Αυτή η Εθνική να είσαι και μην φοβάσαι...

Αυτή η Εθνική μπορεί και αξίζει να πάει στη Ρωσία…

Η ομάδα του Μίκαελ Σκίμπε πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη εμφάνισή της τα τελευταία χρόνια –με δεδομένη και τη δυναμικότητα του αντιπάλου- κόντρα στο Βέλγιο, ωστόσο με κόντρα σε τέτοιες ομάδες δεν συγχωρείται η παραμικρή απροσεξία.

Η ομάδα του Μαρτίνες έφυγε με τη νίκη από το «Γ. Καραϊσκάκης» με 2-1, χάρη στην ατομική ποιότητα συγκεκριμένων παικτών και επειδή οι παίκτες της Ελλάδας στάθηκαν άτυχοι σε πολλές περιπτώσεις με το παιχνίδι στο 0-0, με κορυφαία στιγμή το δοκάρι του Σταφυλίδη στο 18’.

Με ένα δυνατό σουτ έξω από την περιοχή, ο Βερτόνχεν έπιασε απροετοίμαστο τον Καρνέζη για να ανοίξει το σκορ, ωστόσο στο 73’ ο Ζέκα με το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Εθνικής, εκμεταλλεύτηκε τη σέντρα του Τζαβέλλα ισοφαρίζοντας σε 1-1.

Ωστόσο, ο ενθουσιασμός της ισοφάρισης έφερε έλλειψη συγκέντρωσης και ένα λεπτό αργότερα ο Λουκάκου με κεφαλιά έκανε το 2-1, στέλνοντας την ομάδα του στην τελική φάση της Ρωσίας.

Πλέον, η κατάσταση δεν βρίσκεται στα πόδια των Ελλήνων. Συγκεκριμένα, όλα θα κριθούν την επόμενη αγωνιστική, που η Βοσνία θα φιλοξενήσει τους αδιάφορους Βέλγους και η Ελλάδα θα ελπίζει να μην νικήσει και παράλληλα να επικρατήσει μέσα στην Κύπρο.

Με εμφάνιση σαν κι αυτή η Εθνική μπορεί να φύγει με το «διπλό», αλλά πρέπει να φανεί αν και οι Βέλγοι θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Η βαθμολογία

1. Βέλγιο 22 (35-3)
2. Βοσνία 14 (19-8)
3. Ελλάδα 13 (11-5)
4. Κύπρος 10 (8-12)
5. Εσθονία 8 (6-17)
6. Γιβραλτάρ 0 (3-37)

Πώς έπαιξαν

Σχηματισμό και πρόσωπα σε θέσεις που σκεφτόταν αρκετό καιρό επέλεξε ο Μίκαελ Σκίμπε για την αναμέτρηση κόντρα στο Βέλγιο, καθώς με δεδομένη την απουσία του Κώστα Μήτρογλου, χρησιμοποίησε στην κορυφή τον Δώνη (ποντάροντας στην ταχύτητά του), τον Μανιάτη ως δεξιό μπακ, έχοντας μπροστά του τον Ζέκα, ενώ από την άλλη πλευρά το δίδυμο ήταν αυτό του Τζαβέλλα με τον Σταφυλίδη.

Από την άλλη μεριά, το Βέλγιο αναμενόμενα άρχισε το ματς χωρίς τον Εντέν Αζάρ, αφού αγωνίστηκε κόντρα στο Γιβραλτάρ και λόγω του τραυματισμού του ήταν παρακινδυνευμένο να χρησιμοποιηθεί σε δεύτερο συνεχόμενο ματς. Εξάλλου, ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ επέλεξε το 3-4-3 ως σχηματισμό με τον Λουκάκου να έχει στο πλευρό του, τους Ντε Μπρούινε και Μέρτενς.

Το ματς

Μπορεί ο φίλαθλος κόσμος που στηρίζει την Εθνική να τρόμαζε και μόνο στο άκουσμα του Βελγίου και των παικτών που την απαρτίζουν, ωστόσο μέσα στο γήπεδο οι παίκτες του Μίκαελ Σκίμπε όχι μόνο δεν φοβήθηκαν τα «αστέρια» των αντιπάλων, αλλά τους ανάγκασαν να τα χάσουν.

Με πολύ πάθος και με μυαλό που έφερνε αφοσίωση και εφαρμογή του πλάνου που είχε ο Γερμανός προπονητής, οι Έλληνες διεθνείς είχαν κλείσει κάθε πιθανό και απίθανο διάδρομο που οδηγούσε στην περιοχή του Καρνέζη, γεγονός μάλιστα που τους έδωσε και το θάρρος να επιτίθενται με την πρώτη ευκαιρία.

