Δύο χρόνια χωρίς τον Γιώργο Κολοκυθά

Υπήρξε ο Γκάλης πριν τον… Γκάλη για το ελληνικό μπάσκετ. Αν και για όσους πρόλαβαν να τον απολαύσουν στα παρκέ, μάλλον ο Γκάλης ήταν ο Κολοκυθάς μετά τον… Κολοκυθά. Σε κάθε περίπτωση και ξέχωρα από άτοπες και άδικες συγκρίσεις, ο Γιώργος Κολοκυθάς κατέχει τη δική του ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ.

Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς δύο χρόνια, έφυγε από κοντά μας αφήνοντας ένα τεράστιο κενό. Όχι μόνο λόγω της κληρονομιάς που άφησε σαν παίκτης, αλλά και αυτής που παρέδωσε σαν γενικός αρχηγός της Εθνικής, καθώς ήταν ο άνθρωπος που λάτρευαν οι διεθνείς και ήταν πάντα στο πλευρό τους σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων.

Ακόμη και τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια δεν τον είχαν σταματήσει από την καθημερινή του ενασχόληση με το άθλημα. Κι όχι μόνο με τους Άνδρες, αλλά και με τις «μικρές» εθνικές ομάδες που συχνά παρακολουθούσε ακόμη και σε προπονήσεις για να βρει τα επόμενα μεγάλα ταλέντα.

Ο εκλιπών αγωνίστηκε σε Σπόρτιγκ και Παναθηναϊκό κατακτώντας με τους «πράσινους» τέσσερα πρωταθλήματα (1967, 1969, 1971, 1972), ενώ το 1969 αγωνίστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων και το 1972 στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Σταμάτησε την καριέρα του μόλις στα 32 του χρόνια και εν συνεχεία υπηρέτησε το άθλημα από διάφορα πόστα, όπως έφορος και υπεύθυνος εθνικών ομάδων.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα σημείωσε 3.529 πόντους με ρεκόρ τους 51 την περίοδο 1966-1967. Τις χρονιές 1964, 1966 και 1967 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος. Με την Εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε σε 90 αγώνες και σκόραρε 1807 πόντους, όντας δύο φορές πρώτος σκόρερ σε Ευρωμπάσκετ, το 1967 στο Ελσίνκι με 206 πόντους (22,9 ανά αγώνα) και το 1969 στην Καζέρτα με 159 πόντους (22,7 ανά αγώνα). Είχε 25 συμμετοχές σε Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα με την Εθνική και έχει σημειώσει 492 πόντους (μ.ο. 19,7). Στις 4 Μαΐου 1971 αποσύρθηκε από την Εθνική Ελλάδος σκοράροντας 35 πόντους εναντίον της Σκωτίας.

Η Εθνική τού χρωστά ακόμη μια μεγάλη επιτυχία και το προσεχές Ευρωμπάσκετ είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Και σίγουρα ο κυρ Γιώργος θα παρακολουθεί από ψηλά, ανάβοντας ένα από τα αγαπημένα του πούρα και περιμένοντας να χαμογελάσει κάτω από το παχύ μουστάκι του…