Στον ήδη δηλητηριασμένο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, εκείνοι που επιδεινώνουν την κατάσταση είναι πάντα οι πολιτικοί και οι εκάστοτε κυβερνήσεις με τις επιλογές τους. Είναι γνωστό εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πως η εμπλοκή της πολιτικής με το ποδόσφαιρο, το μόνο που κάνει, είναι να ρίχνει νερό στον μύλο της αναξιοπιστίας και να φέρνει αύρα διαπλοκής στο ίδιο το σπορ.
Σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για τον τόπο, ο κ. Αυγενάκης, χωρίς να έχει ουσιαστικά κάποια δουλειά, πηγαίνει να επιθεωρήσει το αν τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα στους αθλητικούς χώρους. Αυτή είναι δουλειά της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής, δε νομίζω πως ο υφυπουργός έχει κάποια ιδιαίτερη κατάρτιση για να πράξει κάτι τέτοιο, ως μηχανικός τοπογραφίας. Ακόμα και αν την έχει, δεν υπάρχει κανένα νόημα να φωτογραφίζεται, όπως έκανε για παράδειγμα προχθές με τους αθλητές του στίβου, όταν σπεύδει να επιθεωρήσει, αν υπάρχουν παραβάσεις.
Αυτές οι βόλτες του υφυπουργού σε αθλητικά κέντρα, αλλά και η πρόθεσή του, που ευτυχώς έμεινε μόνο πρόθεση, να επισκεφθεί το Γεώργιος Καλαφάτης και τα Σπάτα, έχουν έναν και μόνο σκοπό και νομίζω πως είναι η προσωπική προβολή. Κι είναι λυπηρό λόγω της συγκυρίας, ορισμένοι να συμπεριφέρονται μόνο και μόνο με ιδιοτελή κίνητρα. Επιβεβαιώνοντας μάλιστα την αίσθηση πως βρισκόμαστε σε εποχή που επίκειται εκλογική αναμέτρηση.
Η κίνηση του Παναθηναϊκού να βγάλει την ανακοίνωση χθες το βράδυ ήταν πολύ σωστή. Η κάθε ομάδα δεν είναι ΜΜΕ για να κάνει ο καθένας την πολιτική του. Κι επειδή κακά τα ψέματα τον προηγούμενο καιρό, ο κόσμος του «τριφυλλιού» είχε την πικρία πως σε κάποιες περιπτώσεις η διοίκηση ταυτίστηκε με την πλευρά του αιωνίου αντιπάλου, η χθεσινή εξέλιξη ήρθε με ανακούφιση. Πάντως αυτή η κίνηση, δείχνει έναν δρόμο, ώστε να αποφευχθεί άλλο η ανάμιξη και η προβολή πολιτικών μέσα από το ποδόσφαιρο. Καμία διοίκηση δεν πρέπει να ταυτίζει την ομάδα με κομματικό χρώμα.
Σαφώς και δεν δικαιούται κανείς, να αφαιρέσει την φίλαθλη ιδιότητα από κάποιον υπουργό, βουλευτή ή ευρύτερα κάποιον πολιτευτή. Από την άλλη θα αναρωτιέστε κάποιοι, γιατί δεν το πράττει ως απλός θεατής, να καθίσει στην ουρά, να προμηθευτεί το εισιτήριο του και να πάει σε χώρο που πάνε και οι υπόλοιποι φίλοι της ομάδας. Τόσες θύρες έχουν τα γήπεδα. Γιατί όλοι συνωστίζονται σε VIP και σουίτες; Μα ασφαλώς γιατί την παρουσία τους στο γήπεδο πρέπει να απαθανατίσει η κάμερα, για ψηφοθηρικούς λόγους. Ή ακόμα χειρότερα για να επιδεικνύουν το πόσο ταυτισμένες είναι κυβερνήσεις με επιχειρηματίες.
