Αυτός ο κάμεραμαν (δεν) είναι έτοιμος για όλα

Ο κάμεραμαν καθόταν ήσυχος ήσυχος, πίσω από τη μπασκέτα. Έβλεπε τον αγώνα των Μπουλς με τους Πέισερς με την απόλυτη ηρεμία που έχει ένας άνθρωπος που ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά του.

Χρόνια στο κουρμπέτι και στο μεροκάματο. Η κάμερα είχε γίνει ένα με το κορμί του.

Ήξερε ότι όταν έρθει η ώρα να μπει μέσα, όλα θα λειτουργούσαν στην εντέλεια. Κανένας δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί του. Θα τράβαγε τα καλύτερα πλάνα που μπορέι να τραβήξει άνθρωπος. Ήταν ο βασιλιάς των κάμεραμαν.

Γι αυτόν όμως ήταν απλά «Another Day at the office».

Και η ώρα ήρθε, οι παίκτες κατευθύνθηκαν για τους πάγκους για να πάρουν οδηγίες στο τάιμ άουτ.

Σηκώθηκε από τη θέση του με τη σιγουριά που μόνο τα χρόνια εμπειρίας μπορούν αν σου δώσουν.

Αλλά εκείνη τη στιγμή κάτι φάνηκε να πηγαίνει στραβά. Άρχισε να χάνει την ισορροπία του.
Το κορμί του τον είχε προδώσει.

«Πάλι κάθισα πάνω στο πόδι μου ο μαλ….» σκέφτηκε ο κάμεραμαν.