Ήταν δύσκολη η εβδομάδα μετά τον τελικό. Ήταν περίπλοκη στη διαχείριση της ψυχολογίας της ομάδας, έγινε ακόμα χειρότερη με τη «Λαζαριάδα» που αναπτύχθηκε, την φυγή του Γιόχανσον και την διαφαινόμενη αποχώρηση του Αραούχο. Η απογοήτευση ορισμένων Ενωσιτών χτύπησε κόκκινο, με ακραίο θυμό προς την ίδια την ομάδα που ήταν ανεξήγητος. Όλοι απογοητεύτηκαν από την έκβαση του τελικού και τον τρόπο που ήρθε η ήττα με κάτω τα χέρια από τον ΠΑΟΚ. Ειδικά η περίπτωση Λάζαρου ήρθε να περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα συναισθήματα των Ενωσιτών. Γι’ αυτό η κατάσταση θαρρώ πως πραγματοποιήθηκε πιο πολύ απ’ όσο θα έπρεπε.
Πρώτα απ’ όλα θέλω να ξεκαθαρίσω πως αυτό, κατά την άποψη μου, θα είναι ένα δύσκολο, απαιτητικό και παράξενο καλοκαίρι για την ΑΕΚ. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, η Ένωση θα πρέπει να διαχειριστεί το γεγονός πως είναι πρωταθλήτρια και αυτό έχει και τις δυσκολίες του ως προς το επικοινωνιακό κομμάτι. Θέλοντας και μη οποιαδήποτε κίνηση της πρωταθλήτριας ομάδας, μπαίνει στο μικροσκόπιο και διυλίζεται ο… κώνωπας όπως λέει και η λαϊκή ρήση. Πιο αυστηρή η κριτική, μεγαλύτερες οι απαιτήσεις και περισσότερες οι πιθανότητες να δεχτείς ακόμα και άδικη κριτική σε ορισμένες περιπτώσεις ή να πρέπει να αντιμετωπίσεις και στοχευμένα δημοσιεύματα που έχουν ανάγκη ν’ αναδείξουν πως η Ένωση βρίσκεται σε περιδίνηση.
Αυτά πρέπει να τα λάβει ο ΑΕΚτζής σοβαρά υπόψη, γιατί το καλοκαίρι θα είναι μακρύ. Σαφέστατα εδώ είμαστε για να κάνουμε κριτική σε κάτι που θα στραβώσει ή δεν θα κυλήσει ομαλά μέσα στην ομάδα. Όμως το καλοκαίρι είναι μπροστά μας και θεωρώ πως οποιαδήποτε πρόβλεψη για το πώς θα κυλήσει το μεταγραφικό παζάρι είναι παρακινδυνευμένη. Η Ένωση παρά την αποχώρηση του Λάζαρου και Γιόχανσον, αλλά και την διαφαινόμενη του Αραούχο σίγουρα καλείται να καλύψει σημαντικά κενά. Όμως, για τα δικά μου στάνταρ ίσως να υπάρχουν και αποχωρήσεις που κάνουν τη ζωή του Χιμένεθ πιο εύκολη. Αρκεί να έρθουν οι ποδοσφαιριστές που πρέπει στις θέσεις που χρειάζεται και ειδικά στα άκρα της επίθεσης.
Εξηγούμαι για το τελευταίο. Θεωρώ πως η χρησιμότητα του Μάνταλου πίσω από τον επιθετικό είναι ασύγκριτη με οποιαδήποτε άλλη θέση, μπορεί να παίξει. Με την φυγή του Αραούχο πιστεύω πως μπορεί μια θέση να ξεμπλοκάρεται. Ο Μάνταλος σε μια ομάδα με ορθή δομή και θα διαθέτει τα εξτρέμ που πρέπει, θα πρέπει να γυρίσει στη θέση πίσω από τον επιθετικό. Σίγουρα η ΑΕΚ θα πάει για έναν ακόμα φορ. Θα υπάρξουν ματς που θα παίζει όποιος έρθει με τον Λιβάγια, γι’ αυτό και για τη νέα σεζόν το 4-4-2 με ρόμβο θα ήταν ιδανικό για να φορτώσει κι άλλο επιθετικά η ΑΕΚ. Αλλά φρονώ πως η βασική ιδέα θα πρέπει να είναι η συνύπαρξη στον άξονα της επίθεσης του Μάνταλου με τον Κροάτη άσο.
Επιπλέον, καθοριστική σημασία έχουν για μένα, μια ακόμα μεταγραφή και μια παραμονή. Στον τελικό περισσότερο από όλα εκείνο που απογοήτευσε, ήταν η απουσία ενός ποδοσφαιριστή δίπλα στον Σιμόες που να μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα και να δώσει με το κράτημα της μπάλας ανάσες και δημιουργία από την μεσοαμυντική ζώνη. Θεωρώ πως έχει καταλυτική σημασία το να κρατήσει η ΑΕΚ και τον Παναγιώτη Κονέ, αλλά να πάρει και έναν παίκτη για τη μεσαία γραμμή που να μπορεί να είναι ανώτερος από τον Γιόχανσον στην δημιουργία παιχνιδιού από πίσω.
Πιστεύω πως θα είναι ένα καλοκαίρι με πολλές ανατροπές αυτό εδώ. Αποχωρήσεις δεν φαίνεται πως θα έχει αποκλειστικά η ΑΕΚ, γι’ αυτό πιστεύω πως η υπομονή μέχρι τουλάχιστον να μάθουμε τις επόμενες κινήσεις, πρέπει να είναι συνεχώς στο μυαλό των φίλων της Ένωσης. Το βέβαιο είναι πως η ομάδα τον πολυτιμότερο παίκτη της κατ’ εμέ, ως προς το πρωτάθλημα, τον κράτησε και μάλιστα για τα τρία επόμενα χρόνια, με αγορά από τη Λας Πάλμας. Τον παίκτη που είναι 24 στα 25 και έχει μπροστά του προοπτική.