Ανατριχίλα στο μνήμα του Ντράζεν (Web TV)

Κάθε φίλος του μπάσκετ που σέβεται τον εαυτό του και την ιστορία του αθλήματος θεωρεί ιερό του χρέος να επισκεφτεί το μνήμα του Ντράζεν Πέτροβιτς και να αποτίσει φόρο τιμής σε έναν από τους «Θεούς» της πορτοκαλί μπάλας.

Αποστολή στο Ζάγκρεμπ, Χρήστος Ρομπόλης

Φτάνοντας στο μεγάλο νεκροταφείο της κροατικής πρωτεύουσας, κοντά στο κέντρο της πόλης αλλά μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο που προσφέρει γαλήνη σε ζώντες και νεκρούς, η αλήθεια είναι πως… χάνεσαι.

Οι μαυροφορεμένοι περαστικοί, που προφανώς ήταν εκεί για να αποχαιρετίσουν κάποιον δικό τους ή απλώς να τον επισκεφτούν, παρά τον δικό τους πόνο απάντησαν με ευγένεια στις οδηγίες που τους ζητήσαμε. Και όλοι, μα όλοι, γνώριζαν πού είναι η τελευταία κατοικία του δικού τους Ντράζεν, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιουνίου του 1993.

Το χαμόγελό τους, δε, μαρτυρούσε την περηφάνια που νιώθουν πως ένα δικό τους παιδί λατρεύεται τόσα χρόνια μετά τον τραγικό του θάνατο από… ξένους, που όμως τον θαύμασαν, δεν τον ξέχασαν και δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.

Ακόμη και σήμερα, σε μια… ανύποπτη μέρα, κάποιοι φρόντισαν το καντηλάκι στο μνήμα του να καίει, κρατώντας τον πάντα μέσα τους ζωντανό, όπως και όσοι τον θαύμασαν βλέποντάς τον σε δράση ή τον γνώρισαν από τα ντοκουμέντα της καριέρας του, που όμως δεν αποτυπώνουν παρά στο ελάχιστο το μεγαλείο του.

Η μνήμη του Ντράζεν «ζει» και στο γήπεδο που φέρει το όνομά του, έδρα της Τσεντεβίτα και της Τσιμπόνα. Το μεγαλοπρεπές άγαλμά του έξω από το χώρο (επι)σκιάζει τα πάντα, ενώ η μορφή του είναι παντού, από αφίσες μέχρι γκράφιτι στους περιβάλλοντες και εσωτερικούς χώρους του γηπέδου.