Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πολύ κοντά στο colpo grosso και το διπλό στη Μαδρίτη, που θα του έδινε το προβάδισμα πρόκρισης στο Final 4 της Euroleague, αλλά δεν τα κατάφερε. Όπως εύστοχα είπε μετά το τέλος του αγώνα ο Τσάβι Πασκουάλ, η νίκη γλίστρησε από τα χέρια τους στο τέλος. Θα έχει αύριο (27/4) μια τελευταία ευκαιρία και μπορεί να είναι αισιόδοξος για την επίτευξη του στόχου, αν ληφθεί υπόψη η χθεσινή εικόνα των δύο ομάδων στο παρκέ.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι του χθεσινού αγώνα, οι «πράσινοι» έφεραν το ματς στα μέτρα τους, ποντάροντας πολλά στην πίσω πλευρά του παρκέ, δηλαδή την άμυνα και χωρίς να κάνουν καμιά εξωπραγματική εμφάνιση, θα μπορούσαν να κερδίσουν. Ακόμη κι όταν βρέθηκαν να χάνουν με 50-37 σε ένα κομβικό σημείο (στα μισά της τρίτης περιόδου), δεν έδειξαν σημεία πανικού και σιγά-σιγά επέστρεψαν στο παιχνίδι. Ακόμη κι όταν οι περισσότεροι είπαν ότι «όλα τελείωσαν» στο 70-63 χάρη στα δύο τρίποντα του Γιουλ, 3,5 λεπτά πριν το τέλος, οι «πράσινοι» όρθωσαν ανάστημα και μέσα σε 70 δευτερόλεπτα ισοφάρισαν. Στο τελευταίο δίλεπτο, όμως, κάποιες επιπολαιότητες στην επίθεση και η έλλειψη καθαρού μυαλού, στέρησαν τη νίκη. Αν αυτές οι λεπτομέρειες ήταν υπέρ των παικτών του Τσάβι Πασκουάλ, τώρα θα μιλούσαμε για μια άλλη ιστορία.
Δεν ήταν, όμως, μόνο οι αγωνιστικές λεπτομέρειες που έκριναν το παιχνίδι. Η διαιτησία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία και άλλοθι. Μπορεί κάποιες φορές, οι «πράσινες» διαμαρτυρίες να ήταν υπερβολικές, αλλά αυτό που έγινε χθες στη Μαδρίτη, ξεπερνάει τα όρια του ανθρώπινου λάθους. Ξεπερνάει τα όρια, γενικά! Δεν γράφω ότι «δεν έχει προηγούμενο», γιατί έχουν γίνει χειρότερα. Όσο γι’ αυτούς που πίστευαν και «φώναζαν» ότι οι διαιτητές δεν θα τολμήσουν να αδικήσουν σε αυτή τη σειρά τον Παναθηναϊκό, μετά τα όσα έχουν συμβεί μεταξύ των δύο πλευρών, πήραν την απάντησή τους.
Αν κάτσουμε να αναλύσουμε τις φάσεις του χθεσινού αγώνα, θα χρειαστεί ένα έξτρα κείμενο. Μια στιγμή αρκεί για να καταλάβει κανείς το μέγεθος και είναι το ξέσπασμα του Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος «πήγε καροτσάκι» τον Πατέρνικο για τα βήματα που χρέωσε τον Πέιν, αγνοώντας το φάουλ του Ρέγες στο ξεκίνημα της φάσης λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου. Η εικόνα του Καταλανού τεχνικού, ο οποίος ουδέποτε έχει βγει εκτός ορίων, τα λέει όλα. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο.
Δεν ξέρω αν είχε δόση αλήθειας αυτό που είχε γράψει ο, Ντέιβιντ Πικ μετά την ταραχώδη συνεδρίαση των ομάδων στις 12 Απριλίου. Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος έγραψε ότι κάποιοι general managers και προπονητές ζήτησαν να περάσει χωρίς αγώνες η Ρεάλ, μετά την απόφαση του Παναθηναϊκού να επιλέξει την FIBA. Από το να βλέπουμε τέτοιες αισχρές και ξεδιάντροπες διαιτησίες, θα ήταν προτιμότερο να είχαν πάρει μια τέτοια απόφαση. Άλλωστε, από πραξικοπηματικές αποφάσεις, άλλο τίποτε. Γιατί, αν είναι όλα προαποφασισμένα, όπως είπε και ο Μάνος Παπαδόπουλος, ας το έκαναν έτσι. Άλλωστε, σαν τσιφλικάς λειτουργεί ο Ισπανός υπάλληλος…
Αλλά, πέρα απ’ αυτό, ο Παναθηναϊκός, ακόμη και κάτω από τέτοιες συνθήκες, μπορεί αγωνιστικά να «ξεγυμνώσει» τη Ρεάλ Μαδρίτης και σε κάθε επίπεδο τη Euroleague. Αρκεί να ξεθολώσουν όλοι, να παραμείνουν προσηλωμένοι στον στόχο και να μετατρέψουν αυτή την οργή, σε πάθος και πείσμα μέσα στο παρκέ. Η «βασίλισσα» δεν είναι φόβητρο και αν οι «πράσινοι» καταφέρουν να ελέγξουν τον ρυθμό, πάρουν αρκετά πράγματα από πολλούς και γίνει σωστή διαχείριση, μπορεί να ξαναφέρει τη σειρά στο ΟΑΚΑ για ένα τελευταίο παιχνίδι. Κι αν συμβεί αυτό, αρκετοί θα χάσουν τον ύπνο τους…