Άρης όπως… πέρσι με κερασάκι τον Καμαρά

Ο Άρης μια ολόκληρη σεζόν πέρσι που ήταν και η πιο πετυχημένη των τελευταίων χρόνων βασίστηκε σε μια συγκεκριμένη συνταγή. Φέτος βιάστηκε να πάει στην επόμενη… πίστα και το πλήρωσε με δυο άσχημα αποτελέσματα με ΟΦΗ και Ιωνικό που λίγο έλλειψε να τον εκτροχιάσουν με το καλημέρα.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Όταν… έσφιξαν τα γάλατα, ο Άκης Μάντζιος αποφάσισε να πάει στα σίγουρα. Να στηριχτεί στους παλιούς. Να ποντάρει σε ένα σχήμα που είχε μόνο τρεις νεοφερμένους και οκτώ… παλιοσειρές. Ένα σχήμα δηλαδή που στη χρονική στιγμή της σεζόν που βρισκόμαστε έχει καλύτερη χημεία και προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας.

Η επιλογή τον δικαίωσε. Μπορεί να υπήρχε λίγο παραπάνω άγχος από το κανονικό που ενίοτε θόλωνε το μυαλό, αλλά υπήρχε ένταση. Υπήρχε μεγαλύτερη διάθεση και ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης που λειτούργησε καταλυτικά. Η ομάδα βρήκε κάμποση από την περσινή της ταυτότητα και μπορεί να μην… έβγαλε μάτια με την απόδοσή της αλλά τον σκοπό της τον πέτυχε.

Ο Τζέγκο έδωσε στη μεσαία γραμμή μια πειθαρχία που απουσίαζε στα δυο πρώτα ματς και μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα. Ο Γκάνεα έδειξε ότι μόνο ξοφλημένος δεν είναι και σίγουρα ο Λούμορ όταν με το καλό επιστρέψει, απέκτησε υψηλό ανταγωνισμό. Ο Κουέστα αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να πεθάνει και να παραδώσει αμαχητί τα γάντια στον Ντένις.

Αυτοί μαζί με τον Σούντγκρεν που εξαφάνισε τον Βιτάλ και τους υπόλοιπους παρέσυραν στον ρυθμό τους και ένα καινούργιο που ήταν και ο κορυφαίος του γηπέδου. Τον Καμαρά που έτρεχε ακατάπαυστα όλο το 90λεπτο και πέτυχε με την εμφάνισή του να διαλύσει τις αμφιβολίες που είχαν δημιουργηθεί ακόμη και εντός αποδυτηρίων. Το θωρηκτό δεν έχασε σχεδόν καμία μονομαχία και στόχος εφεξής θα πρέπει να είναι ο καλύτερη δυνατή αξιοποίησή του.

Ο Άρης επέλεξε χθες να μην πάει σε κυριαρχικό παιχνίδι. Τον βοήθησε φυσικά και η προσέγγιση του αντίπαλου. Διάλεξε για τον εαυτό του την τακτική του κλεφτοπόλεμου που μοιάζει να του πάει πιο πολύ. Να κλέβει μπάλες και να βγαίνει πιο άμεσα από την άμυνα στην επίθεση. Μια φορά το έκανε σωστά στο πρώτο 45λεπτο και σκόραρε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης. Θα μπορούσε να βρει και άλλες αφορμές αν ο Μπερτόγλιο ήταν πιο ουσιαστικός στην τελική πάσα (άσχετα αν πιστώνεται την ασιστ στο γκολ).

Η κίνηση πάντως που αποδείχθηκε καθοριστική ήταν το σχήμα με τους τρεις χαφ του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Τζέγκο έμεινε να παρέχει ασφάλεια μπροστά από τους στόπερ και η είσοδος του Εντιαγέ ανέβασε την πίεση πιο ψηλά κάνοντας την ανάπτυξη του Παναθηναϊκού ακόμη πιο προβληματική. Για 25΄ ο Άρης προβλημάτισε τον αντίπαλό του και με τα συνεχή κλεψίματα έφθασε κοντά σε ένα δεύτερο γκολ που θα… τελείωνε το ματς αναγκάζοντας την ομάδα του Γιοβάνοβιτς σε αρκετά λάθη.

Όταν δεν το βρήκε επιστράτευσε την σκοπιμότητα. Δεν άφησε να παιχθεί καθόλου ποδόσφαιρο. Διαχειρίστηκε έξοχα τον χρόνο (ούτε κατάλαβε κανείς πως ξοδεύτηκε το 5λεπτο των καθυστερήσεων) και δίχως να απειληθεί καθόλου έφθασε σε ένα τρίποντο που- επειδή ήρθε σε ένα ντέρμπι- μπορεί να τον βάλει ξανά στον ίσιο δρόμο. Του δίνει ψυχολογία και διώχνει το άγχος από όλους. Του προσφέρει την αναγκαία ηρεμία ώστε η μετάβαση στη… νέα εποχή να γίνει πιο ομαλά. Στον προπονητή την άνεση να χρησιμοποιεί πραγματικά όσους και πιο έτοιμοι είναι αυτή την εποχή και.. νιώθουν λίγο παραπάνω σε ποια ομάδα παίζουν αλλά και την εναλλακτική του σχήματος με τρία χαφ.

Η νίκη δεν σβήνει προφανώς τις αγωνιστικές ανορθογραφίες που εξακολουθούν να υπάρχουν. Με κυριότερη αυτή της δυσκολίας στην παραγωγή καθαρών φάσεων και τις απουσίας αυτοματισμών. Είναι νόμος ότι η δουλειά για βελτίωση γίνεται πάντα πιο εύκολα μετά από νίκες. Από χθες όμως ο προπονητής που κι αυτός αναπνέει πιο άνετα έχει να… πατήσει σε ένα αγωνιστικό μπούσουλα και με καλύτερο κλίμα στο γκρουπ να πετύχει την ιδανική χημεία που θα δώσει συνέχεια στη χθεσινή- ευχάριστη μετά από καιρό- βραδιά.

Μην ξεχνάμε ότι ο Άρης έχει να διαχειριστεί εκτός από την προσαρμογή αρκετών νέων παικτών και αυτό το -6 που βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Με τη χθεσινή νίκη άρχισε να το… μαζεύει. Με διπλό στο Περιστέρι τη Δευτέρα αφήνει οριστικά πίσω του τις μαύρες σκέψεις.

ΥΓ. Ο Άρης δεν γίνεται να παίζει μόνο με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ για να βγάζουν οι παίκτες του αντίδραση. Αυτά είναι μόνο οκτώ από τα 26 παιχνίδια της κανονικής περιόδου. Το πόσο ψηλά θα φτάσει θα εξαρτηθεί από τη νοοτροπία που θα δείξει στα υπόλοιπα 18.