Η νίκη του Άρη στην Τρίπολη ήταν αναγκαία για να μην μείνει η ομάδα της Θεσσαλονίκης κι άλλο πίσω. Το ήξερε από πριν το ματς το γκρουπ και προετοιμάστηκε έχοντας πλήρη συναίσθηση της σημασίας. Επιτεύχθηκε περίπου με επαγγελματικό τρόπο και η μετάβαση στην εποχή Πάρντιου αν μη τι άλλο γίνεται ομαλά και με νίκη που διορθώνει την ήττα στο Αγρίνιο.

Η εικόνα όμως συνολικά δεν βγάζει σημαντική βελτίωση και είναι εμφανές ότι στον έμπειρο Άγγλο τεχνικό δεν θα άρεσαν αρκετά πράγματα. Ήταν σαν να ήθελε εχθές ο Άρης με την εμφάνισή του στο εύρος του 90λεπτου στην Τρίπολη να δείξει με κάθε μεγαλοπρέπεια, ποιες είναι οι αρετές και οι δυνατότητές του και ταυτόχρονα ποιες οι παθογένειές του στον νέο του προπονητή.

Στο καλό του διάστημα, που ήταν το μεγαλύτερο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου, οι παίκτες του Άρη ήταν συγκεντρωμένοι, προσηλωμένοι στο πλάνο του Τερζή και στον αντίπαλο (το έκαναν πετυχημένα και με τον ΠΑΟΚ) και με καλή κυκλοφορία της μπάλας, τρεξίματα λόγω Ματέο στη μεσαία γραμμή, έψαχναν τον ελεύθερο παίκτη για να απειλήσουν. Δυο φορές το έκαναν καλά και τη μια από αυτές η υπέροχη συνεργασία Μανού, Μαντσίνι, έφερε τον Γκρέι σε θέση βολής και άνοιξε το σκορ. Στις ελάχιστες στιγμές που έχασαν τη συνοχή τους υπήρξε φύλακας άγγελος ο Κουέστα για να κατεβάσει ρολά.

Αντίθετα στο δεύτερο ημίχρονο και ειδικά από τη στιγμή που αποχώρησε από το ματς τραυματίας ο Ντουκουρέ, ο Άρης έχασε κάθε συνοχή και προσανατολισμό στο γήπεδο. Το ότι δεν το πλήρωσε οφείλεται κατά βάση σε δυο ποδοσφαιριστές του. Τον Σαλέμ Εμπακατά που δυο φορές στην ίδια φάση έσωσε πάνω στη γραμμή και στην επόμενη έκανε το 2-0, και στον ανίκητο Κουέστα με τις εξαιρετικές επεμβάσεις του. Το διάστημα αυτό φανέρωσε όλες τις φετινές αδυναμίες του Άρη.



Την επιπολαιότητα, για να μην πω αφέλεια των παικτών του που έκαναν το ένα αβίαστο λάθος μετά το άλλο, το τεράστιο ζήτημα στη μεσαία γραμμή αφού ο στόπερ Νκουλού και ο σταθερά ανέτοιμος Ντιόπ δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τους χαφ του Αστέρα και την γενικότερη απειθαρχία που κυριάρχησε στο παιχνίδι (αποκορύφωμα η αποβολή Ματέο σε φάση που δεν εγκυμονούσε κανένα κίνδυνο), ευτυχώς χωρίς τίμημα. Ο Άρης, το έχω ξαναπεί, είναι ένα σύνολο καλών παικτών, μερικοί εκ των οποίων φανερά ανέτοιμοι ακόμη, που όμως δεν είναι ΟΜΑΔΑ. Πληρώνει την... φτωχή δουλειά του καλοκαιριού, τα φανερά κενά σε συγκεκριμένες θέσεις και φυσικά την ανετοιμότητα ορισμένων ποδοσφαιριστών που θεωρητικά θα είχαν σημαντικό ρόλο στο φετινό πρωτάθλημα.

Ο Πάρντιου που παίρνει μέσα στην εβδομάδα τη σκυτάλη από τον Τερζή, έχει αρκετή δουλειά μπροστά του προκειμένου να συμμαζέψει την κατάσταση. Να βάλει μια τάξη. Μια σειρά. Στην ουσία αυτό που μοιάζει να χρειάζεται ο Άρης είναι μια προετοιμασία εν μέσω αγώνων μέχρι τη διακοπή για το Μουντιάλ που θα πρέπει να γίνει σοβαρή δουλειά που θα βάλει σε τάξη τόσο τους ρόλους των ποδοσφαιριστών, όσο και τις προτεραιότητές τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Δυο λόγια και για την διαιτητή Τσέτσιλα. Απλά δεν γίνεται να διαιτητεύει. Ανεπαρκής να συνεισφέρει στην ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα, επαρκέστατος στο να εκνευρίσει και να προκαλέσει με τις αποφάσεις του και να ενισχύσει την δικαιολογημένη αμφισβήτηση της αμεροληψίας των διαιτητών που ετούτη η ΕΠΟ και ετούτη η ΚΕΔ ορίζει.

Αποφασίζει να τιμωρήσει τον Φαμπιάνο στα πρώτα λεπτά και στην πρώτη φάση του αγώνα, αλλά ξεχνάει από εκεί και έπειτα τις κίτρινες κάρτες στο τσεπάκι του και προειδοποιεί τέσσερις φορές (το αγαπημένο του νούμερο άραγε;) τους ποδοσφαιριστές της Τρίπολης ότι δεν θα ανεχτεί άλλο το σκληρό τους παιχνίδι, αλλά κάθε επόμενη φορά ξεχνάει την προηγούμενη τελευταία φορά. Οδηγείται στο VAR από τον Κουτσιαύτη για μια φάση που δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι ο Τσέτσιλας αποφάσισε λάθος (ενώ ο Γκάμαρης σε εξόφθαλμο πέναλτι υπερ του Αρη στο Αγρίνιο έκλεισε τα μάτια του και δεν βοήθησε τον Παπαπέτρου να πάρει σωστή απόφαση και αμφότεροι συν διαμόρφωσαν την ήττα του Αρη), και στο τέλος Τσέτσιλας και Κουτσιαύτης κλείνουν τα μάτια σε ένα πέναλτι υπερ του Αρη που δεν θα άλλαζε τον νικητή παρά μόνο το αποτέλεσμα. Δικαιότατα η ΠΑΕ Αρης εξέδωσε ανακοίνωση, θα έπρεπε να το κάνει από τη 2η αγωνιστική. Σε αυτήν την ΕΠΟ και σε αυτήν την ΚΕΔ δεν χωρεί υπομονή και αναμονή. Έχουν αποδείξει ότι μεροληπτούν εναντίον του Αρη συστηματικά και κατ’ επανάληψη. Ξένοι διαιτητές ακόμη και στα φιλικά.

ΥΓ. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους για τον Μαντσίνι που συνεχίζει και φέτος με το πόδι πατημένο στο γκάζι. Είναι με διαφορά πλέον ο πιο επιδραστικός παίκτης του Άρη.

ΥΓ2. Μεγάλο πρόβλημα με το καλημέρα για τον Πάρντιου αν δεν καταφέρει να αγωνιστεί με Ολυμπιακό ο Ντουκουρέ και πρώτη... σπαζοκεφαλιά για τον Άγγλο τεχνικό.

ΥΓ3. Η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια με τον Ματέο. Εκεί που πάει να επανέρθει και να διεκδικήσει σοβαρό ρόλο στην ομάδα, δίνει μια και χύνει την καρδάρα με το γάλα. Κρίμα...

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube