Αλήθεια, γιατί δεν χώραγε αυτός ο Βασιλακάκης στην Εθνική;

Στα 27 ονόματα που περιλαμβάνονται στις κλήσεις του Μίχαελ Σκίμπε λείπει εκείνο του Θοδωρή Βασιλακάκη. Ουσιαστικά στο πρόσωπο του ποδοσφαιριστή του Ατρομήτου και την «πόρτα» που έφαγε από τον ομοσπονδιακό τεχνικό εστιάζεται κι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Προφανώς και δεν συγκρίνεται με εκείνα της βίας (οπαδών, παραγόντων) αλλά και δημοσιογράφων (καθώς υπάρχει και η λεκτική που τώρα τελευταία ρέει άφθονη σε λογής-λογής κείμενα), της μη ισονομίας, της προσπάθειας επηρεασμού Ενώσεων, πειθαρχικών οργάνων και Μέσων, αλλά παραμένει ένα θέμα στο οποίο είναι δύσκολο να κλείσει κανείς τα μάτια.

Αμφιβάλλει κανείς πως αν ο 29χρονος παίκτης, που φέτος έχει σημειώσει μερικά από τα ωραιότερα γκολ της χρονιάς, φορούσε κόκκινη, κίτρινη, ασπρόμαυρη ή πράσινη φανέλα, θα βρισκόταν σίγουρα μεταξύ των επιλογών του Σκίμπε; Μάλλον ελάχιστοι.

Εάν μιλούσαμε για έναν παίκτη νέο σε ηλικία και αγωνιζόμενο σε κάποια ομάδα που παλεύει για τη σωτηρία της, πιθανότατα η απόφαση του Γερμανού τεχνικού να έβγαζε περισσότερο νόημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, πρόκειται για έναν παίκτη που επί σειρά ετών έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του παίζοντας για λογαριασμό της σχεδόν πάντα ανταγωνιστικής Ξάνθης και φέτος με τον Ατρόμητο συνεχίζει την υψηλών στάνταρντ πορεία του.

Ας συμφωνήσουμε ότι δεν είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα. Ας δεχτούμε ότι στη θέση που αγωνίζεται υπάρχουν κάμποσες διαθέσιμες επιλογές. Ακόμη κι έτσι, η πραγματική αιτία για τη μη κλήση του δεν μοιάζει να είναι καμία από τις παραπάνω. Το πιο πιθανό σενάριο είναι πως δεν θα τον δούμε να παίρνει το «βάπτισμα του πυρός» με τη φανέλα της Εθνικής μόνο και μόνο επειδή στο πρωτάθλημα φορά εκείνη του Ατρομήτου. Και το ίδιο θα συνέβαινε εάν φορούσε αυτή του Αστέρα Τρίπολης, του Πανιωνίου ή κάποιας άλλης ομάδας πλην των περίφημων μεγάλων.

Η δυσαρέσκεια των ανθρώπων του συλλόγου των δυτικών προαστίων δείχνει να είναι δικαιολογημένη. Εκτός του 29χρονου Βασιλακάκη, αγνοήθηκε ο Ρισβάνης, ο Χατζηισαΐας, ακόμη και ο Κιβρακίδης. Παίκτες με μεγάλη συμμετοχή στην γοητευτική φετινή εικόνα της ομάδας που κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν μας έκανε να πιστέψουμε πως μπορεί και να μετατραπεί σε… Λέστερ της Ελλάδας.

Φυσικά θαύματα σαν εκείνο των «αλεπούδων» δεν τα συναντάς εύκολα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εδώ με θαύμα καμιά φορά μοιάζουν ακόμη και τα αυτονόητα. Αλλά πώς να συμβούν όταν ένας παίκτης που έχει προκαλέσει φέτος σε τόσες περιπτώσεις το θαυμασμό με τις επιδόσεις του, δεν μπορεί να βρει μια ολιγόλεπτη συμμετοχή σε ένα φιλικό με την Αίγυπτο;

Για τον Βασιλακάκη θα ήταν μια επιβράβευση και μια δικαίωση, όχι μια χάρη. Για τους υπόλοιπους «Βασιλακάκηδες» ένα σαφές μήνυμα. Ότι υπάρχει ποδοσφαιρική ζωή ακόμη και μακριά από τους μεγάλους.