες συνέχισε να ψάχνει ένα συμβόλαιο σε ομάδα του ΝΒΑ, όμως καμία δεν ενδιαφερόταν γι’ αυτόν. Σε μία εποχή που οι ψηλοί άρχιζαν να παίζουν σαν κοντοί, να σουτάρουν και να πασάρουν, κανείς δεν ήθελε έναν παίκτη 2,21 που δεν διέθετε ιδιαίτερη τεχνική κατάρτιση.
Παρόλο που ο Ταβάρες βρήκε κάποια συμβόλαια με τους Καβαλίερς και τους Ράπτορς, δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου στο ΝΒΑ και γρήγορα κατάλαβε ότι η λίγκα δεν είχε καμία θέση πλέον γι’ αυτόν και το όνειρο είχε τελειώσει. Η επιστροφή στην Ευρώπη, όπου είχε δείξει το ταλέντο του, ήταν μονόδρομος.
Η Ρεάλ και η καταξίωση
Στη γηραιά ήπειρο δεν δυσκολεύτηκε να βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Άλλωστε το ευρωπαϊκό μπάσκετ, που έδινε πολύ περισσότερη βάση στην άμυνα και λιγότερη στο θέαμα, υπήρχε πάντοτε θέση για έναν παίκτη με τέτοια προσόντα, που θα μπορούσε να αποτελέσει αμυντικό υπερόπλο.
Η Ρεάλ Μαδρίτης του Πάμπλο Λάσο, που είχε ξεχωρίσει ήδη χρόνια πριν τον Ταβάρες, του έκανε πρόταση και τον απέκτησε τον Νοέμβρη του 2017, με συμβόλαιο μέχρι το 2020. Κάτι θα ήξεραν, για να έδωσαν τριετές συμβόλαιο σε έναν παίκτη από τα αζήτητα του ΝΒΑ. Είναι φοβερό, μάλιστα, πως ο μοναδικός λόγος που αποκτήθηκε τότε ο ψηλός από το Πράσινο Ακρωτήρι, ήταν για να αντικαταστήσει τον Όγκνιεν Κούζμιτς, που είχε πάθει ρήξη χιαστού στα πρώτα ματς της Ευρωλίγκας!
Στους Μαδριλένους βέβαια υπήρχε ήδη ένα ακόμα σπουδαίο πεντάρι, ο Γκουστάβο Αγιόν. Ωστόσο, ο Ταβάρες δεν δυσκολεύτηκε να βρει ρόλο στην ομάδα ως αντικαταστάτης του Μεξικανού, απολαμβάνοντας μεγάλο χρόνο συμμετοχής από την πρώτη του χρονιά στη «βασίλισσα». Πολύ γρήγορα, κατέκτησε και τον πρώτο του τίτλο, αφού η μαγική Ρεάλ του Λούκα Ντόντσιτς έφτασε μέχρι το τέλος του δρόμου στην Ευρωλίγκα το 2018.
Χρόνο με τον χρόνο, ο Ταβάρες εξελίχθηκε στο βασικό πεντάρι των Μαδριλένων, και πλέον αποτελεί τον κορυφαίο παίκτη τους, αν όχι της Ευρώπης. Στην Ευρωλίγκα, όλοι παραδέχονται πως είναι ο κορυφαίος αμυντικός που έχουν δει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός πως έχει αναδειχθεί τρεις φορές καλύτερος αμυντικός της σεζόν.
Συνολικά, μία λέξη που θα χαρακτήριζε τον Ταβάρες είναι… cheat. Μοιάζει πλέον με τον παίκτη που θα έφτιαχνε κάποιος σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, αν ήθελε να παίζει χωρίς να… δυσκολεύεται. Παρόλο που τα προσόντα του έδωσαν ένα μεγάλο προβάδισμα, χρειάστηκε μεγάλη δουλειά για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο και να γίνει τόσο σπουδαίος, ξεκινώντας ουσιαστικά να μαθαίνει το άθλημα στην ηλικία των 17 χρονών. Και αν καταφέρει να κατακτήσει με τη Ρεάλ τη φετινή Ευρωλίγκα, αυτή θα είναι απόλυτα δική του! ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube