Τέσσερα χρόνια είχε να γευθεί πρόκριση στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ ο Ολυμπιακός. Επομένως, το χθεσινοβραδινό δεν είναι μία απλή επιτυχία. Κι από τη στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» κατόρθωσαν να εκπληρώσουν το βασικό τους στόχο, από εδώ και πέρα μπορεί ν' απολαύσει τη συμμετοχή του στη διοργάνωση και ό,τι και όπου βγει. Το πρόβλημα θα το έχει ο προσεχής αντίπαλος της πειραϊκής ομάδας και όχι η ομάδα του Μίτσελ. Αυτό είναι ένα ατού, αλλά όχι ντε και καλά διαβατήριο και νέας πρόκρισης, αφού τα πράγματα ζορίζουν.
Πάντως, ο Ολυμπιακός αξίζει αυτό που ζει. Πραγματοποίησε μία πολύ καλή πορεία. Το χθεσινό παιχνίδι είναι, βέβαια, μία κατηγορία ξεχωριστή, καθότι είχε τον χαρακτήρα «τελικού». Μέσα στο πρόγραμμα, λοιπόν, και η νευρικότητα, που εντάθηκε ύστερα από το απίστευτο μπαράζ χαμένων, αλλά και κάποια λάθη διαχείρισης του παιχνιδιού τα οποία υπήρξαν και δεν τα έσβησε το πανηγυρικό σκορ.
Η Άντερλεχτ και είναι προς τιμήν της αυτό, έπαιξε για να καταφέρει το καλύτερο που μπορούσε. Μπορεί στο τέλος να έχασε και το ματς και τρεις παίκτες που αποβλήθηκαν (μεταξύ αυτών και ο... εξωπραγματικός χθες Προτό), αλλά για πάρα πολλή ώρα κράτησε το Καραϊσκάκη στην πρίζα. Οσο για τον διαιτητή, τον Βόλφγκανγκ Σταρκ, ας μην παρασύρεται όποιος δεν είδε το παιχνίδι σε άστοχα συμπεράσματα. Ο Γερμανός σφύριξε ό,τι είδε, σωστός και στις κάρτες του, στα πάντα. Μάλιστα, αν υπάρχει ένας αστερίσκος στην απόδοσή του, αφορά σε μία φάση πολύ νωρίς στο παιχνίδι, σε ένα χέρι του Ενσακαλά σε σουτ του Φουστέρ. Προφανώς, ο Σταρκ έκρινε ότι δεν είχε πρόθεση ο αριστερός μπακ της βελγικής ομάδας.