Αν δεν κάνει ο Οικονόμου, τότε δεν κάνει ο Ουζουνίδης

Του Θοδωρή Τσούτσου

Πράγματι, είναι δύσκολο νούμερο το «4» στην ΑΕΚ. Αλλά όχι γιατί το είπε, το πόσταρε τελοπάντων, ο Βράνιες. Το νούμερο αυτό ήταν πάντα δύσκολο στην ΑΕΚ, από τη στιγμή που το φόρεσε ο Στέλιος Μανωλάς. Και κάποια στιγμή το φόρεσε και ο Κάρλος Γκαμάρα. Και κάποιοι ακόμη, πριν από τον Βόσνιο...

Δύσκολο, λοιπόν, δεν το έκανε ο Βράνιες και πάμε παρακάτω, διότι το θέμα δεν πρέπει να είναι εκείνος που έφυγε, αλλά εκείνος που έρχεται. Η ΑΕΚ δεν έψαχνε αντι-Βράνιες. Έψαχνε κεντρικό αμυντικό. Και επέλεξε τον Μάριο Οικονόμου, απόφαση που «σήκωσε» συζήτηση. Κυρίως οικονομική και όχι αγωνιστική. Αυτό είναι το πρώτο λάθος.

Εκτός αν κάποιος γνώριζε τον Βράνιες, όταν εκείνος ήρθε στην Ελλάδα, καλύτερα από όσο γνωρίζει τον Οικονόμου. Αν έχει κάνει τέτοιο σκάουτ, μπορεί και έχει διαμορφωμένη άποψη. Αλλά πόσοι είναι αυτοί; Το βασικό θέμα είναι τι πιστεύει ο προπονητής για τον παίκτη που απέκτησε η ομάδα του.

Κατά καιρούς έχουν ειπωθεί πολλά για τις ομάδες, όχι την ΑΕΚ αλλά στο σύνολό τους, οι οποίες απαξιώνουν τους προπονητές τους και λειτουργούν αυτόνομα στις μεταγραφές. Η ΑΕΚ αυτής της μεταγραφικής περιόδου δεν έκανε αυτό. Απέκτησε τον κεντρικό αμυντικό της με βάση την επιθυμία του Μαρίνου Ουζουνίδη. Θα συμφωνήσουμε μάλλον ότι αυτή είναι η σωστή διαδρομή.

Αν δεν κάνει ο Οικονόμου για την ΑΕΚ, τότε δεν κάνει ο Ουζουνίδης. Αλλά άραγε, ποιος το πιστεύει αυτό για τον Έλληνα τεχνικό. Για όσους ποδοσφαιρικά έχουν αξιολογήσει τη διαδρομή του μέχρι στιγμής, αλλά το έχουν κάνει με ποδοσφαιρικούς όρους, μάλλον κανείς.

Για την ΑΕΚ είναι πολύ μεγάλο πλεονέκτημα να αποκτά ποδοσφαιριστές που πρώτα από όλα τους θέλει και επιπλέον τους εμπιστεύεται ο προπονητής της. Διότι προφανώς, καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον θα μπορέσει να τους αξιοποιήσει όπως θεωρεί καλύτερα. Και επίσης, διότι εκείνος και κανένας άλλος δεν θα έχει το ρόλο να αποφασίζει για την ΑΕΚ του αγωνιστικού χώρου.

Το αποτέλεσμα των μεταγραφικών επιλογών θα φανεί μέσα στα γήπεδα στη διάρκεια της σεζόν. Ο δρόμος, όμως, που πήρε η ΑΕΚ είναι ο σωστός. Η άποψη του προπονητή είναι ή τουλάχιστον πρέπει να είναι πολύ σημαντική. Άλλωστε, όταν την σέβεται η ίδια η λειτουργία της ομάδας, την σέβεται ακόμη περισσότερο ο ποδοσφαιριστής. Και αυτό φτιάχνει καλά αποδυτήρια.

Σημαίνει, όμως, κάτι ακόμη για την ΑΕΚ. Ότι δεν έβαλε στη θέση του προπονητή της έναν άνθρωπο τον οποίο θεωρεί αναλώσιμο. Όλοι οι προπονητές είναι αναλώσιμοι, από τη στιγμή που εξαρτώνται από τα αποτελέσματα και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για μια ομάδα πρωταθλήτρια. Αλλά είναι φανερό ότι η ΑΕΚ δείχνει να έχει εμπιστοσύνη στην επιλογή της. Δεν σκέφτεται την κοντινή συνεργασία της με τον Ουζουνίδη, αλλά την μακρινή.

Δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνει έτσι. Άλλωστε, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Αλλά είναι βέβαιο ότι η ΑΕΚ θέλει να γίνει έτσι. Αυτό είναι το πρώτο καλό νέο για την ομάδα.