Βέβαια, για να συμβεί αυτό, έπρεπε ο Δώνης, που ήταν η επιθετική αιχμή να φανερώσει το ταλέντο και τον ενθουσιασμό του, κάτι που το έκανε πραγματικότητα μόλις από το 12’. Ο φορ της Στουτγκάρδης έκλεψε την μπάλα πίσω από το κέντρο από τον Ντεμπελέ, προχώρησε μόνος του και έφτασε και μέσα στην περιοχή του Βελγίου, αφού Φελαϊνί και Βερμάελεν (τον οποίο τον ξεπέρασε) δεν τον έπιαναν ούτε με... λάσο, αλλά απάντηση στο τελείωμα που επιχείρησε, είχε ο Κουρτουά.

Έξι λεπτά αργότερα, η Εθνική έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία του ημιχρόνου, καθώς ο Σταφυλίδης, αφού κοντρόλαρε άψογα μια 35άρα μπαλιά του Σάμαρη από την άλλη πλευρά του γηπέδου, έπιασε ένα καλοζυγισμένο σουτ και ενώ η μπάλα κατευθυνόταν στα δίχτυα, ο Κουρτουά την άγγιξε όσο έπρεπε για να τη στείλει στο δοκάρι.

Με την εμφάνιση της Εθνικής, έπαιζε… μπάλα και ο κόσμος που είχε μπει για τα καλά στην… εξίσωση του αγώνα και έτσι αυτός ο ενθουσιασμός έφερνε κι άλλες ευκαιρίες, όπως αυτή στο 20’ που από το γύρισμα του Μανιάτη, ο Βερτόνχεν παραλίγο να σημειώσει το αυτογκόλ.

Το μόνο που είχαν να επιδείξουν οι… μπλαζέ Βέλγοι ήταν κάποια μακρινά σουτ των Βερτόνχεν και Αλντερβάιρελντ (δύο εκ των τριών κεντρικών αμυντικών δηλαδή) στο 25’ και το 32’ αντίστοιχα, που δεν ανησύχησαν ιδιαίτερα τον Καρνέζη.

Στο β' μέρος η Εθνική συνέχισε με το ίδιο πάθος και την ίδια διάθεση και φυσικά χωρίς ίχνος φόβου, συνεχίζοντας να χάνει ευκαιρίες, με χαρακτηριστικότερη αυτή του Τζιόλη στο 52' που η μπάλα από την κεφαλιά του πήγε άουτ. Όπως αποδείχθηκε η ιστορία όλου του ματς γράφτηκε μέσα σε τέσσερα λεπτά (70'-74'), διάστημα που σημειώθηκαν τρία γκολ.

Αρχικά, ένα από τα σουτ των Βέλγων βρήκαν τελικά στόχο και... απροετοίμαστο τον Ορέστη Καρνέζη. Δράστης ήταν και πάλι ο Βερτόνχεν, νικώντας τον Ελληνα γκολκίπερ και βάζοντας φωτιά στο ματς, αφού η Εθνική δεν παραδόθηκε. Αντίθετα, είχε την απάντηση.

Στο 73' ο Τζαβέλλας έκανε τη σέντρα για τον Ζέκα και εκείνος με τελείωμα... κλασικού σέντερ φορ πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Εθνικής. Ωστόσο, σε τέτοια ματς είναι οι λεπτομέρειες αυτές που κάνουν τη διαφορά και εκεί μίλησε η ποιότητα του Λουκάκου.

Στο επόμενο λεπτό βρήκε στο πιάτο την μπάλα από τη σέντρα του Μουνιέ και με κεφαλιά έγραψε το 2-1, που αποδείχθηκε και το τελικό αποτέλεσμα, που έστειλε το Βέλγιο στη Ρωσία και την Εθνική στην... Κύπρο για τελικό, ελπίζοντας παράλληλα ότι οι «κόκκινοι διάβολοι» θα κόψουν βαθμούς από τους Βόσνιους.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Ελλάδα (Μίκαελ Σκίμπε): Καρνέζης, Μανιάτης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Τζαβέλλας, Σάμαρης, Ζέκα, Σταφυλίδης (68' Λυκογιάννης), Τζιόλης, Φορτούνης (89' Βέλλιος), Δώνης

Βέλγιο (Ρομπέρτο Μαρτίνες): Κουρτουά, Αλντερβέιρελντ, Βερμάλεν, Βερτόνγκεν, Ντε Μπρούινε, Φελαϊνί (89' Ντεντονκέρ), Λουκάκου, Μέρτενς, Μενιέ, Ντεμπελέ (74' Αζάρ), Καράσκο (79' Τσαντλί).