Αρχίζει η πραγματική δράση στα πλέι-οφ;

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Στο ανούσιο, για κάποιους, και αποκλειστικά εμπορικό ΝΒΑ, συνηθίζουμε να λέμε πως οι ογδόντα δυο αγώνες που δίνουν οι ομάδες στην κανονική περίοδο, γίνονται απλά για να γίνουν. Η πραγματική δράση και ουσία βρίσκεται στο τέλος, ή αλλιώς στα πλέι-οφ. Εκεί όπου οι ομάδες τα δίνουν όλα, ανεβάζουν «στροφές» και ξεδιπλώνουν στο παρκέ τις πραγματικές τους δυνατότητές. Το ίδιο λίγο-πολύ ισχύει και στην Ευρωλίγκα, αν και σε πολλές περιπτώσεις, όσες ομάδες δεν έδειξαν προσοχή από την αρχή της σεζόν πάτησαν αργότερα σε «μπανανόφλουδα». Μετά την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου στην ελληνική Α1, μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τα δικά μας πλέι-οφ που ανοίγουν την αυλαία τους το Σάββατο;

Με δεδομένο ότι άπαντες θεωρούν ότι το πρωτάθλημα είναι δυο «ταχυτήτων» η απάντηση είναι, όχι. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα συνθέσουν λογικά την τελική δυάδα που θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αφού πρώτα λύσουν τις διαφορές τους στο Βερολίνο, με έπαθλο την πρόκριση για τον τελικό κόντρα σε ΤΣΣΚΑ Μόσχας ή Μπαρτσελόνα. Εκτός και αν…Θυμηθείται πέρυσι τον πέμπτο ημιτελικό του ΣΕΦ ανάμεσα σε ερυθρόλευκους και Μαρούσι. Για ποιό πρωτάθλημα δυο «ταχυτήτων» θα μιλάγαμε, αν η μπάλα δεν είχε παίξει τόσο «βρώμικο» παιχνίδι στην ομάδα των βορείων προαστίων, στο τελευταίο σουτ του Μιλισάβλιεβιτς; Η αλήθεια είναι ότι η δυναμική -αγωνιστικά και οικονομικά- των δύο «αιώνιων», απέχει έτη φωτός από τις υπόλοιπες ομάδες και δύσκολα θα δούμε κάποια έκπληξη, αλλά ποτέ μη λές ποτέ.

Για τους ρομαντικούς, ένας αποκλεισμός μίας εκ των δυο από τον τελικό, θα ήταν πολύ ευχάριστη εξέλιξη, όμως γίνονται θαύματα στις μέρες μας; Θα δείξει. Πριν μπούμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος, αξίζει να σημειώσουμε τα στοιχεία που ξεχώρισαν και τα οποία «κρατάμε» μέχρι τώρα από τη σεζόν: 1ο) Το εξαιρετικό ρεκόρ 25-1 του Ολυμπιακού, που σημειώθηκε μάλιστα με 19 συνεχόμενες νίκες, έπειτα από την συντριβή από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν κάτι που ούτε ο «πράσινος» αυτοκράτορας δεν πέτυχε την τελευταία δεκαετία και το επίτευγμα των περισσοτέρων ροζ φύλλων από καταβολής ΕΣΑΚΕ, παίρνει έτσι μεγαλύτερη αξία. 2ο) Την…απροσεξία του Παναθηναϊκού σε Μαρούσι, Κυψέλη και Πυλαία, γήπεδα από τα όποια έστω και με δυσκολία κατάφερε να φύγει «ατσαλάκοτος» ο βασικός αντίπαλός του για τον τίτλο. Η ιστορία θα δείξει αν θα του στοιχίσουν.

