Μια ανάσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο βρίσκεται ο Χρήστος Βολικάκης. Ο Έλληνας πρωταθλητής της ποδηλασίας, που είναι νούμερο ένα στην παγκόσμια κατάταξη, μίλησε στην εκπομπή Sports Club του ΣΠΟΡ FM 94,6 για τον δύσκολο και μοναχικό αγώνα του, που φιλοδοξεί να τον οδηγήσει στο βάθρο το 2020.
Αναλυτικά, ο Χρήστος Βολικάκης μίλησε στους Κωνσταντίνο Χατζηδημητρίου και Βαλεντίνα Νικολακοπούλου για:
-την προσπάθεια πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Έχω κάνει μια πολύ καλή χρονιά, ήμουν από τους πιο σταθερούς και όλα δείχνουν πως θα είμαι παρών στο Τόκιο. Ουσιαστικά δεν μιλάμε πλέον για νίκες. Με καλά πλασαρίσματα, ακόμη και μέτρια, δεν πιστεύω πως θα έχουμε πρόβλημα. Οι προκρίσεις θα ανακοινωθούν τυπικά το Μάρτιο του 2020».
-το στόχο του στο Τόκιο: «Θα είναι οι τέταρτοι Ολυμπιακοί Αγώνες για μένα, με νέο αγώνισμα. Μακάρι να μην έχω τραυματισμούς, να υπάρχει η κατάλληλη στήριξη και να πάνε όλα καλά. Δεν υπάρχει κάποιος αντίπαλος που να μην έχω κερδίσει από αυτούς που θα συναγωνιστώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οπότε έχω ψηλές βλέψεις».
-τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει: «Οι δυσκολίες είναι πολλές, έχουμε μόνο ένα στάδιο, το ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ, όπου δεν ανάβουν φώτα και θέρμανση, ενώ κάνουμε προπονήσεις μόνο το πρωί. Πριν λίγους μήνες δεν μπορούσαμε καν να μπούμε για προπόνηση. Το άθλημα είναι πολύ ακριβό, ένα ποδήλατο κοστίζει 13.000 ευρώ, μια ρόδα 3.000 ευρώ και όλα αυτά είναι έξοδα. Πάμε και συναγωνιζόμαστε αθλητές που έχουν μπάτζετ εκατομμυρίων, που κάνουν προετοιμασία στο Κολοράντο ή στη Μαγιόρκα, ενώ κατεβαίνουν στους αγώνες με ολόκληρο επιτελείο κι εμείς με έναν μόνο συνοδό. Τουλάχιστον τους κερδίζουμε και αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στις επιτυχίες μας. Δεν ζητάμε κάτι μεγάλο, αλλά τα βασικά για να δουλέψουμε. Έχουμε φτάσει να μην έχουμε ούτε τα βασικά και να σηκώνουμε ψηλά την ελληνική σημαία, άσχετα αν δεν προβάλλεται τόσο. Ελπίζουμε να βάλουμε το ποδήλατο στο σπίτι του Έλληνα, να δει ότι γίνεται μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια και περιμένουμε από το κράτος να υπάρχει μια ουσιαστική βοήθεια».
-τους ανθρώπους που τον στηρίζουν: «Μετά από μεγάλο αγώνα βρέθηκαν κάποιοι χορηγοί που στήριξαν εμένα και τον αδερφό μου. Εφόσον είχαμε αρνητικές απαντήσεις από το κράτος και την ομοσπονδία, είχαμε πει ή σταματάμε ή θα πρέπει να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Ευτυχώς βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που από την πρώτη στιγμή μας αγκάλιασαν και μας στήριξαν. Και η ΕΟΕ και ο κύριος Καπράλος ήταν δίπλα μας. Πέρασε καιρός για να πάρουμε βοήθεια από το κράτος. Από τη νέα διοίκηση στην ομοσπονδία βλέπουμε κάποια στήριξη, αλλά θέλουμε να το δούμε και στην πορεία».
-τους κινδύνους της προπόνησης στο δρόμο: «Αναγκαζόμαστε να προπονούμαστε στο δρόμο και ρισκάρουμε τη ζωή μας. Πολλοί δεν σέβονται τους ποδηλάτες. Βγαίνουμε στην Ποσειδώνος και περνάνε κάποιοι ξυστά δίπλα μας τρέχοντας με 150! Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και έχουν συμβεί ακόμη και δυστυχήματα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν υποδομές και αναγκαστικά βγαίνουμε στο δρόμο για να βελτιώσουμε τη φυσική μας κατάσταση».