Ορισμένες ομάδες το σηκώνουν αυτό το σπορ. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε συγκεκριμένα ελληνικά γήπεδα γίνεται πασαρέλα βουλευτών και υπουργών. Γινόταν και παλαιότερα, για να μην προτρέξει κάποιος και αναφέρει πως αφήνω κάποιον απ’ έξω.
Θυμάμαι τον κ. Λαλιώτη να επισκέπτεται συχνά τη Νέα Φιλαδέλφεια στα χρόνια του Μπάγεβιτς ή πιο πρόσφατα τον κ. Φλαμπουράρη να επισκέπτεται το ΟΑΚΑ. Από την άλλη όμως ο Μελισσανίδης δεν έχει ταυτιστεί και διατηρεί την ευελιξία να μην χρεώνεται η ΑΕΚ πως ακολουθεί κάποιο κόμμα, διατηρώντας από τότε που ανέλαβε και κυρίως λόγω του γηπεδικού, επαφές σε σωστή δόση και με την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς η παρουσία των βουλευτών στα γήπεδα συγκεκριμένων ομάδων έχουν εξαγριώσει την κοινή γνώμη. Να θυμηθώ τους βουλευτές όλων των κομμάτων «ερυθρόλευκης» αποχρώσεως που ήταν τόσο εξαρτημένοι από την παρουσία τους στο νέο τότε Καραϊσκάκη, που σύρθηκαν να βγουν μπροστά όταν πήγαν να αφαιρεθούν βαθμοί από τον Ολυμπιακό για τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη; Ή να θυμηθώ πιο πρόσφατα είχαμε τις συχνές παρουσίες του κ. Τσακαλώτου στη σουίτα του Ιβάν Σαββίδη και μάλιστα σε μια σεζόν που συνέβησαν πολλά όπως το 2017-2018; Ή να θυμηθώ πως επειδή ουδείς μπορεί να σταθεί εκλογικά χωρίς Βόρεια Ελλάδα, η ΝΔ σύρθηκε να αλλάξει την ποινή του υποβιβασμού για την πολυϊδιοκτησία;
Πολλοί πολιτευτές έχουν μάλιστα την απαίτηση για δωρεάν είσοδο, αν και τα τελευταία χρόνια, μαθαίνω πως συναντούν δυσκολίες και αντιδράσεις από τις ίδιες της ΠΑΕ. Κάπου εδώ ξεκινάει και η ευθύνη των ομάδων για το πώς θα πρέπει ν’ αντιδρούν απέναντι σε αυτό το φαινόμενο. Μπορούν να βρεθούν σαν φίλαθλοι και έχουν προφανώς το δικαίωμα, αρκεί να πληρώνουν το ανάλογο αντίτιμο για τη θέση τους στο γήπεδο, γιατί όχι με τον απλό κόσμο σε άλλες θύρες πλην επισήμων. Κατανοώ πως με όσα έχουν γίνει στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο, όταν πολλοί έχουν ψηφίσει αυτά που έχουν ψηφίσει, αλλά τι να κάνουμε. Ας πληρώνουν εισιτήριο για να κάθονται στα επίσημα και όχι να παρακαλάνε για προσκλήσεις προκειμένου να κάνουν δωρεάν την προεκλογική τους πασαρέλα.
ΥΓ: Για να είμαι δίκαιος ο κ. Αυγενάκης δεν είναι ο μόνος που εν μέσω κρίσης επιδιώκει την προσωπική προβολή. Γιατί το Πάσχα και συγκεκριμένα στις 16 Απριλίου κυκλοφόρησε σποτ της ΓΓΠΠ, το οποίο πέρα από το τραγικό της σύγκρισης νεκρών ανά χώρα, στο τέλος έφερε την υπογραφή του κ. Χαρδαλιά. Δεν αρκούσε το ότι το μήνυμα προερχόταν από τον αρμόδιο φορέα; Έπρεπε να έχει και την ονομαστική αναφορά του υφυπουργού; Τι λένε γι’ αυτό οι άλλοι πολιτευτές της ΝΔ;
Instagram:@kostasmiaoules, @sportfm946