Δημάτος: «Μία μεγάλη ''χωρίς εμένα''... ΑΕΚ»

Στη μεταμόρφωση της ΑΕΚ στα τελευταία χρόνια αναφέρεται ο Ανδρέας Δημάτος σε μία ανάρτησή του στο προφίλ του Facebook με αφορμή την σημερινή επιστροφή της στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Ένωσης στέκεται στη σημασία της ύπαρξης μιας ΑΕΚ η οποία δεν θα εξαρτάται από κανέναν ιδιοκτήτη και να μπορεί να ζει μόνη της.

«Αυτό το «μεγάλη ΑΕΚ χωρίς εμένα» που αρχίζει να υλοποιείται ταυτόχρονα με ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που η λογική λέει ότι θα ολοκληρωθεί χωρίς να επιβαρύνει για τα επόμενα χρόνια το club είτε με κάποιο δάνειο είτε με υποθήκευση των εσόδων του», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά το μήνυμα του Ανδρέα Δημάτου:

«Είναι κάποιες εικόνες, που όσο πηγμένος κι αν είσαι, σου δίνουν εύκολα τη δυνατότητα να αντιληφθείς το που βρίσκεται σήμερα αυτή η ομάδα. Το πόσο έχει εξελιχθεί... Σχετικά γρήγορα αλλά για πρώτη φορά με τόση ασφάλεια!

Όπως και το πόσο μεγάλη απόσταση έχει ακόμα να διανύσει. Προκειμένου να γίνει, αν μπορέσει, ισότιμο μέλος στο club των μεγάλων!

Όταν έξω από τα αποδυτήρια σου στο Γιόχαν Κρόιφ Αρίνα υπάρχει το έμβλημά σου στα... αστέρια του Champions League και στο άνοιγμα της πόρτας η πιο εμβληματική μορφή του αποψινού σου αντιπάλου και μια από τις σημαντικότερες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο καταλαβαίνεις ότι κάποια στιγμή ξεκίνησες και πάλι από πολύ χαμηλά και κατάφερες να υπερκαλύψεις την απόσταση.

Και το σημαντικότερο για την ΑΕΚ δεν είναι αυτό. Είναι ο τρόπος. Είναι ο δικός της τρόπος. Είναι ο σωστός τρόπος. Αυτός που την απομακρύνει, αν συνεχίσει έτσι, από τις πλαστές και θολές εικόνες του μακρινού και πρόσφατου παρελθόντος της όταν η επιτυχία δεν μπορούσε παρά να είναι κάτι το πραγματικά εφήμερο, συγκυριακό που δύσκολα θα μπορούσε να είχε συνέπεια και συνέχεια. Γιατί δεν είχε το ίδιο βάθος και τις ίδιες υποδομές!

Σήμερα μιλάμε για ποδοσφαιρική εξέλιξη μέσα σε απόλυτο καθεστώς υγείας, με βήματα σίγουρα, με “κάθε χρόνο προχωράω όσο μου το επιτρέπει η δυναμική και οι δυνατότητες του ίδιου του club”, αγνοώντας τις φθηνές και εν πολλοίς καθοδηγούμενες φωνές του εγχώριου φθηνού λαϊκισμού, συνδυάζοντας την ποδοσφαιρική εξέλιξη με την οικονομική ενδυνάμωση, ευρωστία και εν πολλοίς αυτονομία, με σταθερές βάσεις και για μια ποδοσφαιρική εταιρία που θα μπορεί να βασίζεται στις δικές της δυνάμεις.

Όπως καλείται να κάνει όποιος δεν έχει την πλαστή εντύπωση ότι ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό club θα πρέπει να εξαρτάται και να επιβιώνει χαρη στον ιδιοκτήτη του. Παλιές εποχές... Λανθασμένες συνταγές του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου...
Αυτό το «μεγάλη ΑΕΚ χωρίς εμένα» που αρχίζει να υλοποιείται ταυτόχρονα με ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που η λογική λέει ότι θα ολοκληρωθεί χωρίς να επιβαρύνει για τα επόμενα χρόνια το club είτε με κάποιο δάνειο είτε με υποθήκευση των εσόδων του. Γιατί με πολλούς τρόπους φτιάχνεις ένα γήπεδο. Αλλά μετράει και ο τρόπος. Αυτά στην Ελλάδα τα βλέπουμε μετά... Όταν καταλαγιάζει ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός που είναι το πιο εύκολο να δημιουργηθεί. Και η ΑΕΚ τον πλήρωσε πολλές φορές στο παρελθόν...

Αυτή όμως είναι η ΑΕΚ του σήμερα που δεν έχει καμία σχέση με την ΑΕΚ του χθες και που ετοιμάζεται για ένα ακόμα μεγάλο ταξίδι χωρίς να γνωρίζει τον προορισμό γιατί μιλάμε για ποδόσφαιρο. Θα τσεκάρει τις δυνάμεις, θα μετρήσει την πραγματική της θέση στο κλαμπ των μεγάλων, αλλά θα γνωρίζει ότι δεν έχει υποθηκεύσει το μέλλον της και ότι θα μπορεί και πάλι να ξεκινήσει από εκεί που σταμάτησε.

Αυτή η ΑΕΚ στην πέμπτη της συμμετοχή στο UEFA Champions League κανείς δεν ξέρει αν αγωνιστικά θα είναι καλύτερη ή χειρότερη σε σχέση με τις προηγούμενες συμμετοχές της. Για ποδόσφαιρο μιλάμε...

Είναι όμως σίγουρα εντελώς διαφορετική. Και είναι περισσότερο αληθινή. Γιατί για πρώτη φορά έχει επενδύσει σε πραγματικό ποδοσφαιρικό σχέδιο σε όλα τα επίπεδα, εντός και εκτός γηπέδου. Για αυτό και θα ξεπεράσει τις οποίες κοντόφθαλμες αναλύσεις μέσα στις οποίες κάποιοι -λίγοι ή πολλοί δεν έχει σημασία- λανθασμένα εκτιμούν ότι μπορούν να την περιορίσουν...

Η ΑΕΚ παλεύει να σπάσει τα δεσμά του εσωτερικού αλλά και εξωτερικού λαϊκισκού και μέχρι σήμερα τα καταφέρνει με συνταγή που είναι ξένη ακόμα και για τα δικά της ιστορικά δεδομένα».