Δημητρίου στον ΣΠΟΡ FM: «Κάναμε περήφανους τους Έλληνες, επόμενος στόχος η διάκριση στο Παγκόσμιο»

Η Εθνική κωφών τερμάτισε στην 3η θέση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, το οποίο έλαβε χώρα στο Ηράκλειο. Ο προπονητής της Εθνικής κωφών μίλησε στο ΣΠΟΡ FM 94,6 για την επιτυχία της Εθνικής και εμφανίστηκε ιδιαίτερα συγκινημένος και περήφανος για την ομάδα του.

Παράλληλα, εξήρε το οικογενειακό κλίμα που επικρατεί στις τάξεις της Εθνικής κωφών και «αποκάλυψε» ότι το αγωνιστικό επίπεδο κωφών και ακουόντων δεν έχει καμία απολύτως διαφορά και παρότρυνε τον κόσμο να στηρίζει τις προσπάθειες για νέα διάκριση της Εθνικής κωφών στο Παγκόσμιο της Κορέας.

Αναλυτικά, όσα είπε στην εκπομπή «Παιδιά για ΌσΚΑΡ» των σπουδαστών του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ:

Πώς αισθάνεστε με την κατάληψη της τρίτης θέσης;
«Είναι η μεγαλύτερη επιτυχία στο ποδόσφαιρο των κωφών τα τελευταία χρόνια. Η χαρά είναι διπλή για εμάς καθώς δεν κάναμε μόνο περήφανους όλους τους Έλληνες αλλά τόσοι εγώ όσο και το προπονητικό τιμ βοηθήσαμε τα παιδιά με αυτήν την ιδιαιτερότητα να φτάσουν σε αυτή την επιτυχία και είμαστε συγκινημένοι γι’ αυτό».

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος της Εθνικής Κωφών
«Μετά την επιστροφή στις διακρίσεις που επετεύχθη με μεγάλη προσπάθεια από την ομοσπονδία των κωφών και με διάφορους άλλους φορείς επόμενος στόχος μας είναι μια καλή πορεία στο Παγκόσμιο, το οποίο θα διεξαχθεί στην Κορέα».

Η νίκη επί της Τουρκίας είναι μια ένδειξη ότι η Εθνική κωφών μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο;
«Η γνώμη μου είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να κάνει τα πάντα αρκεί να είναι ενωμένη. Οποιαδήποτε ομάδα στον πλανήτη έχει ως στόχο να είναι ενωμένη. Από την στιγμή που είμαστε ενωμένοι μπορούσε να «χτυπήσουμε» τον οποιοδήποτε αντίπαλο. Παρακολουθώντας τον τελικό ανάμεσα στην Γερμανία και την Ισπανία είδαμε όλοι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει στον τελικό. Μας «στοίχισαν» τέσσερις απουσίες βασικών παικτών. Ήμασταν ομάδα με κεφαλαίο. Η συμπαράταξη από τον κόσμο εδώ στο Ηράκλειο ήταν συγκλονιστική. Απέναντι στην Γερμανία το γήπεδο είχε πάνω από 2.000 φιλάθλους».

Ένας θεατής που έρχεται να παρακολουθήσει έναν αγώνα της εθνικής κωφών πιστεύετε ότι μπορεί να έχει παρόμοια απόλαυση με την παρακολούθηση ενός αγώνα ακουόντων;
«Αυτήν την περίοδο διεξάγεται το Μουντιάλ των γυναικών, με τα γήπεδα να είναι κατάμεστα. Αν λοιπόν βλέπατε έναν αγώνα Μουντιάλ γυναικών και έναν αγώνα εθνικής Κωφών θα ήταν πάνω- κάτω το ίδιο επίπεδο. Είναι το επίπεδο της αντίστοιχης Γ’ Εθνική κατηγορία της Ελλάδας. Είναι ένα πολύ καλό επίπεδο. Όσο κάποιος παρακολουθεί το παιχνίδι τότε αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά στην Τσεχία έγινε μια έρευνα όπου συνέκριναν ποδοσφαιριστές ακούοντες με ποδοσφαιριστές κωφούς και διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά.

Άρα είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν έχουν να χάσουν κάτι. Έχουν μία ιδιαιτερότητα σίγουρα, έχουν πολύ βελτιωμένο το επίπεδο της αντίληψης, έχουν βελτιώσει άλλες ικανότητες που έχουν σαν άνθρωποι και βέβαια προσπαθούν να πετύχουν με τον καλύτερο τρόπο το κομμάτι της επικοινωνίας και κυρίως με τον πάγκο».

