Αν θέλει να πετύχει, οφείλει να «σκληραγωγηθεί»

Αποτελεί μια τετριμμένη διαπίστωση, μα πέρα για πέρα αληθινή, πώς είναι προτιμότερο τα στραβά αποτελέσματα να έρχονται σε φιλικές αναμετρήσεις. Κάτι ανάλογο, θα ίσχυε και για τον Παναθηναϊκό και τα τρία γκολ που δέχτηκε από την Ρεάλ Σοσιεδάδ, στο φιλικό της Τετάρτης στο «Ανοέτα», αν μία εβδομάδα νωρίτερα, δεν είχε προηγηθεί μια κατάρρευση παρόμοια κόντρα στην Μπριζ, στο δεύτερο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς για τους «πράσινους».

Τα σημάδια είναι ανησυχητικά, μιας και ο Παναθηναϊκός, θ’ αρχίσει μια χρονιά με υψηλότερες απαιτήσεις και προσδοκίες, συγκριτικά με τις άλλες χρονιές. Αυτό που εισπράττω επιπλέον, από το κλίμα στις τάξεις των φίλων του «τριφυλλιού», είναι πώς την φετινή χρονιά, δεν θα υπάρχει χαλαρότητα ως προς την κριτική και τα «θέλω» τους από την ομάδα φέτος.

Ως έναν βαθμό, για τα δικά μου στάνταρ, είναι απόλυτα λογικό, πως μια ομάδα που έφτασε στο pick της απόδοσης της στα τέλη Μαϊου με αρχές Ιουνίου, ακόμα και αν χρησιμοποιούσε ακριβώς τους ίδιους ποδοσφαιριστές, με τους οποίους τελείωσε τη σεζόν, θα ήταν αδύνατο να έχει αυτή την υψηλή απόδοση. Από την άλλη μεριά, δεν μπορείς όμως να γυρίζεις την πλάτη, ούτε ν’ αγνοείς ορισμένα προβλήματα που φαίνεται να παγιώνονται από την εκκίνηση της σεζόν.

Αυτά τα εντοπίζω προσωπικά στην άμυνα, αλλά και στα συχνά και «φτηνά» λάθη που γίνονται στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Έστω και αν παραγωγικά, ο Παναθηναϊκός, αυτή τη στιγμή δεν «τσουλάει» τόσο εύκολα, αυτό το θα φτιάξει, όπως μας έχουν δείξει και προηγούμενες χρονιές. Οι «πράσινοι» φάσεις και γκολ θα φτιάξουν. Το πρόβλημα είναι τι θα γίνει, μέχρι ν’ αρχίσουν τα γκολ να έρχονται πιο εύκολα.

Ο Παναθηναϊκός, σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα, τόσο με την Μπριζ, όσο και με την Σοσιεδάδ είχε υπεροχή, έναντι των αντιπάλων του. Το πρόβλημα ήταν πως όταν δέχτηκε το πρώτο τέρμα, κατέρρευσε. Επιπλέον θυμίζω πως και στο ματς της Λεωφόρου, με τους Βέλγους, μετά το πρώτο τέρμα, η Μπριζ απώλεσε μοναδική ευκαιρία να κάνει το 0-2 άμεσα, εξέλιξη που αν είχε έρθει, τότε ο Παναθηναϊκός, θα είχε αποχαιρετήσει κάθε ελπίδα για πρόκριση, από το πρώτο παιχνίδι.

Με βάση τα παραπάνω, το μόνο που μπορεί να δημιουργήσει στην ίδια την ομάδα, ένα αίσθημα ασφάλειας, θα είναι το να σκοράρει πρώτη. Αν εξακολουθήσει να υπερέχει, δίχως αυτή η κυριαρχία όμως, να μετουσιώνεται σε γκολ, το πρόβλημα, μπορεί ν’ αποκτήσει διαστάσεις, που στη συνέχεια, θα φέρουν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις. Όπως το να μείνει ξανά από νωρίς, πίσω στο κυνήγι του τίτλου.

Οι προσθήκες που έχει κάνει, στα παιχνίδια μέχρι τώρα, δεν έχουν προσφέρει. Ο Αναστασίου, επιπλέον θεωρώ πως το παιδεύει πολύ με τα συστήματα, παίζει ρόμβο με έναν επιθετικό διαγώνια πιο πίσω από τον άλλο, παίζει το 4-2-2-2, έπαιξε 4-3-2-1 στο Μπριζ και θεωρώ πως αυτή η εναγώνια αναζήτηση του, στο τι ταιριάζει καλύτερα αυτή τη στιγμή, του δημιουργεί περισσότερο πρόβλημα. Ασφαλώς και δικαιούται να πειραματίζεται αυτή τη στιγμή. Όμως πλέον υπάρχουν μόνο επίσημα παιχνίδια. Τα λάθη απαγορεύονται πλέον ή τουλάχιστον θα πρέπει να μειωθούν στο ελάχιστο. Τα ματς με την Καμπάλα, δεν θα είναι εύκολα, ίσως γίνουν περίπλοκα και λόγω της εξωαγωνιστικής ατμόσφαιρας και ένας αποκλεισμός, θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση.

Με βάση το πρόγραμμα, ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία, να πραγματοποιήσει μια εκκίνηση που θα του δώσει ψυχολογική ώθηση. Αν δεν το αξιοποιήσει σε βαθμό τέτοιο που να πάρει κεφάλι στην εκκίνηση του πρωταθλήματος, τότε είναι πολύ πιθανό δούμε για μία ακόμα χρονιά, τον Παναθηναϊκό του πρώτου γύρου, να καταδιώκει από νωρίς. Κι όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία, όσο κι αν μεταμορφώνεται στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, δεν είναι αρκετό για να πάρει τον τίτλο. Δεν μπορώ να οδηγηθώ ακόμα στο οριστικό συμπέρασμα, πως η πίεση και το άγχος, συμβάλλουν στο να έρχεται μια τέτοιου είδους αγωνιστική κατάρρευση. Αν όμως και αυτός ο παράγοντας παίξει ρόλο, σε ανάλογα αποτελέσματα, τότε το θέμα θα γίνει πολύ πιο περίπλοκο. Για να αποφύγει τέτοιου είδους προβλήματα, ο Παναθηναϊκός, οφείλει να «σκληραγωγηθεί» στις υψηλές απαιτήσεις.