Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Η κοινή συνέντευξη Τύπου των προπονητών και των αρχηγών των δεκατεσσάρων ομάδων, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα τραβούσε την κουρτίνα, ώστε να βγουν στο πάλκο οι πραγματικοί πρωταγωνιστές και να απολαύσουμε το θέαμα της Α1 μπάσκετ. Δυστυχώς όμως, αυτή τη φορά το περιτύλιγμα, δεν μπορεί να καλύψει το σαθρό και προβληματικό εσωτερικό. Οι παρευρισκόμενοι το ξέρουν και το επεσήμαναν. Άναψαν την ένδειξη «S.O.S» και προς τιμήν τους. Θα μπορούσαν να δώσουν μία υποκριτική παράσταση με ευχολόγια και υποσχέσεις κατάκτησης τίτλων για τη νέα χρονιά. Θα ικανοποιούνταν έτσι οι οπαδοί και οι διοργανωτές της εκδήλωσης, αλλά θα…θάβονταν ακόμα περισσότερο στην μελαγχολία, όλοι όσοι αγαπούν το χρώμα της μπάλας, τα post up, τα μακρινά σουτ, τα καρφώματα, τις τακτικές, το πάθος για το άθλημα, τις συνεργασίες ψηλών-κοντών και πολλά άλλα όμορφα που εμπεριέχει το μπάσκετ.
Οι πρωταγωνιστές, επέλεξαν τον δρόμο της επαγρύπνησης. Ανέφεραν ξανά τα προβλήματα που ταλανίζουν τον χώρο και έκαναν προτάσεις για το πώς θα πρέπει οι ομάδες-αθλητές να αντιμετωπίζουν τα κρούσματα βίας. Δήλωσαν την αποστροφή τους για την κατάντια του αθλήματος-επαγγέλματος που τους δίνει ψωμί και αγαπούν αποδεδειγμένα. Μίλησαν για ασθενή που είναι στην εντατική και μάλιστα στο τελευταίο στάδιο και προανήγγειλαν πρόωρη αποχώρηση στο τέλος της σεζόν από το ελληνικό πρωτάθλημα ή ακόμα και από την ενεργό δράση. Αηδιασμένοι από τις συνθήκες που επικρατούν και από την ανικανότητα κάποιων να βρουν λύσεις και ιδέες για να δώσουν το «φιλί της ζωής», σε κάτι τόσο λαοφιλές και επιτυχημένο, στο οποίο αρκεί αρχικά μία «σπίθα» εξυπνάδας και ευελιξίας για να σταθεί και πάλι στα πόδια του.
Αποκάλυψαν την σκέψη τους για απεργία στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, λύση με την οποία δεν συμφωνώ, αλλά φανερώνει την αγανάκτησή τους. Όλοι τους, καταξιωμένοι στον χώρο και ικανοί να εργαστούν σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα του εξωτερικού, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική τους υγεία, ηρεμία και οικονομική κατάσταση. «Αν η λίγκα ήταν σοβαρή θα έπρεπε ήδη να έχουν ληφθεί μέτρα για τη βία», δήλωσε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. «Δεν έχουμε καταλάβει ότι το μπάσκετ είναι ήδη στη γωνία και ότι ο κόσμος έχει χάσει το ενδιαφέρον του και την αξιοπιστία προς το πρωτάθλημα», ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. «Η απαξίωση του μπάσκετ είναι εμφανής. Βαρέθηκα τα λόγια πρέπει κάτι να κάνουμε. Δύσκολα θα παίξω ξανά του χρόνου υπό αυτές τις συνθήκες», τα λόγια του Θοδωρή Παπαλουκά.
«Το ελληνικό μπάσκετ είναι χειρότερα από ότι φαίνεται. Αν θέλατε κύριε Οικονομίδη να λύσετε κάποια προβλήματα θα έπρεπε από τον Μάιο να φωνάξετε προπονητές και δημοσιογράφους» το μήνυμα του Αργύρη Πεδουλάκη. «Τα τελευταία δέκα χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος αφού κάθε χρόνο λέμε ότι θα αναλάβουμε τις ευθύνες αλλά δεν γίνεται τίποτα», τόνισε ο Μηνάς Γκέκος. «Να δοθεί επιτέλους τέλος στην υποκρισία», τα λεγόμενα του Δημήτρη Παπανικολάου. Αυτές ήταν μερικές από τις ατάκες ή αλλιώς κραυγές απόγνωσης και αγωνίας κάποιων ανθρώπων, που μιλούν έτσι, έχοντας στο μυαλό τους και τα χειρότερα που συμβαίνουν στις μικρότερες κατηγορίες, αλλά και το δυσοίωνο μέλλον που θα υπάρξει.
Ακούγοντας τις δηλώσεις, δύσκολα κάποιος θα διαφωνήσει για το ειλικρινές του περιεχομένου τους. Μην είστε σίγουροι. Υπάρχουν κάποιοι και μάλιστα όχι οποιοιδήποτε, που διαφωνούν κάθετα. Αντιδρούν μάλιστα με ειρωνικές ανακοινώσεις και διαλαλούν ότι όσοι λένε ουσιαστικά τα πράγματα με το όνομά τους, κάνουν πόλεμο στο ελληνικό πρωτάθλημα και το μειώνουν! Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι, απαρτίζουν το ΔΣ του ΕΣΑΚΕ. Ο πρόεδρος του μάλιστα, επιτέθηκε σε αθλητές και προπονητές και ουσιαστικά τους έβγαλε ψεύτες. Γιατί όμως να μπουν στην διαδικασία να μας κοροϊδέψουν οι άνθρωποι που είναι το ίδιο το μπάσκετ; Τι συμφέροντα έχουν, κύριοι, της διοργανώτριας αρχής;
Η ερώτηση είναι ρητορική. Η…επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και απλώς παρακαλά κάποιος να ενημερώσει πως δεν βρέχει αλλά…τους φτύνουν!
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com