• Ωραία είναι η κουβέντα για «ελληνοποίηση» που κυριαρχεί κυρίως στον Ολυμπιακό, αλλά και στον ΠΑΟΚ, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
• Για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας και στις δύο περιπτώσεις, το κίνητρο υπήρξε και παραμένει, η αντιγραφή του μοντέλου της ΑΕΚ.
• Επειδή έγινε μεγάλη κουβέντα για το ότι η Ένωση που πρωταγωνιστούσε από το ξεκίνημα της σεζόν σε τρία μέτωπα και σε πολύ καθοριστικά ματς, για μεγάλα διαστήματα βρισκόταν να έχει επτά κι οκτώ Έλληνες στην ενδεκάδα.
• Και είναι αλήθεια, πως αυτός ο δυνατός ελληνικός «κορμός», έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση αυτού του ιδιαίτερου χαρακτήρα της ΑΕΚ. Όπως και στο κλίμα στα αποδυτήρια, που επίσης θεωρείται από τα μεγάλα της ατού. Και σωστά.
• Αυτό που διαφεύγει όμως απ’ όσους θεωρούν πως μπορούν να αντιγράψουν το «μοντέλο» και πως εκεί κρύβεται η λύση για τα προβλήματα τους τα αγωνιστικά, είναι το πώς πρόκυψε αυτή η ιστορία για την ΑΕΚ.
• Για την Ένωση, αυτό δεν υπήρξε κάποιας μορφής σανίδας σωτηρίας, όταν έγιναν σκούρα τα πράγματα. Μια λύση που βρέθηκε πάνω στην απελπισία.
• Ήταν μεγάλο προσωπικό «κόλλημα» του Μελισσανίδη, από την πρώτη μέρα που επανέκαμψε στα της ΑΕΚ. Κι ένα από τα θετικά της δοκιμασίας με την παρουσία της ομάδας σε Γ’ και Β’ Εθνική, ήταν πως δόθηκε η ευκαιρία να ρίξει το βάρος εκεί, χωρίς ιδιαίτερο άγχος.
• Αλλά υπήρξε στόχος. Υπήρξε επιλογή από την αρχή.
• Επιπλέον, δεν υπήρξε από την αρχή σίγουρη συνταγή επιτυχίας. Δοκιμάστηκε σκληρά όπως και συνολικά η ΑΕΚ, σε πολλές περιπτώσεις μέσα στην πρώτη διετία από την επιστροφή στην Super League. Αναπροσαρμόστηκε πολύ στην πορεία.
• Φέτος κι αυτή η επιλογή απέδωσε αυτό που ονειρευόταν ο Μελισσανίδης. Ή μάλλον και αυτή. Αλλά όχι μόνο αυτή.
• Γιατί το δυνατό ελληνικό στοιχείο είναι σημαντικό κομμάτι για την αξιοζήλευτη πλέον αγωνιστική ταυτότητα της ΑΕΚ, αλλά είναι μέρος της. Δεν εξηγεί τα πάντα.
• Υπήρξε όπως είπαμε, προσωπικός συνειδητός στόχος του Μελισσανίδη και δόθηκε η ευκαιρία στην δημιουργία της ομάδας της σεζόν 2014-2015.
• Διορθώθηκαν λάθη στην πορεία, «κόλλησαν» καλά ξένοι που επίσης ήρθαν σε κλίμα ταπεινότητας και χωρίς εντυπωσιακά βιογραφικά.
• Κυρίως οι Γιόχανσον (Γενάρης του 2015), Σιμόες και Γκάλο (καλοκαίρι του 2015), αλλά και ο Ντίντακ (επίσης καλοκαίρι του 2015), την διετία που ήταν στην ομάδα. Με αυτούς μαζί, οι Έλληνες που ξεχώρισαν από την ομάδα της Β’ Εθνικής και τώρα πρωταγωνιστούν, δημιούργησαν τα περίφημα πλέον «σούπερ αποδυτήρια της ΑΕΚ».
• Έγιναν όμως και προσθαφαιρέσεις στην ελληνική βάση. Ξεχώρισαν αυτοί που μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος. Έφυγαν αυτοί που είχαν χαμηλότερο ταβάνι. Ήρθαν άλλοι που έδειξαν στην πορεία πως μπορούσαν να ανταποκριθούν.
• Ήρθε τελικά μετά από… διάφορες περιπέτειες, ο προπονητής που θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα δεδομένα και ήταν ο Χιμένεθ.
• Κι επιπλέον, στην ΑΕΚ ήρθαν εξαιρετικοί ξένοι. Ο Τσιγκρίνσκι το καλοκαίρι του 2016. Ο Αραούχο και ο Βράνιες από τον Γενάρη του 2017. Ο Λιβάγια το καλοκαίρι του 2017. Ο Τσόσιτς, ο Λόπες, τώρα ο Χουλτ που επίσης έγινε γρήγορα δυνατό κομμάτι του «παζλ».
• Και κάτι άλλο πολύ βασικό. Και ο στόχος του δυνατού ελληνικού κορμού και η ομάδα γενικά μέχρι να φτάσει εδώ, στηρίχθηκε στα δύσκολα. Στα πολύ δύσκολα.
• Για δύο σεζόν (και παρά την κατάκτηση του Κυπέλλου)από την επιστροφή στην Super League, η κριτική και ο αρνητισμός για την πολιτική της διοίκησης ήταν συνεχώς στο προσκήνιο. Το ίδιο και η απαξίωση των δυνατοτήτων του ρόστερ. Και των Ελλήνων και των ξένων.
• Η ΑΕΚ στα τέλη του ‘16, αρχές του ‘17 είχε πιάσει πάτο. Έχανε βαθμούς με κάθε δυνατό τρόπο, το κράξιμο – και δίκαια- πήγαινε σύννεφο. Αλλά η διοίκηση της δεν αφιερώθηκε στο να αναζητήσει δικαιολογίες. Πόσο μάλλον να ρίξει το βάρος των ευθυνών στους παίκτες.
• «Κάναμε λάθη, θα τα διορθώσουμε», είπε απλά ο Μελισσανίδης στην κοπή της πίττας του 2017 κι άρχισαν την προσπάθεια να τα διορθώσουν.
• Σκεφθείτε εκείνη την περίοδο , πιεσμένος από όσα του καταλόγιζαν, από τα πανό εναντίον των επιλογών της διοίκησης που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται, άρχιζε ας πούμε να λέει πόσο φταίνε οι παίκτες, που η ΑΕΚ τους τα παρέχει όλα κλπ.
• Και μετά από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα (και ήταν πολλά…) να διαρρέει η διοίκηση πόσο ανάξιοι της εμπιστοσύνης της υπήρξαν ποδοσφαιριστές και προπονητής. Θα είχαμε φτάσει ποτέ εδώ που είναι η ΑΕΚ σήμερα;
• Τίποτε λοιπόν δεν είναι τυχαίο και κανένα «μοντέλο» δεν ανακαλύπτεται από τη μια μέρα στην άλλη, που να αποτελεί σίγουρη συνταγή επιτυχίας.
• Κι αν οι ανταγωνιστές της ΑΕΚ θέλουν σώνει και ντε να την αντιγράψουν, εκτός από το πώς αυτό γενικώς δεν γίνεται κατά τη γνώμη μου, αν υπήρχαν πιθανότητες να γίνει, σίγουρα το «παίρνουμε Έλληνες για να φτιάξουμε χαρακτήρα» από μόνο του δεν λέει τίποτε. Είναι πολλά περισσότερα…