Ατιμη... κενωνοία

Τελικά υπάρχει ζωή σε αυτήν την άτιμη την κοινωνία. Αξίζει τον κόπο να περιμένεις καρτερικά υπομένοντας τα βάσανά σου γιατί θα δεις φως στην άκρη του τούνελ. Και το λέω αυτό γιατί διαπιστώνω τελικά ότι υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι.

Άνθρωποι αποφασισμένοι να δώσουν σκληρούς αγώνες με τεράστιο προσωπικό κόστος προκειμένου να κάνουν την κοινωνία μας καλύτερη.

Σαν κι αυτόν που θα κάνει μήνυση στον Περέιρα και τον Κασάμι για να καταφέρει να τιμωρήσει επιτέλους αυτούς που κάνουν ζημιά στο ποδόσφαιρό μας.

Γι' αυτό, λοιπόν, σας καλώ στο πλευρό αυτού του έντιμου συμπολίτη μας. Εγώ θα είμαι εκεί. Θα πάω μάρτυρας κατηγορίας του Πορτογάλου και του Ελβετού για να βοηθήσω τον έντιμο συμπολίτη μου στη μάχη που δίνει κατά της διαφθοράς.

Μεγάλο πράγμα να μπορείς να κοιτάς τον άλλο στα μάτια και να μην ντρέπεσαι. Γι' αυτό, λοιπόν, και αφού κερδίσουμε αυτή τη μάχη στα δικαστήρια θα τον πάρω αγκαλίτσα και θα πάμε να... καθαρίσουμε κι άλλους λεκέδες.

Πώς να το κάνουμε; Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ο έντιμος αυτός και αγνός οπαδός της ΑΕΚ ανέχεται αυτό που έγινε τότε που η... προηγούμενη ΠΑΕ ΑΕΚ μπήκε στο άρθρο 44.

Για το φέσι μιλάω που μοίρασε η εταιρεία σε δεκάδες πιστωτές. Γι' αυτούς δεν πρέπει να δώσουμε μάχη; Ή να τους αφήσουμε απλήρωτους και χρεωμένους επειδή κανένας "ευαίσθητος" δεν βρέθηκε να τους υπερασπιστεί;

Τώρα είναι η ώρα, λοιπόν. Και μια που αρχίσαμε να κυνηγάμε παίκτες για τη συμπεριφορά τους εντός αγωνιστικού χώρου ας το κάνουμε, έστω και πολύ καθυστερημένα, και για τον Στέλιο Μανωλά που είχε πιάσει από τον λαιμό τον Ανδρέα Νινιάδη.

Κακή η χειρονομία, χειρότερη η χειροδικία ειδικά απέναντι σε ένα παιδί κοντό. Κι έχουμε κι άλλα να κυνηγήσουμε, όπως τις... μασημένες επιταγές ενός πρώην προέδρου της ΑΕΚ ή τα καμένα αυτοκίνητα.

Εμπρός, λοιπόν, όλοι μαζί στο πλευρό του έντιμου συμπολίτη μας για να καθαρίσουμε επιτέλους το ποδόσφαιρό μας...