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να έχετε μια τέτοια επικοινωνία; Με ποιον τρόπο το επιτυγχάνετε αυτό;
«Το δύσκολο κομμάτι της επικοινωνίας σε σχέση με τους ακούοντες, όπου σε μία φάση μπορείς με μία απλή φωνή να δώσεις ένα σήμα σε έναν παίκτη και γρήγορα να διορθώσει κάτι, ενώ στο ποδόσφαιρο των κωφών είναι απαραίτητο να έχεις κάνει μία πολύ καλή προετοιμασία, ώστε να αποφύγεις τέτοιες στιγμές από πριν.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι δύσκολο, γιατί θα πρέπει να έχεις συνέχεια οπτική επαφή με τα παιδιά και αντίστοιχα τα παιδιά να έχουν οπτική επαφή με εμένα και τους συνεργάτες μου, ώστε μέσω κωδικών και νοημάτων να συνεργαστούμε. Το ποδόσφαιρο είναι μία παγκόσμια γλώσσα. Από την πρώτη στιγμή αντιμετώπισα τα παιδιά σαν να εργάζομαι σε μία επαγγελματική ομάδα της Γερμανίας ή της Γαλλίας, όπου ακόμα δε γνώριζα καλά τη γλώσσα, άρα θα έπρεπε να έχω διερμηνέα. Σε αυτήν την περίπτωση είναι η νοηματική. Βέβαια στην πορεία αυτών των τριών ετών έμαθα νοηματική.

Όλη η ιστορία ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, όταν είχα πάει σε μία θεατρική παράσταση κωφών. Ήμουν ένας ακούοντας στον κόσμο των κωφών. Σοκαρίστηκα και αντιλήφθηκα διαφορετικά την κατάσταση. Ξεκίνησα λοιπόν να συνεργάζομαι μαζί τους. Αρχικά με την ομάδα του Π.Ο.Κ., με την οποία καταφέραμε να πάμε στο Champions League, το οποίο διεξήχθη στη Λάρισα. Πραγματοποιήθηκε μάλιστα και ένας εξαιρετικός τελικός, όπου καταφέραμε να ανατρέψουμε το 0-2 σε 3-2, απέναντι στην Ιστανμπούλ.

Ακολούθησε και το δεύτερο συνεχόμενο Champions League στο Μιλάνο και στη συνέχεια ήρθε η Εθνική. Είναι μία πορεία που προέκυψε βήμα βήμα. Αυτή η πορεία με βοήθησε να μάθω τη νοηματική και να έρθω πιο κοντά με τα παιδιά. Είναι μεγάλο λάθος να το αντιμετωπίζουμε με λύπηση. Πρόκειται για κανονικό ποδόσφαιρο και μία μεγάλη πρόκληση. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ακουώντων, τουλάχιστον σε θέματα οργάνωσης. Αγωνιστικήκαμε στο Παγκρήτιο, στο Γεντί Κουλέ και σε άλλα εξαιρετικά γήπεδα. Ήταν ένα κανονικό πρωτάθλημα. Όλο το επιτελείο το είδε σαν μία πρόκληση και λειτούργησε ακριβώς όπως θα λειτουργούσε αν ήταν στην Εθνική Ελλάδος».

Νιώθουν οι παίκτες την ένταση και τον παλμό από την εξέδρα;
«Νιώθουν τις δονήσεις και την ένταση. Καταλαβαίνουν τον παλμό. Επίσης όταν πας από κοντά να τους μιλήσεις καταλαβαίνουν πολλά και από την έκφραση του προσώπου. Τα συναισθήματα εδώ, αν μπορούσαμε να τα μετρήσουμε, είναι 10 φορές πιο έντονα από τα συναισθήματα που νιώθουμε στην κανονική μας ζωή. Αυτό το κομμάτι είναι ένα πλεονέκτημα για εμένα, για να μπορέσω να επικοινωνήσω μαζί τους και να τους μεταφέρω κάποια μηνύματα.

Είναι σημαντικό, με αφορμή και αυτήν τη διάκριση, ο κόσμος να μάθει και για αυτό το ποδόσφαιρο, γιατί έχουν ανάγκη τη στήριξη όλων. Για παράδειγμα, το ταξίδι στην Κορέα είναι πολύ μεγάλο και είναι σημαντικό ο κόσμος να μάθει για αυτό και να το αγκαλιάσει. Με αφορμή την κουβέντα μας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κόσμο της Κρήτης που ήταν δίπλα μας από την πρώτη στιγμή, γεγονός που μας συγκίνησε».