Ο διπλός μεταγραφικός σχεδιασμός του Άρη

Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο Άρης προχωράει σε τόσες μεταγραφές, τη στιγμή που την περασμένη σεζόν έκανε την καλύτερη χρονιά της σύγχρονης ιστορίας του, κάτι που σημαίνει ότι το ρόστερ του ήταν από τα καλύτερα της λίγκας. Η εξήγηση είναι εύκολη. Πρώτον γιατί, ακόμη και στην καλή του χρονιά, είχε κάποιες χτυπητές αδυναμίες σε συγκεκριμένες θέσεις τις οποίες έπρεπε να καλύψει αν θέλει να διατηρηθεί στο ίδιο υψηλό και ανταγωνιστικό επίπεδο και να κυνηγήσει και πιο μεγαλεπήβολους στόχους. Να θέσει ακόμη πιο ψηλά τον πήχη στις εγχώριες διοργανώσεις αφού στην Ευρώπη είχε και πάλι… πρόωρο ατύχημα.

Γραφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Όλη τη χρονιά πέρσι η αδυναμία στο εύκολο γκολ… έβγαζε μάτι και στέρησε από την ομάδα του Άκη Μάντζιου στο τέλος την 2η θέση και ίσως μια θέση στον τελικό του κυπέλλου. Η απόκτηση του Αμουμπακάρ Καμαρά και πιθανότατα ακόμη ενός- με διαφορετικά χαρακτηριστικά - φορ (πιο στράικερ περιοχής για να υποστηριχτεί και το 4-4-2) δημιουργεί την ελπίδα ότι το γκολ θα είναι μια πιο εύκολη εξίσωση.

“Φώναζε” μετά την έγκαιρη αποχώρηση του Ρόουζ, επίσης η απουσία ενός γρήγορου κεντρικού αμυντικού με έφεση στο να βγάζει σωστά την μπάλα από την άμυνα καθώς και ενός ακόμη στόπερ αφού Δεληζήσης και Μπεναλουάν δεν διάγουν και την πρώτη τους νιότη. Τον πρώτο τον βρήκε στο πρόσωπο του Φαμπιάνο, τον δεύτερο τον ψάχνει ακόμη (εκλεκτός είναι ο Μπρόρσον). Ήθελε επίσης έναν ακραίο με έφεση στο ένας εναντίον ενός, που να σουτάρει από μέση και μακρινή απόσταση. Έφερε για αυτή τη δουλειά τον Ιτούρμπε.

Παίκτη με… βαρύ βιογραφικό και αποδεδειγμένα τεράστιες δυνατότητες για να κάνει και τη διαφορά. Πέρσι ταλαιπωρήθηκε αρκετά στη θέση του τερματοφύλακα. Έχασε στόχους εξαιτίας λαθών από τους κίπερ. Για τον λόγο αυτό πρόσθεσε στο ρόστερ τον Ντένις. Μένει να φανεί αν ο βραζιλιάνος θα προσφέρει την ασφάλεια που αναζητά η ομάδα.

Ο Μάντζιος ήθελε επίσης πολύ ένα χαφ με διαφορετικά χαρακτηριστικά απο αυτά των Σάσα, Ματίγια και Τζέγκο. Πιο καλό χειριστή της μπάλας, καλύτερο πασέρ που να βοηθάει στη μετάβαση από την μέση στην μπροστά ζώνη και να απειλεί και ο ίδιος. Πήρε έναν ακόμη εξαιρετικό, βάσει βιογραφικού παίκτη, τον Εντιαγέ και η πρώτη εικόνα, χωρίς να είναι ακόμη ούτε στο 60% είναι άκρως ενθαρρυντική.

Ήθελε επίσης ένα παίκτη στο… δέκα να βοηθάει τον Μπερτόγλιο και παίρνει έναν εξαιρετικά ταλαντούχο παίκτη, τον Γκιτάν που με τα χαρακτηριστικά του έρχεται να συμπληρώσει τον πολύτιμο αργεντινό. Τέλος αναζητούσε έναν αριστερό μπακ για να πλαισιώσει τον Γκάνεα και να μην αναγκάζεται ο Έλληνας τεχνικός να αλλάζει πλευρά σε Σάκιτς και Σούντγκρεν και πήρε τον Λούμορ που βρίσκεται στα κιτάπια της ΠΑΕ εδώ και 2,5 χρόνια. Κατάφερε μάλιστα να ρίξει αρκετά και τον μέσο όρο ηλικίας αφού οι περισσότεροι εξ αυτών είναι κάτω των 28.

Ως το φινάλε των μεταγραφών λογικά θα γίνουν 2-3 ακόμη κινήσεις γιατί πέρα από τους αμιγώς αγωνιστικούς λόγους υπάρχει και ο αστερίσκος του CAS. Η απόφαση δηλαδή που αναμένεται μέσα στον Σεπτέμβριο απο το ανώτατο αθλητικό δικαστήριο για τον ΝτούρμισαΪ και ο πάντα υπαρκτός κίνδυνος να διατηρηθεί η ποινή απαγόρευσης μεταγραφών για δυο μεταγραφικές περιόδους που τελεί σε αναστολή. Ο Άρης είναι δυστυχώς υποχρεωμένος να υλοποιεί ένα σχεδιασμό με το βλέμμα και στο αρνητικό σενάριο. Να έχει δηλαδή… γεμίσει το ρόστερ του για παν ενδεχόμενο.

Σε αυτή τη λογική εντάσσεται και η επέκταση στο συμβόλαιο του εξαιρετικού ρολίστα Μαντσίνι, κάτι που λογικά θα γίνει και με μερικούς ακόμη των οποίων τα συμβόλαια λήγουν το επόμενο καλοκαίρι όπως ο Σούντγκρεν, ο Γκάμα, ο Σάκιτς, ο Μπερτόγλιο, ο Μάνος πχ. Με αυτό τον τρόπο και να πλήρες οπλοστάσιο θα διαθέτει και θα μπορεί να παραχωρήσει- χωρίς να το σκεφτεί- εφόσον έρθει πρόταση για κάποιον.