«Ένα ψέμα, επαναλαμβανόμενο, γίνεται αλήθεια» είχε πει κάποτε ο Ρώσος κομμουνιστής επαναστάτης και πολιτικός Βλαδίμηρος Λένιν. Μάλλον κάτι ανάλογο είχε στο μυαλό του και ο Αλί Ντιά, ο μεγαλύτερος απατεώνας που κατόρθωσε να παίξει στα σαλόνια της Πρέμιερ Λιγκ…
Αναζητώντας με ποιο τρόπο συνέβησαν όλα οφείλει κανείς να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω. Πιο συγκεκριμένα στο 1988. Όπως και πολλοί άλλοι νεαροί έτσι και ο Αλί φιλοδοξούσε να γίνει ποδοσφαιριστής. Γι’ αυτό το λόγο, ξεκίνησε κάνοντας διάφορα δοκιμαστικά ως επιθετικός σε άσημες ομάδες μικρών κατηγοριών στη Γαλλία. Μποβέ και Σεν Κουεντίν ήταν μερικές, μα το πιο σουρεαλιστικό είναι άλλο. Βάσει της γαλλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας δεν έχει υπάρξει ποτέ στην χώρα ποδοσφαιριστής με το συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο.
Επειδή από πολύ νωρίς φάνηκε ότι δεν κατείχε το άθλημα, κατέληξε μέχρι και προπονητής σε ομάδα νέων πέμπτης κατηγορίας. Στον αντίποδα, δεν γινόταν να τα παρατήσει.
Ο «ξάδερφος του Γουεά»
Το 1995 πηγαίνει στη Φινλανδία και μεταγράφεται στην Finnairin Palloilijat με μισθό πενταπλάσιο από τους συμπαίκτες του, η οποία είχε προβιβασθεί στην πρώτη κατηγορία για παρθενική φορά στην ιστορία της το 1993. Ο περί ου ο λόγος φρόντισε να επισημάνει στους υπευθύνους ότι αποτελούσε ξάδερφο του διάσημου Λιβεριανού Τζορτζ Γουεά.
Σαφώς δεν επρόκειτο για αμελητέο στοιχείο. Ο τελευταίος το 1995 είχε ανακηρυχτεί από τη FIFA ως ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς, ενώ του είχε απονεμηθεί και η «Χρυσή Μπάλα». Βέβαια, όπως επιβεβαιώθηκε μεταγενέστερα, επρόκειτο για άλλο ένα παραμύθι που είχε ξεφουρνίσει ο Ντιά.
Σε μια εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο για να επαληθεύσουν κατά πόσο όσα ισχυρίζεται ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, φαντάστηκαν ότι έχουν χτυπήσει φλέβα χρυσού, μιας και διέθετε το γονίδιο(;). Αμ δε… Χωρίς χρονοτριβή υπέγραψαν συμβόλαιο μαζί του.
Κατέγραψε πέντε συμμετοχές, με απολογισμό ένα μεγαλοπρεπέστατο μηδενικό. Κάπου εκεί προτίμησε να εξαφανιστεί φεσώνοντας το σωματείο. Χαρακτηριστική είναι η παρουσία του την όγδοη αγωνιστική του πρωταθλήματος στο βασικό σχήμα. Σύμφωνα με την φινλανδική εφημερίδα «Helsingin Sanomat», ο Ντιά βγήκε 10 φορές (!) οφσάιντ. Επιπλέον, κατέστρεφε τις επιθέσεις που δημιουργούσαν οι συμπαίκτες του.
Ακολούθησε η PK 35 πάλι στη Φινλανδία. Εκεί πρόφτασε να πραγματοποιήσει τρεις συμμετοχές. Μάλιστα, παραδόξως πέτυχε ένα γκολ. Κατόπιν, επέλεξε πάλι να κινήσει για άλλες πολιτείες απροειδοποίητα.
Κατηφόρισε λοιπόν για Γερμανία. Η άρτι προβιβασθείσα στη δεύτερη κατηγορία VfB Lubeck έμοιαζε το τέλειο υποψήφιο «θύμα». Ο Ντιά πήρε την ευκαιρία. Σε προπονητικό διπλό, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, έβαλε πέντε γκολ. Με αυτά τα δεδομένα, κέρδισε εύκολα ένα συμβόλαιο. Ωστόσο, η παραμονή του –ω του θαύματος- έμελλε να είναι βραχύβια. Ακριβέστερα μόλις δύο παιχνίδια ως αλλαγή.
