«Δεν μπορείς να αφήνεις τίποτα στην τύχη»

Είναι μία από τις πολλές Ελληνίδες αθλήτριες που έκαναν το μεγάλο άλμα για την Αμερική.

Η Ηρώ Χούντα, που είναι διεθνής με την Εθνική Νεανίδων της Ελλάδας μετά την παρουσία της στον Ηρακλή Κηφισιάς (2013-2017), όπου κατέκτησε το Πανελλήνιο Κορασίδων, ενώ αναδείχθηκε MVP της τελικής φάσης και τον ΑΟ Μαρκόπουλο (2017-2018), το καλοκαίρι έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για λογαριασμό του Virginia Commonwealth University που βρίσκεται στο NCAA.

Η 18χρονη διαγώνιος κατάφερε να φτάσει με το Πανεπιστήμιο της έως τον τελικό της Atlantic 10 Conference, έχοντας διανύσει πολύ καλή πορεία στη σεζόν.

Το VCU που ήταν κάτοχος του τίτλου το 2017, ολοκλήρωσε την σεζόν με ρεκόρ 19-9, στην πρώτη θέση της περιφέρειας.

Η ομάδα της Ηρούς Χούντας στην τελική φάση που διοργανώθηκε στην έδρα της νίκησε 3-0 (25-22, 25-15, 26-24) το Saint Louis στα ημιτελικά, αλλά έχασε στον τελικό με 3-2 (18-25, 25-18, 19-25, 25-16, 15-12) από το Dayton.

Η νεαρή αθλήτρια που ετοιμάζεται για την δεύτερη σεζόν της στις ΗΠΑ μίλησε στο γραφείο Τύπου της Nomos για όλη αυτή την μαγευτική εμπειρία.


-Τι είναι αυτό που σου έχει κάνει περισσότερο εντύπωση στην Αμερική;

«Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν οι άνθρωποι, οι εγκαταστάσεις, η οργάνωση και η δουλειά. Έχω τη ευκαιρία να διδάσκοµαι από ανθρώπους τρομερά καταξιωμένους στο αντικείμενο τους και ειλικρινά προσπαθώ να αποκομίζω κάθε μέρα όσα περισσότερα μπορώ. Περίπου μισό χρόνο ζω στην Αμερική και έχω ήδη συνειδητοποιήσει ότι κάθε μέρα μαθαίνω και εξελίσσομαι, τόσο στο βόλεϊ, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα έχω ωριμάσει και έχω αρχίσει να μαθαίνω τον εαυτό μου καλύτερα».

-Πως είναι το βόλεϊ στην χώρα; Το επίπεδο;

«Το επίπεδο του βόλεϊ στην Αμερική είναι υψηλό, σε άλλα πανεπιστήμια περισσότερο και σε άλλα λιγότερο. Όλοι δίνουν πολύ σημασία στην φυσική κατάσταση, στο άλμα και στην δύναμη. Κάνουμε βάρη κάθε μέρα και αυτό με έχει βοηθήσει να εξελιχθώ. Μόλις πήγα στην Αμερική είδα μεγάλη διαφορά σε αυτόν τον τομέα σε εμένα σε σχέση με άλλες αθλήτριες δευτεροετείς ή τριτοετείς. Η Αμερική βγάζει πολλούς αθλητές γιατί δίνουν βάση σε όλους τους τομείς και προσπαθούν να σου δώσουν όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται για να γίνεις καλή παίκτρια».

-Πόσο δύσκολο είναι συνδυάζεις σπουδές και αθλητισμό; Είναι κριτήριο οι καλοί βαθμοί για να έχεις παρουσία στους αγώνες; Υπάρχει πίεση;

«Όπως έχουν δηλώσει πολλοί, το να συνδυάζεις σπουδές και αθλητισμό σε πανεπιστήμιο είναι σαν να κανείς δυο διαφορετικές δουλειές. Το πρόγραμμα είναι γεμάτο και υπάρχει παρά πολύ πίεση από προπονητές, συμβούλους και καθηγητές. Πρέπει να είσαι και στους δυο τομείς πολύ καλή. Οι καλοί βαθμοί είναι κριτήριο για να μπορείς να παίξεις, οι προπονητές μας στην αρχή της χρόνιας μας είχαν δώσει ένα minimum GPA για να μπορέσουμε να παίζουμε και να προπονούμαστε στην ομάδα. Υπάρχει αρκετή πίεση, όμως συγχρόνως πολλή βοήθεια και στήριξη. Οι άνθρωποι του πανεπιστημίου είναι πάντα εκεί για ό,τι χρειάζεσαι».

-Υπάρχει ελεύθερος χρόνος και αν ναι πως τον περνάς;

«Ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει αρκετός, καθημερινά έχουμε πρωί βάρη και το απόγευμα προπόνηση, ενδιάμεσα έχουμε ακαδημαϊκές υποχρεώσεις και όσος χρόνος απομένει είναι για διάβασμα και ξεκούραση. Μέσα στην χρόνια ταξιδεύουμε πολλές φορές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσουμε πολλά μαθήματα και χρειάζεται χρόνος και διάβασμα για να τα προλάβεις. Όσο ελεύθερο χρόνο είχα μου άρεσε να τον περνάω με τις φίλες μου και συμπαίκτριες μου».

-Ποια η αντιμετώπιση απέναντι στις Ελληνίδες στο ΝCAA και γενικά απέναντι στους Έλληνες αθλητές στην Αμερική;

«Η αντιμετώπιση είναι πολύ καλή, υπάρχουν πολλοί αθλητές από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Όλοι είναι πολύ φιλόξενοι και αυτό με βοήθησε στο να προσαρμοστώ. Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι στην ομάδα μου με δυο Ευρωπαίες. Έχουμε ταιριάξει πολύ και είμαστε πολύ καλές φίλες. Σε σχέση με το βόλεϊ τώρα, δεν μπορείς να αφήνεις τίποτα στην τύχη. Είσαι εκεί για ένα σκοπό και πρέπει να δουλεύεις σκληρά καθημερινά».

-Το επίπεδο του Πανεπιστημίου; Tι σπουδάζεις;

«Το ακαδημαϊκό επίπεδο του VCU είναι πολύ καλό. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θέλω να σπουδάσω αλλά είμαι προς τα πεδία επιστήμης, έχω σκεφτεί για βιολογία η φυσικοθεραπεία. Θα ήθελα να πάρω μεταπτυχιακό μετά την αποφοίτηση μου αλλά δεν ξέρω τι θα μου επιφυλάξει η ζωή μέχρι τότε».

-Ποιο το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας σου και του πρωταθλήματος;

«Το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας μου και γενικότερα του πρωταθλήματος είναι πολύ απαιτητικό. Δεν φτάνει να έχεις ταλέντο για να παίξεις, χρειάζεται σκληρή δουλειά και θέληση για να φτάσεις σε καλό επίπεδο και να μπορείς να παίξεις».

-Είστε ευχαριστημένες από την φετινή πορεία; Είχατε φτάσει έως τον τελικό με στόχο το repeat. Ήταν έκπληξη η ήττα σας;

«Η φετινή πορεία μας ως VCU ήταν αρκετά πιεστική και δύσκολη. Οι προπονητές μας έκλεισαν παιχνίδια για preseason με κάποιες από τις καλύτερες ομάδες της χώρας, για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα τελικά παιχνίδια. Στην ομάδα μου οι στόχοι μας ήταν να πάρουμε την πρώτη θέση στην περιφέρεια μας και να περάσουμε στο NCAA tournament, είχαμε δουλέψει πολύ σκληρά αλλά δεν τα καταφέραμε στον τελευταίο αγώνα, έχουμε αφήσει πίσω αυτήν την χρόνια και είμαστε έτοιμες να δουλέψουμε για την επόμενη».

-Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;

«Περισσότερο από την Ελλάδα μου λείπει το φαγητό και η θάλασσα (χαχα). Εννοείται μου έλειψαν πολύ οι γονείς μου, οι φίλοι μου και οι άνθρωποι που πίστεψαν σε εμένα και με βοήθησαν να φτάσω στο σημείο που είμαι τώρα. Ήταν δύσκολο τους πρώτους μήνες για μένα μέχρι να προσαρμοστώ και να βρω τα βήματα μου, αλλά εκεί ήταν που κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να έχεις ανθρώπους που σε αγαπάνε και σε στηρίζουν, και για αυτό τον λόγο μου έλειψαν τόσο πολύ και τους ευχαριστώ πολύ για όλα».

Ποιοι οι μελλοντικοί σου στόχοι;

«Οι μελλοντικοί μου στόχοι είναι να βελτιωθώ όσο περισσότερο μπορώ στο βόλεϊ με την βοήθεια των προπονητών μου και συμπαικτριών μου και να πηγαίνει η ομάδα μου όσο το δυνατόν καλύτερα κάθε χρόνο. Επίσης θέλω να αποφοιτήσω από το πανεπιστήμιο με ένα καλό βαθμό, ίσως να προχωρήσω στο μεταπτυχιακό μου. Το σημαντικότερο όμως για μένα είναι να περνάω καλά και να αποκομίσω κάθε μέρα νέες εμπειρίες και βιώματα. Από μικρή το όνειρο μου ήταν να βγω και να σπουδάσω στο εξωτερικό, είμαι πολύ χαρούμενη που τα κατάφερα και ανυπομονώ για τα επόμενα χρόνια».


Θα επέστρεφες στο ελληνικό πρωτάθλημα;

«Η αλήθεια είναι ότι μετά τις σπουδές μου στην Αμερική δεν έχω σκοπό να γυρίσω στην Ελλάδα! Θέλω να παίξω επαγγελματικό βόλεϊ, αλλά σε κάποιο άλλο μέρος στην Ευρώπη».

-Ποια η συμβολή της Νomos στην πορεία της καριέρας σου στην Αμερική;
«Η ομάδα του Nomos με έχει στηρίξει και βοηθήσει από την πρώτη στιγμή. Σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω χωρίς τον Τάσο και την ομάδα. Ήταν και είναι δίπλα μου κάθε στιγμή στις χαρές και λύπες. Ένα ευχαριστώ δεν φτάνει, εύχομαι να συνεχίσουν να κάνουν αυτό το έργο με τόση αγάπη και υποστήριξη στους άλλους και να βοηθήσουν πολλούς αθλητές να πετύχουν τα όνειρά τους ως μαθητές-αθλητές στις ΗΠΑ».

Περισσότερα νέα για τις Ελληνίδες αθλήτριες που αγωνίζονται στο NCAA στην ιστοσελίδα https://nomosllc.com/