Αυτή είναι η κληρονομιά του 2004!

Κάθε χρόνο που θα ξημερώνει η 4η Ιουλίου, εμείς θα θυμόμαστε. Και οι άλλοι θα… σέβονται! Γιατί αυτό που συνέβη το 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας ήταν το πιο όμορφο ποδοσφαιρικό παραμύθι, που έχει ζήσει ποτέ η Ελλάδα. Μπορεί να έχουν περάσει 13 ολόκληρα χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα μοιάζει απίστευτο. Όμως ήταν πέρα για πέρα αληθινό, αφού η ιστορία έγραψε: Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Ελλάδα. Και ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει…

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Θα έχω να λέω ότι «ήμουν κι εγώ εκεί», έστω και με περιπέτεια. Λόγω καθυστέρησης, πέταξα για Λισσαβόνα νωρίς το απόγευμα της ημέρας του τελικού, χωρίς καν να έχω εξασφαλισμένο εισιτήριο, το οποίο παρέλαβα με την άφιξη στον προορισμό. Άκουγα τους εθνικούς ύμνους έξω από το γήπεδο, καθώς κυριολεκτικά έτρεχα για να προλάβω τη σέντρα, κάτι που δεν κατάφερα. Μπήκα λίγο μετά το πρώτο σφύριγμα και αφού για μερικά λεπτά είχα χάσει το εισιτήριο μου, που είχα αφήσει σε έναν πάγκο μικροπωλητή, αφού ο αθεόφοβος ήθελα να πάρω και το σουβενίρ μου.

Μπορεί το ταξίδι να ξεκίνησε με… ανασφάλεια, αλλά αν με ρωτούσε κάποιος σήμερα, θα του έλεγα ότι θα έπαιρνα και πάλι το ρίσκο να ταξιδέψω χωρίς εξασφαλισμένο εισιτήριο. Τα όσα βίωσα στη διάρκεια του 90άλεπτου και μετά την κατάκτηση του τροπαίου, δεν περιγράφονται στο χαρτί. Είναι, όμως, σφηνωμένα μέσα στο μυαλό και θα τα κουβαλάω μαζί μου για μια ζωή. Και θα νοιώθω την ίδια συγκίνηση και την ίδια ανατριχίλα κάθε χρόνο τέτοια μέρα, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και ακούγοντας τις περιγραφές του Γιώργου Χελάκη.

Δεκατρία χρόνια μετά, δυστυχώς, εξακολουθούμε να λέμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχασε την μεγάλη ευκαιρία βελτίωσης και αναβάθμισης του προϊόντος. Διαφθορά, «στημένα», εγκληματικές οργανώσεις και πολλά ακόμη, έγιναν σημεία αναφοράς στον μικρόκοσμο και στην καθημερινότητα μας, με «κερασάκι στην τούρτα» την διεθνή εποπτεία από την FIFA και την UEFA, που ζούμε τώρα. Το δυστύχημα είναι ότι αντί να έρθουν τα καλύτερα, ήρθαν τα χειρότερα.

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι η επιτυχία του 2004 δεν ήταν ένα πυροτέχνημα, αλλά αποτέλεσε την απαρχή για τις επόμενες επιτυχίες της «γαλανόλευκης». Και υπήρχαν τέτοιες, αφού ακολούθησαν δύο προκρίσεις σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και άλλες δύο προκρίσεις σε τελικά Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Δεν είναι καθόλου λίγα για ένα μέγεθος σαν την Ελλάδα. Η διετία 2014-16 με την εθνική… Μυκόνου αποτελεί μελανό σημείο των τελευταίων ετών, αλλά οι προηγούμενες επιτυχίες δεν παραγράφονται. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά του 2004 και αφορά αποκλειστικά την εθνική ομάδα και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται…