Ο Γουέιντ Μπόλντγουιν πρέπει ήδη να θεωρείται παίκτης του Ολυμπιακού, καθώς απομένει μόνο το τυπικό σκέλος της ανακοίνωσης. Ποιος όμως είναι ο 23χρονος γκαρντ που έρχεται από το ΝΒΑ για πρώτη φορά στην Ευρώπη; Το sport-fm.gr δίνει τις απαντήσεις.
Παιδί με… αρχές
Ο Γουέιντ Μπόλντουιν γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1996 στο Νιου Τζέρσεϊ από μια οικογένεια που ζούσε μέσα στο νόμο. Η (λευκή) μητέρα του, Μόνικα εργαζόταν επί δεκαετίες στο FBI, σε τομείς όπως η αντιτρομοκρατική, η καταπολέμηση των κυβερνο-εγκλημάτων και οι απάτες στο σύστημα υγείας, ενώ ο (μαύρος) πατέρας του, Γουέιντ ο τρίτος, είναι συνταξιούχος της δίωξης ναρκωτικών (DEA) δουλεύοντας σε πολλές περιπτώσεις και ως μυστικός πράκτορας.
Οι γονείς του τον μεγάλωσαν με… στρατιωτική πειθαρχία και ο πατέρας του τον έσπρωξε στο μπάσκετ. Μάλιστα όταν ήταν οκτώ χρονών είχε δέσει το δεξί του χέρι για δύο εβδομάδες, προκειμένου να τον αναγκάσει να μάθει να ντριμπλάρει και με το αριστερό. «Είχαμε πολλούς τσακωμούς, μαλώναμε και έκλαιγε, αλλά ήξερα πως κάποια μέρα θα με ευχαριστεί γι’ αυτό», είπε ο πατέρας του. Η δε μητέρα του τον έβαζε, όσο μεγάλωνε, να γυμνάζεται με πράκτορες του FBI και ο μικρός Γουέιντ ήταν τόσο καλός αθλητής που τους ξεπερνούσε σε επιδόσεις. «Πολλές φορές τους μισούσα, αλλά οι δύο γονείς μου βοήθησαν πολύ για να διαμορφώσω τον χαρακτήρα μου και σήμερα χαίρομαι για όσα έκαναν τότε», παραδέχεται ο ίδιος.
Συμπαίκτης του Τάουνς στο λύκειο
Ο Γουέιντ Μπόλντουιν πήγε σχολείο στο Νιου Τζέρσεϊ και παρότι το ταλέντο του ξεχώριζε, είχε αναγκαστεί να ζει στη σκιά ενός συμπαίκτη του και πλέον σούπερ σταρ του ΝΒΑ. Ο λόγος για τον Καρλ-Άντονι Τάουνς, ρούκι της χρονιάς στο ΝΒΑ του 2016 και ήδη δύο φορές All Star σέντερ των Τίμπεργουλβς.
Πάντως το δικό του ταλέντο ήταν αρκετό για να ξεχωρίσει στο κολέγιο του Vanderbilt και μόλις μετά τη δεύτερη σεζόν του εκεί, έχοντας 14,1 πόντους (με 40,6% στο τρίποντο), 4 ριμπάουντ και 5,2 ασίστ ανά αγώνα, πήρε το ρίσκο να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ και δικαιώθηκε.
Η ευκαιρία στο ΝΒΑ και οι πρώτες άριστες εντυπώσεις
Οι Γκρίζλις τον επέλεξαν στο νούμερο 17 του ντραφτ του 2016 (τέσσερις θέσεις πάνω από τον… Γιώργο Παπαγιάννη) και τον εμπιστεύτηκαν άμεσα προσφέροντάς του συμβόλαιο, αλλά και αρκετό χρόνο στο ξεκίνημα της καριέρας του στο ΝΒΑ. Το ντεμπούτο του, στις 26 Οκτωβρίου, ήταν ενθαρρυντικό με 7 πόντους, 5 ριμπάουντ, 6 ασίστ, 3 κλεψίματα και 3 τάπες σε 24 λεπτά στη νίκη με 102-98 επί των Τίμπεργουλβς του… Τάουνς, με τον οποίο δείπνησαν οικογενειακώς μετά τον αγώνα.
