Mια δίκαιη διοργάνωση το φετινό Euro

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι Άγγλοι προηγούνται με 4-0 της Ουκρανίας. Οπότε η τελική τετράδα έχει ήδη κλείσει και πάμε πλέον για Ιταλία-Ισπανία και Αγγλία-Δανία. Δύο ζευγάρια που θα έχουν τη δική τους ομορφιά και τη δική τους αίγλη την Τρίτη και την Τετάρτη που θα διεξαχθούν τα παιχνίδια. Το φετινό ΕURO, αποτελεί μια από τις πλέον δίκαιες διοργανώσεις. Οι Άγγλοι και οι Ιταλοί που λογίζονταν ως δύο από τα όχι και τόσο ισχυρά φαβορί, ήρθαν μέχρι το προτελευταίο σκαλοπάτι της διαδρομής. Οι Δανοί παίζοντας ένα σύγχρονο ποδόσφαιρο, κατόρθωσαν να ξεπεράσουν το σοκ με την απώλεια του ηγέτη τους και δικαίως έφτασαν μέχρι την τετράδα και από εκεί και πέρα οι Ισπανοί νικούν την απειρία τους και με νύχια και με δόντια, προφανώς και με το βάρος της φανέλας, επιβίωσαν στην παράταση με τους Κροάτες και στα πέναλτι, με τους πολύ αξιόμαχους Ελβετούς.

Τώρα μια εξήγηση που πρέπει να δοθεί είναι γιατί κάποια από τα παραδοσιακά ισχυρά φαβορί δεν προχώρησαν και ειδικά η πρωταθλήτρια Κόσμου, Γαλλία, αλλά και το Βέλγιο. Θα μπορούσε να μπει στην εξίσωση και η Γερμανία, πλην όμως μιλάμε για μια ομάδα που βρίσκεται στο τέλος της εποχής της, σε πλήρη παρακμή και με έναν προπονητή που μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, έχει σχεδόν παρατήσει τη «νασιοναλμανσάφτ» και πήρε στους συμπατριώτες του επτά χρόνια για να το πάρουν χαμπάρι πως ο άνθρωπος αυτός έχει κλείσει προ πολλού τον κύκλο του.

Το Βέλγιο δεν θα μπορούσε να συμπεριληφθεί ανάμεσα στους διεκδικητές, γιατί απλά έχει αποδείξει πως δεν έχει βάρος φανέλας. Παρά το γεγονός πως διαθέτει σε μονάδες κάποιους από τους ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές στα ευρωπαϊκά γήπεδα, είχε ορισμένα πολύ συγκεκριμένα προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει. Το ένα αφορούσε την κατάσταση των Ντε Μπρόινε και Εντέν Αζάρ που ήρθαν από τραυματισμούς και χωρίς ρυθμό στη διοργάνωση. Ο άλλος πολύ σημαντικός λόγος αφορά την τριάδα στην αμυντική γραμμή. Κανένας από τους παίκτες της οπισθοφυλακής του Βελγίου δεν είχε ποτέ την ποιότητα, των παικτών που παίζουν από τη μέση και μπροστά και ουδέποτε κάποια ομάδα θα έκανε κάποια σημαντική πορεία, δίχως να έχει σπουδαία αμυντική γραμμή.

Στην Γαλλία η ποιότητα περισσεύει και ξεχειλίζει, ωστόσο εκεί, υπήρξαν άλλου είδους προβλήματα και πριν αρχίσει η διοργάνωση. Ο καυγάς της μητέρας του Ραμπιό, με οικογένειες άλλων ποδοσφαιριστών, ακόμα και κατά τη διάρκεια του αγώνα με την Ελβετία, αναδεικνύει το κλίμα που επικρατούσε μέσα και έξω από τα αποδυτήρια των «τρικολόρ». Υπενθυμίζω πως πριν αρχίσει το τουρνουά, ο Ζιρού είχε κάνει κάποιες δηλώσεις που έφεραν στο στόχαστρό του, τον Κιλιάν Εμπαπέ, για το πόσο ατομικά λειτουργεί. Ίσως όλη αυτή η ατμόσφαιρα, να επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον νεαρό Γάλλο σούπερ σταρ που είχε αρνητική απόδοση στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα παιχνίδια.

Η Ιταλία κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη ομάδα. Όμως για να πάρει στον τελικό της 11ης Ιουλίου θα πρέπει να περάσει και το εμπόδιο της Ισπανίας και να ξεπεράσει πιθανότατα το εμπόδιο της Αγγλίας, αν πάει στον τελικό για να πάρει το Κύπελλο. Οι Άγγλοι αφού κατάφεραν να νικήσουν τον κακό τους δαίμονα που είναι οι Γερμανοί, είχαν τον πιο εύκολο δρόμο, αλλά πάνω από όλα πίστεψαν στους εαυτούς τους περισσότερο, πως μπορούν να κατακτήσουν το παρθενικό τους Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.