3ο) Την κατάληψη της τρίτης θέσης από τον Άρη, με…σβηστές μηχανές, αφού η ομάδα του Ματζόν, εκτός της «σφικτής» στα περισσότερα παιχνίδια άμυνάς της και της αμείωτης συμπαράστασης του κόσμου, δεν έχει να επιδείξει αγωνιστικά κάτι αξιοσημείωτο. 4ο) Την εκπληκτική δουλειά του Σούλη Μαρκόπουλου στο Μαρούσι, το οποίο και φέτος δείχνει σταθερό και έτοιμο για το «άλμα» στην Ευρωλίγκα. 5ο) Το «διαστημικό» μπάσκετ που έπαιξε ο Πανελλήνιος στον πρώτο γύρο και τη σταθερά καλή απόδοσή του, παρά το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Γκράντι. 6ο) Τη μέτρια πορεία του Πανιωνίου, αφού με τέτοιο μπάτζετ και προσδοκίες, η έκτη θέση μόνο τιμητική δεν είναι για τους «κυανέρυθρους». 7ο) Την παλικαριά όσων έμειναν στον ΠΑΟΚ μετά το «σκάσιμο» της διοικητικής «φούσκας». Ο δικέφαλος του Βορρά μπήκε στα πλέι-οφ με αμούστακα παιδιά και αξίζουν πολλά μπράβο και στον προπονητή.

8ο) Το κατόρθωμα του Κολοσσού Ρόδου, που πανηγυρίζει για πρώτη φορά στην ιστορία του την είσοδο στην οκτάδα. Ομάδα με διοικητική υγεία, εκπληκτικό κόσμο και προπονητή, που αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Σφαιρόπουλος και παίκτες «σήκωσαν» ψηλά τον πήχη για το επαρχιακό μπάσκετ και τους αξίζουν συγχαρητήρια. 9ο) Το θερμό χειροκρότημα που εισέπραξαν από τους φίλους της ΑΕΚ παίκτες και προπονητής, στο τελευταίο, όπως αποδείχθηκε, ματς της χρονιάς με τον Παναθηναϊκό χθες. Ο κόσμος αναγνώρισε αγωνιστικά την προσπάθεια παρά τον αποκλεισμό από τα πλέι-οφ. Η Ένωση έχει σημαντικότερα προβλήματα να λύσει, και άμεσα, αν θέλει να συνεχίσει να ελπίζει σε καλύτερο μέλλον.

Τέλος δέκατο αλλά εξίσου σημαντικό γιατί αφορά στην «μάχη» της ουράς, τον λογικό και δίκαιο υποβιβασμό ΑΕΛ και Αιγάλεω, αφού Καβάλα, Ολύμπια Λάρισας και Τρίκαλα, παρουσιάστηκαν πιο σταθερές σε όλη την σεζόν. Ιδιαίτερα για τις δυο νεοφώτιστες η «σωτηρία» αποτελεί επίτευγμα, αφού ως γνωστό και αλησμόνητα τραγικό, οριστικοποίησαν την συμμετοχή τους στο πρωτάθλημα, όταν αυτό είχε κιόλας αρχίσει! Οι δυο ομάδες της Λάρισας οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην συγχώνευση, αφού μετά τους «βυσσινί» και οι «πορτοκαλί» αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα που μόνο η ένωση τους μπορεί να καλύψει. Εν κατά κλείδι, επειτα από ένα πρωτάθλημα με ελάχιστες συγκινήσεις, στρεφόμαστε στα πλέι-οφ με την ελπίδα να επιβεβαιωθούν, όχι μόνο για τα όσα θα παρακολουθήσουμε στους τελικούς, οι Αμερικανοί.

Υ.Γ.: Αγωνιστική ανάλυση των ζευγαριών όπως διαμορφώθηκαν μετά την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου, θα γίνει στα προσεχή άρθρα της στήλης.

Υ.Γ2: Συγχαρητήρια στην ομάδα πόλο του Πανιωνίου για την τεράστια προσπάθειά στους τελικούς του Len Trophy. Για μας, είναι σαν να «σήκωσε» το τρόπαιο. Μια αμιγώς ελληνική ομάδα, παραλίγο να γράψει ακόμη πιο χρυσή ιστορία, αλλά καθόλου δεν μας πειράζει η δεύτερη θέση. Όσο για τα κανάλια μας -και κυρίως τα κρατικά-, δεν αποτελει είδηση ότι αδιαφόρησαν για ένα ακόμη πολύ σημαντικό αθλητικό γεγονός που αφορά την Ελλάδα. Κάντε όμως ησυχία….Οι άνθρωποι προετοιμάζονται για την…ανέξοδη Eurovision τραγουδιού… Μην τους ξυπνάτε!

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com