Από το «πάμε καλά» στο «που πας ρε Καραμήτρο», είναι... ένα λάθος δρόμος και η ΑΕΚ το ξέρει πια

• Για μένα το «δεν αξίζαμε να χάσουμε τόσο» δεν υπάρχει. Στο επίπεδο του Champions League, η τύχη και η συγκυρία παίζει ρόλο περισσότερο στα ματς μεταξύ των ομάδων της πολύ υψηλής ταχύτητας.

• Η ΑΕΚ πήρε αυτό που ξέρεις πως θα πάρεις απέναντι σε μια δυνατή ευρωπαϊκή ομάδα όπως ο Άγιαξ και στην επιβλητική της έδρα, αν κάνεις συγκεκριμένα λάθη.

• Δίνεις κόρνερ με το «καλημέρα» στο δεύτερο ημίχρονο; Παίζεις λάθος το οφσάιντ; Θα το πληρώσεις.

• Χάνεις τη μπάλα στο κέντρο από κακό κοντρόλ; Εδώ δεν είναι Super League, να χρειαστεί ο άλλος να το σκεφτεί τι θα κάνει και να προλάβεις να καλυφθείς.

• Εδώ μιλάμε για ομάδες έτοιμες να εκμεταλλευθούν το παραμικρό λάθος, με αυτοματισμούς απίστευτους. Πάρε το 2-0.

• Δεν υπάρχει περιθώριο εδώ. Η απόσταση από το «καλά πάμε», στο «που πας ρε Καραμήτρο», είναι τίποτα...

• Δεν είναι Europa League το Champions League, το καταλάβαμε πολύ καλά χθες. Ακόμη και οι ομάδες επιπέδου Champions League, στο Europa League, δεν είναι στον ίδιο ρυθμό, δεν αντιμετωπίζουν ειδικά τα ματς των ομίλων με το ίδιο κίνητρο.

• Η απειρία έπαιξε ρόλο στο εξής: Τα παιδιά της ΑΕΚ μετά το πρώτο ημίχρονο, είχαν πιστέψει πραγματικά και είχαν λόγο, πως μπορούσαν να πάρουν αποτέλεσμα.

• Μια ομάδα χωρίς παραστάσεις σε αυτό το επίπεδο, όταν μπαίνει έτσι «φτιαγμένη» από τα αποδυτήρια κι έχει φάει το φθηνό γκολ μέσα στο πρώτο λεπτό, δεν είναι εύκολο να συνέλθει.

• Ό,τι και να πει ο προπονητής από τον πάγκο, όσο και να το θέλουν οι παίκτες, το σοκ είναι μεγάλο. Η ψυχολογική ανατροπή δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη. Αυτό έρχεται με τον καιρό και με όσο περισσότερες παραστάσεις έχεις.

• Ο Ουζουνίδης έφτιαξε ένα τακτικό πλάνο βασισμένο τόσο στην εκτίμηση των δυνατών σημείων του αντιπάλου, όσο και στην επίγνωση των αδυναμιών της ΑΕΚ κυρίως λόγω των απουσιών.

• Το πλάνο του πέτυχε. Η ΑΕΚ σταδιακά έλεγξε τον ρυθμό, άρχισε να προβληματίζει τον αντίπαλο και να μετριάζει τον ενθουσιασμό του.

• Ειδικά για μας μέσα στο γήπεδο, αυτό έγινε πολύ γρήγορα αντιληπτό.

• Για να σας πω την αλήθεια, μετά το 20΄-25΄, άρχισα να βλέπω πολύ λιγότερο τον Άγιαξ και πολύ περισσότερο την ΑΕΚ και να πείθομαι πως δύσκολα μπορεί να πάθει τη ζημιά. Ξέχασα κι εγώ το επίπεδο για το οποίο μιλάμε.

• Η ΑΕΚ πέρασε στο στάδιο, που έμενε να δούμε αν μπορούσε να βγάλει κι εκείνη κάτι περισσότερο στο γήπεδο, έτσι ώστε να εκμεταλλευθεί καλύτερα το momentum που δημιουργούσε.

• Αυτό δεν μπόρεσε να έχει χθες βράδυ η ΑΕΚ.

• Είτε λόγω των κομβικών μέσο-επιθετικών απουσιών της, είτε των συγκεκριμένων αδυναμιών που έχει σε δημιουργία στοιχεία στο κέντρο και στο Champions League δεν «μακιγιάρονται», δεν μπορούσε να βρει ... το βήμα παραπάνω.

• Ήταν υποχρεωμένη από εκεί κα πέρα η ομάδα του Ουζουνίδη να συνεχίσει να επενδύει σε αυτό που έκανε καλά στο πρώτο ημίχρονο και να αναζητά την ευτυχή συγκυρία, πλην όμως ήρθε από δικό της λάθος πιο γρήγορα η ατυχής.

• Δε νομίζω πως χρειάζεται να κρατήσουμε περισσότερα πράγματα απ' όσα έγιναν χθες το βράδυ σε αυτό το καταπληκτικό γήπεδο.

• Η ΑΕΚ κινείται πλέον σε ένα επίπεδο, που δεν έχει περιθώριο να μένει πουθενά.

• Και η εκτίμηση των αδυναμιών, που είναι δεδομένες, δεν ωφελεί σε τίποτε ουσιαστικό αυτή τη στιγμή.

• Ναι, το κέντρο της ΑΕΚ είναι μακριά από τις απαιτήσεις της διοργάνωσης που συμμετέχει φέτος, γενικώς έχει θέματα, που έπρεπε να ληφθούν υπόψη και αυτό δεν έγινε. Το είδαμε και χθες, θα το δούμε πιθανότατα και στη συνέχεια.

• Ωστόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα και με τους παίκτες που έλειπαν και χθες, υπάρχει η δυνατότητα να μετατοπίζεται πιο εύκολα το βάρος από εκεί που υστερείς, δηλαδή στο κέντρο, εκεί που υπερτερείς. Δηλαδή στην μέσο-επιθετική γραμμή και στα ακραία μπακ.

• Αυτό το λέω κι ενόψει του ματς της Κυριακής στην Τούμπα.