Δεκατέσσερα χρόνια από το «Βάλτο αγόρι μου» (video)

Μπορεί το δεύτερο Ευρωμπάσκετ στην ιστορία της Ελλάδας να κατακτήθηκε μια μέρα μετά, αλλά η νίκη που σημάδεψε τη μνήμη όλων στην διοργάνωση του 2005 ήταν εκείνη του ημιτελικού. Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 14 χρόνια…

Στον ημιτελικό οι «τρικολόρ» αποδείχτηκαν πολύ υψηλότερο εμπόδιο από ό,τι φάνταζαν μετά την άνετη νίκη της πρεμιέρας (64-50). Απέμεναν 47’’ για το τέλος, όταν ο Μπορίς Ντιαό με κάρφωμα έφερνε την ομάδα του στο 62-55. «Το παλικάρι έχει καημό», ήταν το τραγούδι που έπαιζε στη διάρκεια του τάιμ άουτ που ακολούθησε κι όλοι πίστεψαν πως ο ημιτελικός είχε κριθεί. Εκτός από την ελληνική ψυχή…

Ο Νίκος Ζήσης με κερδισμένο φάουλ σε προσπάθεια για τρίποντο από τον Μικαέλ Ζελαμπάλ έδωσε το σύνθημα κατεβάζοντας την διαφορά στους τέσσερις (58-62) με 3/3 βολές στα 40’’. Ο Τόνι Πάρκερ είχε 0/2 βολές στα 38’’, ο Θοδωρής Παπαλουκάς έκανε λάθος στην αμέσως επόμενη επίθεση, αλλά ο ηγέτης της γαλλικής ομάδας έκανε «καπάκι» λάθος επαναφορά και οι ελπίδες αναπτερώθηκαν στα 30’’. Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, που επέστρεψε στο παρκέ μετά το τάιμ άουτ των Γάλλων κάρφωσε στα 27’’ μειώνοντας στο καλάθι, 60-62. Ο άσος των Σπερς με 2/2 βολές έδωσε ανάσα στην ομάδα του, αλλά ο Παπαλουκάς με γρήγορη επίθεση και ποστάρισμα επανέφερε το -2 (62-64) στα 18’’. Στα 14’’ ο Ζήσης έστειλε τον Αντουάν Ριγκοντό στη γραμμή κι αυτός έγραψε 1/2 (62-65), αλλά ο Μπορίς Ντιαό έκανε ανεξήγητα γρήγορα φάουλ στέλνοντας στα 13’’ τον Παπαλουκά στις βολές. Ο «Τεό» τις έβαλε και τις δύο με το παιχνίδι πλέον στον πόντο (64-65), αλλά αμέσως μετά, στα 11,6’’, θυσίασε το τελευταίο του φάουλ πάνω στον Ριγκοντό. Εκείνος έχασε την πρώτη και έβαλε την δεύτερη για το 64-66 και η Εθνική είχε την ευκαιρία της. Και δεν την άφησε να πάει χαμένη.

«Ζήσης, 7, 6, ποιος… Ποιος; Βάλτο αγόρι μου! Βάλτο αγόρι μου!», κατά τα λόγια του Βασίλη Σκουντή. Ο Διαμαντίδης το «μπουμπούνισε» στα 3,6’’ πριν το τέλος, ο Ριγκοντό δεν πρόλαβε καν να σουτάρει και το έπος είχε συντελεστεί με μία απίθανη ανατροπή.

Ελλάδα (Γιαννάκης): Σπανούλης, Διαμαντίδης 7(1), Παπαλουκάς 10, Χατζηβρέττας 3, Ζήσης 11, Κακιούζης 3(1), Βασιλόπουλος, Τσαρτσαρής, Φώτσης 4, Ντικούδης 14, Παπαδόπουλος 15, Μπουρούσης.
Γαλλία (Μπερζό): Πάρκερ 20(2), Φοτού, Ριγκοντό 6, Ντιαό 14(2), Φ. Πιετρούς 8, Ντιαρά, Τζιφά, Μ. Πιετρούς 6(2), Ζελαμπάλ 7(1), Ζιλιάν 2, Σμιτ 2, Βάις 1.

Με την ψυχολογία στα ύψη, ο τελικός κόντρα στη Γερμανία αποδείχτηκε παράσταση για ένα ρόλο (78-62). Η Ελλάδα επέστρεφε στον ευρωπαϊκό της θρόνο μετά το 1987. Ο άνθρωπος που το 1987 είχε σηκώσει το τρόπαιο ήταν αυτή τη φορά στον πάγκο και ο... τρελός αρχηγός Μιχάλης Κακιούζης δικαιωνόταν για την τολμηρή δήλωσή του πριν την διοργάνωση, όταν δήλωνε «πάμε για το χρυσό» και τον περνούσαν για τρελό μετά τις αποτυχίες που είχαν προηγηθεί.