Ο τότε προπονητής των Γκρίζλις, Ντέιβιντ Φίζντεϊλ, έλεγε τότε «… ήλπιζα να τον επιλέξουμε στο ντραφτ. Είναι τρομερά ανταγωνιστικός, έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και θέλει να γίνει σπουδαίος. Μου αρέσει πολύ αυτό σε έναν παίκτη», ο δε συμπαίκτης του τότε στο Μέμφις, Ζακ Ράντολφ, τον αποκαλούσε «μικρό Γουέστμπρουκ» λόγω της εκρηκτικότητάς του. Όλα έδειχναν πολύ αισιόδοξα, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη…
Στο NBDL και στην έξοδο…
Οι κακές γλώσσες λένε πως ο Γουέιντ Μπόλντουιν γρήγορα έπεσε σε δυσμένεια στους Γκρίζλις, γιατί δεν ήταν… coachable (δηλαδή ήταν δύσκολα διαχειρίσιμος από τον προπονητή του) και είχε κάποια προβλήματα συμπεριφοράς, τόσο απέναντι σε μέλη του σταφ, όσο και σε συμπαίκτες του, με κάποιες εκρήξεις. Η διαχείριση των νεύρων ήταν ένα ζήτημα που οι προπονητές του (και όχι μόνο) είχαν επισημάνει ακόμη από τα χρόνια του στο λύκειο ή στο κολέγιο και φαίνεται πως του στοίχισε στην πορεία. Έτσι κατέγραψε μόλις 33 ματς στο Μέμφις στη ρούκι του σεζόν (με 3,2 πόντους, 1,8 ριμπάουντ, 1,4 ασίστ σε 12,3 λεπτά ανά αγώνα) παίζοντας για αρκετό καιρό στη θυγατρική τους και λίγο πριν την έναρξη της σεζόν 2017/18 αποδεσμεύτηκε.
Οι Μπλέιζερς τού έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά έπαιξε σε μόλις 23 ματς σε δύο σεζόν και δεν κατάφερε να καθιερωθεί στο ΝΒΑ. Οι περισσότεροι από τη θητεία του στο Πόρτλαντ θυμούνται το παιχνίδι με τους Ρόκετς τον Απρίλιο του 2018, που… τραμπούκισε τον Τζέιμς Χάρντεν εκνευρίζοντάς τον με τη σκληρή πλην όμως αποτελεσματική του άμυνα.
Έτσι κατέληξε ξανά στην G League έχοντας την περασμένη περίοδο 22,1 πόντους (με 35,7% τρίποντο), 4,1 ασίστ, 5,4 ριμπάουντ, 1,9 κλεψίματα και 2,7 λάθη σε 32,1 λεπτά ανά αγώνα.
Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και γιατί δεν έπαιξε στο ΝΒΑ
Ο Γουέιντ Μπόλντουιν σε αντίθεση με τόσους και τόσους γκαρντ που δεν στέριωσαν στο ΝΒΑ δεν είχε πρόβλημα αθλητικότητας. Κάθε άλλο, καθώς παρότι δεν είναι πολύ ψηλός (1,93μ.) έχει άνοιγμα χεριών 2,10 (!), ενώ δεν υστερεί καθόλου σε ταχύτητα και εκρηκτικότητα. Το μεγαλύτερο πρόβλημά του, όπως λένε οι ειδικοί στο κορυφαίο πρωτάθλημα, ήταν πως δεν ήταν καλός στις αποφάσεις του στο παρκέ. Υπό πίεση αντιπάλων ή συνθηκών δεν διαπρέπει και συχνά οδηγείται σε λάθη και βεβιασμένες επιλογές. Αν και πολύ δυνατός στο ντράιβ, δεν είναι άριστος στο χειρισμό της μπάλας και ούτε συνεπής πάντα στο σουτ, ειδικά από ντρίμπλα. Πάντως εξακολουθεί να είναι εξαιρετικός στην άμυνα, ικανός να μαρκάρει ακόμη και μέχρι σμολ φόργουορντ σε χαμηλά σχήματα. Κι ασφαλώς στα 23 του έχει πάντα περιθώρια εξέλιξης, ειδικά αν βρει μια ομάδα που θα τον πιστέψει πραγματικά, όπως προτίθεται να κάνει ο Ολυμπιακός του Ντέιβιντ Μπλατ… ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
