Θύμα μεγάλης έκπληξης από τον Απόλλωνα Σμύρνης έπεσε ο Ολυμπιακός, ο οποίος πιάστηκε στον ύπνο, με αποτέλεσμα να κάνει την δεύτερή του γκέλα στο πρωτάθλημα, έχοντας, παράλληλα, την τρίτη του απώλεια (0-0). Με τον Βέρχουλστ να αποδεικνύεται MVP της αναμέτρησης.
Η ανάλυση του προπονητή της εξέδρας
*Τον φρέναρε ο Βέρχουλστ. Ο Βέλγος ήρθε από τον πάγο και… πάγωσε τον Ολυμπιακό. Αν και δεν είναι βασικός στον Απόλλωνα εδώ και καιρό, έγινε ήρωας για τον Απόλλωνα κόντρα στον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος. Ήταν εκεί όποτε χρειάστηκε, αντέχοντας την πίεση την οποία άσκησε κατά διαστήματα ο Ολυμπιακός. Κάποιες από τις επεμβάσεις του ήταν δύσκολες και μεγάλες. Όπως στην εξ επαφής προσπάθεια του Μαντί Καμαρά στο 12’, στο σουτ του Μπουχαλάκη στο 32’, αλλά και στην κεφαλιά του Τικίνιο στο 61’, ενώ στο 73’ είδε με μεγάλη ανακούφιση τον Ελ Αραμπί να αστοχεί από την καρδιά της αντίπαλης περιοχής.
*Ανώτερος μεν, αλλά δεν αρκούσε. Ο Ολυμπιακός πίστεψε, όπως φαίνεται, ότι θα είχε ένα εύκολο απόγευμα κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης. Υπνωτίστηκε από το γεγονός ότι είχε απέναντί του έναν πολύ υποδεέστερο αντίπαλο, ο οποίος έγινε πολύ πιο αδύναμος λόγω των αμέτρητων απουσιών του. Παίζοντας, η «Ελαφρά Ταξιαρχία», με μόλις πέντε παίκτες στον πάγκο, έχοντας ποδοσφαιριστές από τις Ακαδημίες στη σύνθεσή του, αλλά και αναγκαστικά τις περισσότερες μεταγραφές του στο αρχικό σχήμα, ώστε να καλύψει τις τρύπες. Την ώρα που στον πάγκο του υπήρχαν μόλις πέντε παίκτες μαζί με τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Είχε και ο Ολυμπιακός αρκετές-σημαντικές απουσίες, λόγω κορωνοϊού, τραυματισμών και Κόπα Άφρικα, αλλά δεν υπάρχει σύγκριση, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, όπως και λόγω της δυναμικής των δύο αντιπάλων.
Αυτά τα δεδομένα αντί να σταθούν υπέρ των Πειραιωτών, λειτούργησαν κατά τους. Μπορεί να ήταν το αφεντικό της αναμέτρησης σε μεγάλο διάστημα, αλλά δεν έπαιξαν όσο χρειαζόντουσαν, όπως αποδείχθηκε. Δεν είχαν διάρκεια στο παιχνίδι τους, δεν είχαν την απαραίτητη προσήλωση, ενώ τους έλειψε και η αποτελεσματικότητα. Με τον Βέρχουλστ να τους στέκεται εμπόδιο, δεν αξιοποίησαν γενικότερα τις ευκαιρίες τους και έμειναν στο «μηδέν». Πάντως, ο Ολυμπιακός και στα τρία φετινά ματς πρωταθλήματος, στα οποία είχε απώλειες, τις έφερε, ήταν ανώτερος, με πιο ξεκάθαρες περιπτώσεις, το 0-0 με Ατρόμητο και το σημερινό με Απόλλωνα. Υπήρχαν και άλλα, όπως για παράδειγμα με τη Λαμία εκτός, όπου έπαιξε με τη… φωτιά, αλλά δεν κάηκε και θα ήταν πιο λογική μια γκέλα.
* Μετεξεταστέος ο Μαντί Καμαρά. Ο 24χρονος μέσος είναι συνολικά κατώτερος των προσδοκιών φέτος. Δεν θυμίζει σε τίποτα τον παλιό, καλό Καμαρά. Με την απουσία του Αγκιμπού Καμαρά λόγω Κόπα Άφρικα η λογική λέει ότι θα βρει περισσότερο χώρο. Αν συνεχίσει έτσι όπως δεν θα επιβεβαιωθεί η εικασία. Απέναντι στον Απόλλωνα ήταν βασικός, αλλά έγινε αλλαγή με την ανάπαυλα. Προφανώς, ο Μαρτίνς δεν έμεινε ικανοποιημένος, παρότι ο χαφ από τη Γουινέα δεν ήταν αδιάφορος, δεν είναι ότι δεν το προσπάθησε, αλλά το μυαλό του ήταν… αλλού. Του έλειψε και η ομαδικότητα, καθώς το παράκανε με τα σουτ στο ξεκίνημα. Θυμίζοντας τον… άγουρο και υπερενθουσιώδη Καμαρά της πρώτης σεζόν, ενώ έψαχνες τη θέση του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Έχει μεν αποδείξει ότι είναι παίκτης, ο οποίος μπορεί να παίξει εξαιρετικά ως κρυφός φορ, αλλά σήμερα λειτούργησε μόνο ως τέτοιος, αφήνοντας εντελώς τα καθήκοντά του μεσοεπιθετικά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η ισορροπία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Είχε τη μια ευκαιρία (πιθανόν να του παρουσιαστούν κι άλλες) να κερδίσει μετοχές ενόψει της συνέχειας και σίγουρα δεν την εκμεταλλεύτηκε.
Αντιθέτως, ο Βρουσάι, μπορεί να μην ήταν κι αυτός τόσο ουσιαστικός, αφού του έλειψε κάτι στην τελική προσπάθεια, αλλά σίγουρα με το παιχνίδι του κέρδισε πόντους. Είχε καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με άλλα παιχνίδια στα οποία χρησιμοποιήθηκε. Δημιούργησε ρήγματα και ήταν από τους κορυφαίους, αν όχι ο κορυφαίος του Ολυμπιακού.
* Μοιραίος ο Ελ Αραμπί, αλλά… ο Μαροκινός είχε την ευκαιρία να ξελασπώσει και πάλι τον Ολυμπιακό, όταν η κατάσταση είχε γίνει πολύ ζόρικη. Σπατάλησε όμως μεγάλη ευκαιρία στο 73’. Από αυτές που 9/10 κάνει γκολ. Ήταν μια κακή μέρα στη δουλειά για τον 34χρονο επιθετικό, αλλά όλοι έχουν τέτοιες. Συνήθως, είναι αυτός, ο οποίος ξελασπώνει τους Πειραιώτες, αλλά δεν είναι λογικό να το κάνει… αιώνια. Πρέπει να βρεθούν και συμπαραστάτες του.