Η Σαουθάμπτον, όχημα προς το όνειρο
Η ποδοσφαιρική περιπέτειά όμως, δεν τελείωσε. Αφού πέρασε από την ίδια διαδικασία, κατέληξε στους Μπλάιθ Σπάρτανς, κλαμπ ερασιτεχνικού επιπέδου. Έπειτα έγινε… αόρατος και «έψησε» έναν μάνατζέρ του στο κόλπο. Ο τελευταίος τηλεφωνούσε σε προπονητές προσποιούμενος τον Γουεά.
Ο Χάρι Ρέντναπ, εκείνη την εποχή τεχνικός της Γουέστ Χαμ, εξομολογείται: «Συνέχιζα να λαμβάνω κλήσεις από κάποιον που ισχυριζόταν ότι είναι ο Τζορτζ Γουεά, μέχρι που του είπα: “Αγαπητέ Τζορτζ, θέλεις να παίξεις για την Γουέστ Χαμ;” Μου απάντησε: “Όχι, εντούτοις έχω έναν παίκτη για εσένα”. Κατάλαβα ότι ήταν φάρσα και το έκλεισα».
Από την άλλη πλευρά, ο προπονητής της Σαουθάμπτον, Γκρέιαμ Σούνες, δεν φάνηκε το ίδιο καχύποπτος. Με αυτόν τον τρόπο, πείστηκε από τα λεγόμενά του πως δήθεν ο Ντιά ήταν συγγενής του, ότι είχε αγωνιστεί στο παρελθόν μαζί του στην Παρί Σεν Ζερμέν και πως ήταν διεθνής με την εθνική ομάδα της χώρας του. Αντί να διασταυρώσει τις πληροφορίες, τον αντάμειψε με ένα δοκιμαστικό συμβόλαιο ενός μήνα.
Μολονότι όλοι από την αρχή αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά,- βασικά όλοι εκτός από τον Σούνες-, η τύχη κλείνει το μάτι στον Ντιά. Το φιλικό απέναντι στις ρεζέρβες της Άρσεναλ αναβάλλεται, με συνέπεια να διατηρείται κανονικά στο ρόστερ των «αγίων».
«Ήταν απογοητευτικό»
Μάταια ο βασικός κυνηγός Ματ Λε Τισιέ υπογράμμιζε ότι: «Τον έβλεπα να τρέχει στο γήπεδο και νόμιζα ότι κάποιος φαν έχει κερδίσει σε διαγωνισμό με έπαθλο να βρίσκεται στην προπόνηση της ομάδας». Ο Σκωτσέζος κόουτς τον πήρε στην αποστολή για το ματς πρωταθλήματος απέναντι στη Λιντς, το οποίο είχε προγραμματιστεί για τις 23 Νοεμβρίου 1996.
Ο Λε Τισιέρ αποχωρεί με πρόβλημα τραυματισμού από τον αγωνιστικό χώρο στο 33’ και ο Σούνες ρίχνει στη μάχη τον Ντιά. «Όταν μπήκε μέσα στο γήπεδο, ήταν σα να βλέπω το Μπάμπι το ελαφάκι να τρέχει στον πάγο. Ήταν απογοητευτικό», περιέγραφε κάποτε ο Λε Τισιέ.
«Έμοιαζε σαν ένα ακέφαλο κοτόπουλο που έτρεχε σε όποιο σημείο δεν υπήρχε η μπάλα. Πιστεύω ότι προσπαθούσε να την αποφύγει. Υποθέτω ότι θεωρούσε πως εφόσον δεν την αγγίξει, κανείς δεν θα κατανοούσε πόσο κακός στα αλήθεια ήταν», εξομολογείται σε μια άλλη συνέντευξη στο περιοδικό «FourFourTwo».
Τελικά ο Σούνες έστω και αργά αναγνώρισε την γκάφα του. Ως αποτέλεσμα, 53 λεπτά μετά ως άλλος Νίκος Αλέφαντος, θα τον αποσύρει από το χορτάρι. Αν μη τι άλλο, αξίζει αναφοράς ότι προτού βγει από το ματς είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να σκοράρει. Ουδείς γνωρίζει μέχρι πού θα έφτανε εάν είχε βρει δίχτυα…Το πέρασμά του από τους «αγίους» διαρκεί 14 ημέρες.
Ύστερα παίρνει πάλι τους δρόμους και τα ίχνη του χάνονται. Ο σύλλογος συνειδητοποιεί πως αυτός ο απίθανος τύπος είναι «απατεώνας» και ακυρώνει το συμβόλαιό του.
Ο 54χρονος πλέον ήρωάς μας, εδώ και αρκετά χρόνια φαίνεται, ότι κατέχει πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων. Ποιος ξέρει; Μπορεί και αυτό να το πλαστογράφησε…
Επιμέλεια: Παναγιώτης Ιωάννου ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube