Χρειάστηκε να περάσουν είκοσι βράδια για να ξεπεράσει ο Ολυμπιακός την…ζάλη που του προκάλεσε το μεθύσι από την νίκη στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού. Εκεί που πέτυχε την πιο σημαντική ως τώρα κατάκτησή του για φέτος, έμεινε για τρείς περίπου εβδομάδες και έμοιαζε άλλη ομάδα στα επόμενα παιχνίδια. Τα αποτελέσματα, παραλίγο να είναι εντελώς καταστροφικά, αφού εκτός της ήττας από την Φενερμπαχτσέ, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει χάσει στο Κάουνας και να είχε πει «αντίο» Ευρωλίγκα, αλλά και από την ΑΕΚ των χιλίων προβλημάτων στο πρωτάθλημα. Τελικά, είτε λόγω ανωτερότητας ρόστερ, είτε χάρη στο μεγαλείο του Σπανούλη, οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν χωρίς δεύτερη γκέλα στο ματς με την Βαλένθια στο ΣΕΦ, το οποίο έπρεπε οπωσδήποτε να νικήσουν. Η λογική, έλεγε πως κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός θα αρχίζει να παίζει καλύτερα και όπως συνήθως συμβαίνει στο μπάσκετ, επιβεβαιώθηκε.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Αν και με την πλάτη στον τοίχο, κατάφερε να ξεπεράσει την πίεση που υπήρχε, να μειώσει αρκετά τις «ασθένειες» που τον ταλαιπωρούν αγωνιστικά και να κάνει βήματα προόδου, μέσα από ένα κρίσιμο παιχνίδι, το οποίο μάλιστα νίκησε με μεγάλη διαφορά. Έτσι, εκτός από προβάδισμα πρόκρισης τουλάχιστον μέσω της δεύτερης θέσης, εξασφάλισε ένα καλό αβαντάζ ενόψει του αγώνα στην Ισπανία μετά από δύο εβδομάδες. Ακόμα και όταν η Βαλένθια κατάφερνε να βγάζει στο παρκέ τις αδυναμίες του, αντιμετώπισε το παιχνίδι με ψυχραιμία και ανταπέδιδε με το ίδιο νόμισμα. «Χτυπούσε» τις «νυχτερίδες» στα δικά τους τρωτά σημεία, πράγμα που χρειάζεται καθαρό μυαλό και προσήλωση για να γίνει πράξη. Ο Ίβκοβιτς «διάβασε» καλά το παιχνίδι του Πέσιτς, περιόρισε στο ελάχιστο την δράση των αντιπάλων γκαρντ με πιεστική περιφερειακή άμυνα και βοήθειες και απορρύθμισε σε μεγάλο βαθμό όλη την λειτουργία μίας καθόλα επικίνδυνης ομάδας.
Μπορεί ο βαθμός αντιμετώπισης των δυο ικανότατων πάουερ φόργουορντ (Σαβάνοβιτς, Καλβέρ) να έμεινε σε χαμηλά επίπεδα, όμως μόνοι τους οι δύο προαναφερθέντες δεν θα μπορούσαν ποτέ να πάρουν παιχνίδι στο ΣΕΦ. «Κλειδί» για δεύτερο συνεχόμενο ματς αποδείχθηκε η εξαιρετική άμυνα του Γκόρντον, ο οποίος αρχίζει να βοηθάει και στο σκοράρισμα, γεγονός που φανερώνει ένα από τα λάθη που έγιναν από τον πάγκο στο ματς της πρεμιέρας με τους Τούρκους. Δεύτερο στοιχείο στο οποίο πήρε άριστα «10» ο Ολυμπιακός, ήταν η αξιοποίηση των ψηλών του. Νεστέροβιτς και Μπουρούσης ήταν άκρως παραγωγικοί, με τον πρώτο να δίνει ένα ακόμη μάθημα για το πώς παίζεται η θέση του σέντερ και στις δύο άκρες του παρκέ. Παράλληλα, οι Πειραιώτες θυμήθηκαν το πόσο ικανοί είναι φέτος στο να παίζουν πικ εν ρολ, ενώ βγήκαν αρκετά καλές συνεργασίες κοντών-ψηλών, με τους τελευταίους να εκτελούν και από μακρινή απόσταση.
