Ίσως να τους αναγνωρίσετε, ίσως και όχι. Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο από πιτσιρικάς φαινόταν πως ήταν ηγέτης.
Ο Ράιαν Γκιγκς μπορεί να μην είχε το σωματότυπο του ποδοσφαιριστή αλλά τα μπανάκια του τα έκανε.
Ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ που τον έχανες που τον έβρισκες με μια μπάλα βρισκόταν και κοντά στο στοιχείο του. Στα δίχτυα.
Ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι κοιμόταν με μια ποδοσφαιρική μπάλα στην αγκαλιά του.
Ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς αναλογιζόταν αν θα γίνει μοντέλο ή ποδοσφαιριστής. Τελικά τον κέρδισε ο βασιλιάς των σπορ.
Ο Μπάλακ ονειρευόταν από μικρός πως θα γίνει μεγάλος άσος της μπάλας και το κατάφερε.
Ο Φρανκ Λάμπαρντ βγήκε από άλλο ανέκδοτο. Με μάγουλα για ζούληγμα και γενικά χοντροκομμένη κοψιά, ο Άγγλος διεθνής διέψευσε τους πάντες όταν έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Μοντέλο δεν τον λες αλλά ο Πολ Σκόουλς είχε το δικό του, μοναδικό, κοκκινομάλλικο στυλ.
Ο Ρούνεϊ από μικρός είχε ένα θέμα με την κόμμωση, ο Στίβεν Τζέραρντ είχε ποζάρει με τη φανέλα της «μισητής» Έβερτον ενώ ο Τιερί Ανρί άνετα έπαιζε σε ταινία με τέτοια φάτσα.
Ο Οζίλ στα «κίτρινα» δεν άλλαξε και πολύ από όπως είναι τώρα.
Τέλος, ο Ροναλντίνιο έκανε μαγικά από νωρίς στην ποδοσφαιρική του ζωή.
Μιχάλης Ηλιού