Κέρδισε ψυχολογία πριν τον… τελικό ο Άρης

Είθισται με την αλλαγή προπονητή να αλλάζει και η ψυχολογία. Να ανεβαίνει λίγο η διάθεση εκ μέρους των παικτών. Είναι κανόνας που επιβεβαιώθηκε και χθες στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Η παρθενική παρουσία του Μπούργος στον πάγκο του Άρη συνοδεύτηκε από μια εύκολη και χαλαρή νίκη μετά από καιρό, βάλσαμο για την ψυχολογία του γκρουπ. Έβαλε το χεράκι του – για να ήμαστε και απολύτως δίκαιοι- και ο αντίπαλος.

Ο Ατρόμητος δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γήπεδο και βοήθησε με τον τρόπο του τους γηπεδούχους να… ξεμπουκώσουν και να το χαρούν μετά από καιρό. Ο Άρης σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν ένιωσε απειλή. Δεν αισθάνθηκε φόβο. Κυκλοφορούσε την μπάλα με περίσσια άνεση, την περνούσε στα μεσοδιαστήματα με χαρακτηριστική ευκολία και ήδη στο πρώτο δεκάλεπτο είχε δημιουργήσει τρεις κλασσικές ευκαιρίες για γκολ.

Γενικά πατούσε και άφηνε το πόδι στο γκάζι όποτε ήθελε στο πρώτο ημίχρονο αλλά και πάλι, πριν σπάσει το ρόδι στις καθυστερήσεις ο Μαντσίνι, εμφάνισε το γνωστό πρόβλημα δυστοκίας. Το χρονικό σημείο της επίτευξης του τέρματος από τον αργεντινό ήταν η βαλβίδα αποσυμπίεσης που χρειαζόταν ο Άρης.

Απελευθερώθηκε, έπαιξε καλά, κυριάρχησε απόλυτα, έπνιξε τον αντίπαλο και στο 58΄ με το δεύτερο τέρμα του Μαντσίνι, προϊόν υπέροχης συνεργασίας με τον Σάσα… κλείδωσε τη νίκη. Ο Ιτούρμπε απλά έβαλε το κερασάκι στην τούρτα επισφραγίζοντας την δική του καλή εμφάνιση με ένα γκολ που είχε ανάγκη και ο ίδιος.

Η αγωνιστική αναγέννηση του Παραγουανού, όπως και των Μπερτόγλιο (εξαιρετική η κάθετη πάσα του στο 3ο γκολ), Ματέο είναι ένα στοίχημα για τον Μπούργος. Χθες ο Ιτούρμπε έδωσε πράγματα, με την υποσημείωση ασφαλώς ότι του δόθηκε χώρος και δεν χρειάστηκε να ασχοληθεί καθόλου με το ανασταλτικό κομμάτι αφού ο Ατρόμητος ήταν παντελώς ακίνδυνος. Ωφέλιμη και η παρουσία του Μπερτόγλιο στο διάστημα που αγωνίστηκε.

Το δικό του ανέβασμα και την ικανότητά του να παίζει στα μεσοδιαστήματα αλλά και κάθετα το έχει ανάγκη ο Άρης. Ο Σούντγκρεν έδειξε πόσο έλειψε από το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και γιατί δίνει άλλη οντότητα στη δεξιά πτέρυγα των κιτρινόμαυρων. Θα ήθελα να σταθώ λίγο παραπάνω στον Ματίγια.

Μπήκε αμέσως στα παπούτσια του Τζέγκο από τη στιγμή που έφυγε ο Αυστραλός και με τη δεδομένη ποιότητα που διαθέτει κάνει καλύτερη την κυκλοφορία της μπάλας, ενώ δεν υστερεί καθόλου και στα τρεξίματά του, παρά τα 34 χρόνια του. Μοναδική παραφωνία χθες ο Καμαρά και όχι για την αδυναμία του να σκοράρει, αφού έχουμε πειστεί όλοι ότι δεν είναι ο σέντερ φορ… δολοφόνος.

Για την γενικότερη αγωνιστική του συμπεριφορά και το παρατεταμένο… μπλακ άουτ από την στιγμή που επέστρεψε από το Κόπα Άφρικα. Έχει ενδιαφέρον το πώς θα τον διαχειριστεί ο Μπούργος και αν θα καταφέρει να τον επαναφέρει. Για τον Αργεντινό τεχνικό είναι προφανές ότι σε πρώτο χρόνο προσπαθεί να επιδράσει στην ψυχολογία του γκρουπ, αφού αγωνιστικά είναι πολύ νωρίς για παρεμβάσεις.

Ζωηρός στο πάγκο, ενθαρρυντικός ακόμη και στις λάθος επιλογές, συμμετοχικός από κάθε άποψη. Δεν θα τον κρίνουμε φυσικά από το χθεσινό ματς. Τώρα αρχίζει και μαθαίνει την ομάδα του και ένα πρώτο τεστ θα το δώσει το Σάββατο στην Τρίπολη. Το θετικό για αυτόν είναι ότι θα πάει με καλή ψυχολογία.

Αν μάλιστα μέχρι την Παρασκευή έρθουν τίποτα ευχάριστα μαντάτα από το CAS για το -6, θα μιλάμε πια από εντελώς άλλη αφετηρία.