Η «συνταγή» ΟΑΚΑ με την «σφικτή» άμυνα και την τροφοδότηση των ψηλών, είχε και άλλη μία εξαιρετικά σημαντική βοήθεια. Την απόδοση του Θοδωρή Παπαλουκά, που έκανε το πιο μεστό φετινό του παιχνίδι, με τις εννέα ασίστ, τα τρία κλεψίματα –έκανε και το σχετικό ρεκόρ- την άμυνα που έπαιξε, αλλά και την ψύχραιμη καθοδήγηση που έδωσε στην ομάδα. Ο Σπανούλης ήταν αθόρυβος αλλά αρκετά παραγωγικός, ο Νίλσεν έδειξε ότι ανεβαίνει, ενώ και ο Κέσελ πρόσφερε αμυντικά στα πρώτα λεπτά. Ο Ολυμπιακός έλεγξε τον ρυθμό στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, γιατί ήταν αποφασιστικός και συγκεντρωμένος στον στόχο. Συνάμα, έδειξε ότι μπορεί να πάει να νικήσει και στην Βαλένθια, αρκεί να εφαρμόσει όσα έκανε στο παρκέ του ΣΕΦ και αν είναι δυνατόν για μεγαλύτερο διάστημα.
Παράλληλα, οι εμφανίσεις της Φενερμπαχτσέ και η δυσκολία με την οποία νίκησε Βαλένθια και Ζαλγκίρις στην Τουρκία, αφήνουν ορθάνοικτη την χαραμάδα αισιοδοξίας ακόμη και για την πρώτη θέση. Δεν αποκλείεται ο Ηλίας Ζούρος να κάνει κάποιο δώρο στον Ολυμπιακό στο Κάουνας κόντρα στην παρέα του Γιασικεβίτσιους, αλλά θα πρέπει οι «ερυθρόλευκοι» να είναι ικανοί να το εκμεταλλευτούν. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να έχουν σε καλύτερη κατάσταση τον πιο κομβικό ίσως παίκτη τους. Τον Μίλος Τεόντοσιτς, που εξακολουθεί να λειτουργεί με λάθος νοοτροπία και να αδικεί βάναυσα το τεράστιο ταλέντο του και κατ’ επέκταση την ομάδα του και όσους τον πιστεύουν. Ο Ίβκοβιτς μετά από μία λάθος ενέργειά του, του έβαλε για τα καλά τις φωνές, σε αντίθεση με όσα έκανε μέχρι τώρα. Είναι ο μόνος που μπορεί να τον επαναφέρει στον σωστό δρόμο, οπότε αυτό το γεγονός, συγκαταλέγεται στα βήματα μπροστά που έγιναν το βράδυ της δεύτερης μέρας του Φεβρουαρίου. Ίσως να ήταν και το μεγαλύτερο...
Υ.Γ. Ο Ίβκοβιτς για μία ακόμη φορά έδειξε πόσο απρόβλεπτος είναι και πόσο θέλει να έχει όλους τους παίκτες του σε εγρήγορση. Εκτός αποστολής αυτή τη φορά έμεινε ο Μαυροκεφαλίδης, κίνηση που έχει μπασκετική λογική, αλλά δεν παύει να είναι απρόσμενη. Ο Παπανικολάου δεν έπαιξε δευτερόλεπτο, ενώ και ο Χαλπερίν, παρά την ανοδική του πορεία, έπαιξε λίγο. Με αυτό, εξασφαλίζει έξτρα προσπάθεια από όλους από την επόμενη μέρα των αποφάσεών του και μόνο κέρδος μπορεί να έχει.