Βράνιες: «Όσο ζω θα αγαπώ την ΑΕΚ - Είμαι ακόμα ο καλύτερος αμυντικός στο πρωτάθλημα»

Τα αισθήματα που τρέφει για την ΑΕΚ και την ελπίδα ότι θα πανηγυρίσει ξανά τίτλους μαζί της εξέφρασε ο Όγκνιεν Βράνιες. Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε τηλεοπτική εκπομπή της πατρίδας του, ο Βόσνιος δήλωσε αφοσιωμένος στην «Ένωση» και εξήγησε τη σχέση που έχει αναπτύξει με τους οπαδούς της.

Σημείωσε, δε, ότι παρά τις δυσκολίες δεν έχει κλονιστεί καθόλου η αυτοπεποίθησή του, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι παραμένει ο καλύτερος αμυντικός στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Αναλυτικά όσα είπε ο Βράνιες

Για την ΑΕΚ: «Η ΑΕΚ είναι το κλαμπ που αγαπώ περισσότερο και θα το αγαπώ όσο είμαι ζωντανός. Στην Αθήνα τα πάντα μου ταιριάζουν. Μου αρέσουν οι άνθρωποι εδώ, μου αρέσει η πόλη. Έχω πάντα ένα έξτρα κίνητρο για τους οπαδούς που αγαπούν την ΑΕΚ. Όταν δεν τα πηγαίνω καλά και όταν έρχονται δύσκολες στιγμές υπάρχουν αυτοί που μου δίνουν δύναμη ώστε να δώσω στον αγωνιστικό χώρο ό,τι έχω. Οι οπαδοί της ΑΕΚ εκτιμούν όταν κάποιες παίζει με την καρδιά του για το κλαμπ. Δεν μπορείς να τους ξεγελάσεις, δεν μπορείς να τους πεις ψέματα. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που τις αναγνωρίζουν, καταλαβαίνουν από ποδόσφαιρο και γι' αυτό με εκτιμούν και με σέβονται».

Για το πρωτάθλημα το 2018: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τους πανηγυρισμούς, αφότου κερδίσαμε το πρωτάθλημα. Δεκάδες χιλιάδες οπαδοί στους δρόμους στο δικό μας μέρος της Αθήνας. Είναι κάτι που πρέπει να το βιώσει ένας άνθρωπος και ελπίζω να επαναλάβουμε αυτή τη επιτυχία κάποια στιγμή. Ο κόσμος ζει εδώ για το πρωτάθλημα και επιθυμία μια είναι μια μέρα να κάνω και πάλι τους οπαδούς της ΑΕΚ ευτυχισμένους».

Για το πώς ξεκίνησε και τον χαρακτήρα του: «Ειλικρινά όταν ήμουν παιδί ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα παίζω στο στάδιο της Μπόρας, πόσο μάλλον στο διάσημο Μαρακανά στη Βραζιλία. Όλα ξεκίνησαν αυθόρμητα. Ο πατέρας μου με έβαλε στο ποδόσφαιρο και μαζί με τον αδελφό μου πήγαμε βήμα-βήμα. Δεν νομίζω ότι ποτέ έκανα πίσω στην καριέρα μου ούτε ποτέ χρειάστηκε κάποιος να πιέσει ή να πληρώσει για να παίξω. Κέρδισα τα πάντα με τη δουλειά μου. Ο κόσμος έχει μια διαστρεβλωμένη εικόνα για εμένα. Διαβάζουν κάτι και σκέφτονται ότι πίνω, ότι καπνίζω, ότι πάω σε μπαρ. Εγώ δεν έχω δοκιμάσει αλκοόλ εδώ και χρόνια. Δεν θέλω να δικαιολογήσω τον εαυτό μου σε κανέναν, αλλά είμαι 32 ετών και είμαι δεύτερος σε χρόνο συμμετοχής στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτό νομίζω μιλάει από μόνο του για την επαγγελματική μου συμπεριφορά στο ποδόσφαιρο».

Για τις δύσκολες στιγμές στην ΑΕΚ: «Υπήρξαν και άσχημες στιγμές στην ΑΕΚ. Αρκετοί άνθρωποι προσπάθησαν να μου βάλουν τρικλοποδιά, αλλά δεν τα κατάφεραν. Όπως αποδείχθηκε, είμαι ακόμα λίγο πιο δυνατός από αυτούς και είμαι ακόμα ο καλύτερος αμυντικός στο ελληνικό πρωτάθλημα».

Για τα μεγάλα ποσά που αποφέρει το ποδόσφαιρο: «Οι ποδοσφαιριστές είναι εκτεθειμένοι στα media και είναι πάντα στο κέντρο της προσοχής. Μιλούν για αυτούς συνέχεια. Η πλειονότητα, το 95% των ποδοσφαιριστών προέρχονται από τη φτώχεια και την ανέχεια. Και μετά ένα μεγάλο συμβόλαιο υπογράφεται και πολλά λεφτά έρχονται. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς αυτά τα πράγματα, ειδικά όταν είσαι νέος. Κυριολεκτικά τρελαίνεσαι. Το μυαλό σου στρέφεται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Ο κόσμος διαβάζει ότι ένας ποδοσφαιριστής αγόρασε έναν αυτοκίνητο 100.000 ευρώ, ότι πήρε ένα ρολόι 50.000, ότι ξόδεψε πολλά με μια κοπέλα. Δεν ξέρω κι εγώ πόσα λεφτά. Είναι λογικό ότι ο κόσμος, όταν τα διαβάσει αυτά, θα πει ότι οι ποδοσφαιριστές είναι υπερόπτες. Για να είμαστε ξεκάθαροι και άλλοι αθλητές τα κάνουν αυτά αλλά οι ποδοσφαιριστές είναι οι πιο εκτεθειμένοι. Έτσι ο κόσμος θεωρεί δεδομένο ότι οι ποδοσφαιριστές είναι υπερόπτες και ποιος ξέρει τι άλλο».

Για το πόσο έχει αλλάξει: «Δεν μπορώ να πω ότι δεν με επηρέασε όταν ήμουν πιο νέος. Προέρχονται από φτωχή οικογένεια, δεν με περιτριγύριζαν αυτοκίνητα και αεροπλάνα. Ήταν θέμα επιβίωσης. Πήγα στο Ερυθρό Αστέρα πολύ μικρός. Ήταν η πρώτη μου μεταγραφή, αλλά δεν έγινα διάσημος εκεί, ούτε ποδοσφαιρικά αλλά ούτε και οικονομικά. Οι μισθοί αργούσαν και η κατάσταση στο κλαμπ δεν ήταν καλή. Μετά όμως πήγα στη Ρωσία. Πολλά λεφτά ήρθαν στα χέρια μου. Όταν βλέπεις πόσο χρήματα παίρνεις για να παίζεις, νούμερα που κάποιος δεν θα κερδίζει σε τρία χρόνια, σε παρασύρει. Δεν βλέπεις πλέον την εικόνα ρεαλιστικά. Ξέρω πολύ καλά τι έκανα, τι βλακείες αγόραζα και πού ξόδεψα τόσο λεφτά. Είναι ντροπή να το λέω. Πλέον όμως δεν το κάνω αυτό. Σήμερα μου αρέσει να ξοδεύω λεφτά σε όμορφα ρούχα και τέλος. Αλλά μου φαίνεται ότι ο κάθε αθλητής πρέπει να περάσει από αυτό το στάδιο».