Ανάμεσα στις ομάδες μας μπήκε «τρίτο πρόσωπο»

Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος

Οι ομάδες έχουν στη διάθεσή τους δύο μεταγραφικές περιόδους. Η μία το καλοκαίρι, τότε που κυρίως δημιουργούνται τα ρόστερ. Η άλλη τον χειμώνα, τότε που διορθώνονται τα ρόστερ. Με λίγα λόγια, φυσιολογικά οι ομάδες παρουσιάζονται σε δύο πρόσωπα. Το ένα είναι αυτό που έχουν στο ξεκίνημα της σεζόν, το άλλο αυτό που έχουν στο τελείωμα της σεζόν. Ολα αυτά όμως ίσχυαν... last year. Για την ακρίβεια μέχρι πριν λίγα χρόνια.

Πλέον οι ομάδες έχουν και τρίτο πρόσωπο. Είναι αυτό που προετοιμάζεται, αναλύεται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, δίνει φιλικά για να "μετρήσουμε" δυνάμεις, ετοιμότητα, ποιότητα. Με λίγα λόγια είναι αυτό που όλοι μας λίγο πολύ περνάμε από κόσκινο. Αλλά τελικά παίζει ελάχιστα. Πόσο; Κάποιους ευρωπαϊκούς αγώνες, αν ο σύλλογος έχει κερδίσει τη συμμετοχή του σε αυτές τις διοργανώσεις, άντε και 1-2 αγωνιστικές τον Αύγουστο. Και μετά αλλάζει...

Κάπου στα τέλη Ιουνίου οι ομάδες συγκεντρώνονται. Με τα "νέα πρόσωπα", όπως λέμε. Αλλοτε λίγα, άλλοτε περισσότερα. Αρχίζει η προετοιμασία, κάπου στα μέση Ιουλίου ξεκινούν και τα φιλικά. Με αγωνία και λαχτάρα για τους νέους ποδοσφαιριστές, που συνήθως "καταπλήττουν", ακόμη και όταν αγωνίζονται κάτι 10λεπτα. Στο πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου οι ομάδες είναι έτοιμες. Οχι αγωνιστικά, αλλά από άποψη ρόστερ. Αντε να λείπει η "πινελιά", που λέμε εμείς στο σινάφι μας.

Και ξαφνικά, το τελευταίο διήμερο του Αυγούστου, στο τέλος δηλαδή της μεταγραφικής περιόδου, γίνεται χαμός. Μεταγραφές, αποχωρήσεις, πωλήσεις, προτάσεις, με απλά λόγια "λίφτινγκ". Δεν χρειάζεται να γίνουν πολλές προσθήκες, που η αλήθεια είναι ότι 3-4 ενώ έχει ξεκινήσει η σεζόν τις λες πολλές. Το θέμα είναι ότι όλες οι μεταγραφές ή και οι αποχωρήσεις είναι σημαντικές, συνήθως οι πιο ποιοτικές του ρόστερ.

Κάπως έτσι, λοιπόν, οι ομάδες - εξπρές του καλοκαιριού σχεδόν αχρηστεύονται. Διότι μπορεί να μην αλλάζουν σε τόσο μεγάλο ποσοστό, αλλάζουν πολύ σε μορφή, όμως. Και ταυτόχρονα, σε όλα τα υπόλοιπα. Σε ποιότητα, σε πληρότητα, σε εναλλακτικές λύσεις, σε αντιμετώπιση των αποκτημάτων που είχαν έρθει από Ιούλιο και τελικά σε νοοτροπία και σε προσδοκίες. Το "τρίτο πρόσωπο", λοιπόν, που είχε μπει ανάμεσα θεωρητικά δεν υπάρχει πια.

Υπάρχει, όμως πάντα - γνωστό είναι αυτό - ως ιδέα. Ως κάτι που υπήρξε, ακόμη και αν τελείωσε. Και κυρίως υπάρχει στο μυαλό των προπονητών. Οι οποίοι άλλη ομάδα προετοίμασαν, άλλη ομάδα γύμνασαν, άλλη ομάδα έφτιαξαν και σχεδίασαν σε τακτική και λειτουργία και άλλη τελικά καλούνται να διαχειριστούν. Μάλιστα, πρέπει να το κάνουν άμεσα, χωρίς κανένα χρονικό περιθώριο. Αφενός γιατί η χρονιά ήδη "τρέχει" και αφετέρου διότι... "παικταράδες τού έφερα τι άλλο θέλει"...

Ισως αυτή να είναι και μία εξήγηση για τη σχέση των προπονητών με την "παρέλαση", όπως λέμε. Και μάλιστα, όσο αυτό το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο, που γίνεται και παραγίνεται όπως αποδείχθηκε αυτό το καλοκαίρι με τις μεταγραφές του τελευταίου διημέρου, τόσο και ο χρόνος των προπονητών στις ομάδες τους θα τελειώνει όλο και πιο νωρίς από την 28η Οκτωβρίου.