Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος
Στην ερώτηση γιατί έχασε ο ΑΡΗΣ από την ΑΕΛ ο καθένας δίνει την απάντηση που θεωρεί καλύτερη ενώ κάποιοι άλλοι την πιο βολική. Για κάποιους φταίει η αμυντική λειτουργία.
Ο Ροζ, ο ντεφορμέ Σούντγκρεν, η αδυναμία να αντικατασταθεί επαρκώς ο Σάσα, η παροιμιώδης αστοχία στο δεύτερο ημίχρονο. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός.
Προφανώς όχι ολόκληρος αφού κάποια στιγμή πρέπει να καταλήξουμε και να συμφωνήσουμε αν ο Άρης έχει καλή ομάδα ή όχι γιατί δεν γίνεται από τη μια να λέμε ότι οι κιτρινόμαυροι έχουν μια από τις ποιοτικότερες ομάδες της Σούπερ Λιγκ και από την άλλη να βαφτίζουμε συλλήβδην εντελώς λάθος τον σχεδιασμό του καλοκαιριού.
Λες και ήταν άλλη ομάδα αυτή που έφτασε μια ανάσα από τον αποκλεισμό της Μόλντε και διέσυρε τον Παναθηναϊκό. Σαφώς, όπως είπε και ο Μιχάλης Γρηγορίου, μέτρησε και η νοοτροπία του Άρη μετά το 2-0.
Στη ζυγαριά το Σάββατο μέτρησαν όλα. Θα συμφωνήσω πιο πολύ με τον προπονητή της ΑΕΛ. Δεν γίνεται στο 12΄ να είσαι στο 2-0, να διώχνεις το όποιο άγχος υπήρχε, να παίρνεις ψυχολογία, να ανεβάζεις τα ντεσιμπέλ στην εξέδρα και εσύ να… εξαφανίζεσαι από το γήπεδο, αντί να πατήσεις πάνω στο σκορ και να φτάσεις σε μια νίκη… Παναθηναϊκού.
Δυστυχώς η διαχείριση ήταν επιπέδου ερασιτεχνικής ομάδας. Οι ποδοσφαιριστές επαναπαύτηκαν, χαλάρωσαν, οπισθοχώρησαν χωρίς λόγο ενώ ο πάγκος αδυνατούσε να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα, να τους ξυπνήσει, βλέποντας να αμύνονται στην περιοχή του Εμαν, παρά μόνο στην ανάπαυλα.
Κανένα ματς δεν τελειώνει στο 12΄ όπως κανένα ματς δεν κερδίζεται με την φανέλα (βλέπε εμφάνιση Βόλου). Δεν ξέρω γιατί εμφανίζεται αυτή η λανθασμένη νοοτροπία αλλά αν συνεχιστεί κινδυνεύει να τορπιλιστεί ολόκληρη η χρονιά.
Συμφωνούμε επίσης ότι δεν είναι ώρα να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα και να πιπιλάμε την καραμέλα του μεταγραφικού σχεδιασμού. Όσοι συμμετείχαν σε αυτόν ξέρουν πολύ καλά γιατί ο Άρης δεν έχει δεύτερο αμυντικό μέσο, δεύτερο φορ και δεύτερο τερματοφύλακα.
Λογικά θα τους είχε αν περνούσε την Μόλντε, αλλά δεν την πέρασε. Δηλαδή ο Μπάσα και στην Τούμπα και χθες δεν θα ήταν μια λύση; Όπως το Σάββατο ο Γιουνές των δέκα γκολ πέρσι στην επίθεση;
Όπως θεωρώ ότι είναι πέρα για πέρα λάθος η στοχοποίηση του Ροζ. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αμυντικός που βρέθηκε σε κακή μέρα.
Αν πρέπει να μείνει έξω ο Γάλλος ή ο Σούντγκρεν που αδυνατεί να προσαρμοστεί σε άμυνα τεσσάρων, αυτό το ξέρει και θα το αποφασίσει ο Τόλης Τερζής. Εναλλακτικές επιλογές υπάρχουν.
Αυτή τη στιγμή ο Άρης χρειάζεται ορθή διαχείριση από τους έχοντες την μπαγκέτα των αποφάσεων (Καρυπίδη, Χαριστέα) και είναι άδικο να επωμίζεται όλη την ευθύνη ο Τερζής χωρίς να φταίει. Του ζήτησε ο Καρυπίδης να συνεχίσει κι αυτό κάνει σαν καλός στρατιώτης και θα προσπαθήσει να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Το θέμα είναι να μην… «καεί» κι αυτός. Αν το club κάνει δεύτερες σκέψεις για τον πάγκο (πάντα με τον Τερζή στο πλευρό ενός νέου προπονητή) τώρα που έρχεται η διακοπή μετά τον Ολυμπιακό, είναι η κατάλληλη στιγμή. Αν όχι τότε όλος ο οργανισμός οφείλει να.. σκύψει πάνω από την ομάδα.
Μπροστά του ο Άρης έχει μια μεγάλη ευκαιρία κόντρα στον Ολυμπιακό. Ένα ματς που μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία επανεκκίνησης ώστε στην επόμενη τετράδα αγώνων με Ξάνθη, Παναιτωλικό, Πανιώνιο και Αστέρα Τρίπολης να γίνει η αντεπίθεση. Χρόνος υπάρχει ακόμη… αλλά δεν θα υπάρχει για πάντα όσο ο Άρης συνεχίζει να εμφανίζει αυτοκτονικές τάσεις.
Ο Χαριστέας είμαι βέβαιος ότι ήδη θα βγει στη γύρα για να είναι έτοιμος 1η Γενάρη να έχει στο ρόστερ έναν αμυντικό μέσο, έναν τερματοφύλακα και οτιδήποτε άλλο κριθεί αναγκαίο.
Υ.Γ Ο Αμπού Μπα που ντεμπούταρε είναι καλός παίκτης αλλά ούτε αυτός είναι κλασικό εξάρι και φάνηκε στο ότι δεν ήταν σχεδόν ποτέ κοντά στους στόπερ στο αμυντικό τρανζίσιον. Ενδεχομένως να μπορεί να σταθεί ως δεύτερο αμυντικό χαφ αλλά με καθοδήγηση. Δεν ξέρω όμως αν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο.