Είναι κάτι απογεύματα...

Στο ποδόσφαιρο η ουσία είναι η νίκη. Οι τρεις βαθμοί και η κατάκτηση των στόχων. Είναι όμως κάποιες μέρες, κάποιοι αγώνες στους οποίους το αποτέλεσμα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Μετρούν άλλα πράγματα που ο κόσμος τα ζυγίζει περισσότερο και από ένα τίτλο. Ένα τέτοιο παιχνίδι ήταν αυτό του Σαββάτου στο Περιστέρι. Μπορεί ο Άρης να μην το κέρδισε αλλά βγήκε πολλαπλά ενισχυμένος.

Προκάλεσε τέτοια συναισθήματα στον κόσμο του που ωχριούν μπροστά σε ένα τίτλο. Καλοδεχούμενος είναι κι αυτός φυσικά αλλά ο Άρης έχει μάθει να πορεύεται έτσι. Να αντιστέκεται. Αυτό ήταν το πρώτο συναίσθημα που ένιωσε ο αρειανός. Την διάθεση αντίστασης της ομάδας. Των παικτών, του προπονητή, του πάγκου. Αντίσταση αγωνιστική. Αντίσταση στην κατάφορη διαιτητική αδικία από τον Ευαγγέλου και τον Μανούχο στο Var.Τι «έπνιξε» απλά και όμορφα ο ρέφερι; Δυο κάρτες του Μανούσου, άλλες δυο του Τομάσεβιτς, μια κόκκινη στον Χαρίση για μαρκάρισμα από πίσω, το πέναλτι στον Μάνο και φυσικά το κερασάκι στην τούρτα, το πέναλτι που έφερε την αποβολή του Ροζ. Αν αυτά είναι κλάψα τότε συγχωρέστε με βλέπουμε αλλιώς το ποδόσφαιρο. Όταν αυτά γίνονται με VAR δεν έχουμε καμία τύχη και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε την ελεύθερη πτώση του ελληνικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη.

Ας επιστρέψουμε στο άθλημα. Στην προσπάθεια των αθλητών. Στην άρνηση του Άρη να χάσει. Τη νοοτροπία που εμπεδώνεται στο γκρουπ ότι το παιχνίδι δεν τελειώνει με μια άδικη αποβολή. Την πίστη του προπονητή στους ποδοσφαιριστές του. Στον πάγκο του που ήταν αυτός που γύρισε το ματς. Από την αρχή της χρονιάς λέμε ότι φέτος το ρόστερ είναι πιο γεμάτο από κάθε άλλη σεζόν. Στο Περιστέρι απλά επιβεβαιώθηκε αυτή η πεποίθηση. Σίλβα, Κάτσε, Μαντσίνι ήρθαν ως χρυσές εφεδρείες και έσωσαν τον βαθμό. Έστειλαν ταυτόχρονα και ένα μήνυμα ότι φέτος θα παλέψουν να κάνουν κάτι παραπάνω. Να καθιερωθούν στο κορυφαίο επίπεδο. Στον τρίτο χρόνο από την επιστροφή στην κανονικότητα φαίνεται ότι κάτι αλλάζει και το club δεν δείχνει διάθεση να συμφιλιωθεί με την ετικέτα μόνο μιας ποιοτικής ομάδας αλλά ομάδας που μπορεί να πετύχει τους στόχους που θα θέσει.

ΥΓ. Περιττό να πούμε ότι στο τοπικό ντέρμπι που έχει και τεράστια βαθμολογική σημασία η ΚΕΔ πρέπει να φέρει εκτός από ξένους διαιτητές και ξένους στο VAR. Τίποτα λιγότερο.

ΥΓ 2. Ρητορικό το ερώτημα. Αν τα εγκλήματα του Κάναντι με το σκορ στο 2-0 και με αριθμητικό πλεονέκτημα τα έκανε ο Μάντζιος ή ο Παντελίδης παλιότερα θα ζητούσαν την κεφαλή τους επί πίνακι. Κι όμως ο αυστριακός αποθεώνεται και φερόταν υποψήφιος για τον πάγκο της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού ακόμη και του Άρη κάποια στιγμή (έγινε και ραντεβού).