Έρχονται κάποια αποτελέσματα, ακόμα και στην εκκίνηση μίας σεζόν, που αποδεικνύουν ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο και τελικά μια ομάδα αρμενίζει στραβά, παρά το γεγονός ότι ο γυαλός είναι ολόισιος.
Κάπως έτσι συνοψίζεται η εικόνα του Ατρόμητου στις επτά πρώτες αγωνιστικές, που μπορεί ως δείγμα να φαντάζει μικρό, αλλά πρόκειται για το ? της κανονικής περιόδου στο πρωτάθλημα, που θα κρίνει αν τελικά ο στόχος (που είναι η είσοδος στα play-off) θα έχει επιτευχθεί ή όχι.
Διαβάζοντας κανείς πίσω από τα αποτελέσματα και κρίνοντας τις εμφανίσεις, το γεγονός ότι ο Νταμίρ Κάναντι δεν έχει καταφέρει να βάλει τη δική του σφραγίδα στην ομάδα είναι πασιφανές, κυρίως γιατί ο ίδιος ο Αυστριακός έχει υψώσει πολύ ψηλά τον πήχη από τη διετή θητεία που είχε προηγηθεί. Με τα όσα έχουν φανεί μέχρι τώρα, οι Περιστεριώτες δεν έχουν κίνηση από τη μέση και μπροστά, δεν έχουν φαντασία, δεν έχουν δημιουργία και οι ευκαιρίες σε κάθε παιχνίδι έρχονται με το… σταγονόμετρο, ειδικότερα σε ομάδες που παίζουν πιο προσεκτικά στην άμυνα.
Κόντρα στον Παναιτωλικό, το γκολ από πέναλτι σημειώθηκε πολύ νωρίς και η επόμενη καλή στιγμή κόντρα σε μία ομάδα που ακόμα δεν έχει νικήσει, καταγράφηκε στο 71’ από στατική φάση και ενώ οι Αγρινιώτες είχαν μείνει με 10 παίκτες. Σημειωτέον, ότι στην πρεμιέρα, ο Ατρόμητος ηττήθηκε και από τον Βόλο, παίζοντας εκείνος με 10 παίκτες, αλλά ακόμα και στο 11vs11 δεν είχε δημιουργήσει τίποτα το σπουδαίο.
Με αντίπαλο τον ΠΑΣ Γιάννινα, που πιθανότατα θα αποδειχθεί ένα ματς-ορόσημο για την επόμενη μέρα, ο Ατρόμητος ναι μεν ήταν «άτυχος» γιατί έχει δοκάρι στο 1’, έχει τη χαμένη ευκαιρία με τον Κωτσόπουλο στο 15’ και ένα παρ’ ολίγον… αυτογκόλ από τον Κάργα, αλλά από το 37’ και μετά που δέχεται το γκολ, απλά περιφέρονται 11… φαντάσματα στο γήπεδο.
Καμία ψυχραιμία, κανένα πλάνο, καμία δημιουργία και το 0-2 θα μπορούσε να γίνει πολύ νωρίτερα από το 70’, καθώς ο ΠΑΣ Γιάννινα έκανε… παρέλαση στον αγωνιστικό χώρο, κερδίζοντας κάθε… μονομαχία, όταν βέβαια οι παίκτες του Γιαννίκη είχαν κάποιον αντίπαλο για να διεκδικήσουν την μπάλα.
Προκύπτουν, βάσει εικόνας και αποτελεσμάτων, πολλά ερωτηματικά για το αν τελικά το 3-4-3 που εφαρμόζει ο Κάναντι μπορεί να λειτουργήσει σε μια ομάδα με τα χαρακτηριστικά των παικτών του Ατρόμητου. Ο ίδιος ο προπονητής, πάντως, δείχνει αρκετά μπερδεμένος κάτι που φαίνεται όχι μόνο από τις ενδεκάδες, αλλά και από τις αποστολές. Ένα παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι ο Ενσικουλού που ήταν διακαής πόθος του ίδιου να επιστρέψει στο ροτέισον, δεν χρησιμοποιείται επί της ουσίας, παίκτες όπως ο Ραμπέλο και ο Μουνίθ, μένουν εκτός 20άδας (κάτι που είχε συμβεί μέχρι και με τον Μανούσο) τη στιγμή που δεν υπάρχει άλλο 10άρι, σε περίπτωση που απαιτηθεί μια αλλαγή συστήματος όπως το 3-4-1-2.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η αλλαγή σχηματισμού ήταν στα πλάνα του Κάναντι, πριν από το αποτέλεσμα και κυρίως την εμφάνιση κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Το δεδομένο είναι, όμως, ότι η κατάσταση αρχίζει και γίνεται πιεστική, αφού με τη διακοπή, οι πιθανότητες να πάει ο Ατρόμητος με μόλις 8 βαθμούς έπειτα από 8 αγωνιστικές είναι πάρα πολλές.
Υ.Γ.: Ανεξάρτητα από το πού θα φτάσει η φετινή ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη, ως φιλοσοφία, σέβεται το ίδιο το ποδόσφαιρο. Περίπου στο 42' και ενώ οι Γιαννιώτες ήδη προηγούνται με 1-0, κερδίζουν ένα πλάγιο. Ο νεαρός τεχνικός, βλέποντας, τον Πέρσμαν να πηγαίνει με το... πάσο του να επαναφέρει την μπάλα, του φωνάζει να παίξει γρήγορα, αφού βλέπει ότι υπάρχουν προϋποθέσεις και για δεύτερο γκολ. Επιπλέον, ελάχιστες καθυστερήσεις έχοντας σκορ νίκης.