Η επόμενη ημέρα στην Αγγλία: Το αβέβαιο μέλλον του Σάουθγκεϊτ και οι πιθανοί αντικαταστάτες!

Η Αγγλία αποχώρησε από ένα ακόμη μεγάλο τουρνουά με άδεια χέρια και ένα τρόπαιο «it’s not coming home» από το 1966 και έπειτα. Έχουν περάσει 56 χρόνια από την πρώτη, αλλά και συνάμα… τελευταία κούπα των «τριών λιονταριών» όταν και είχαν επικρατήσει 4-2 της Δυτικής Γερμανίας στην παράταση (σσ. 2-2 καν. διάρκεια), σηκώνοντας εντός έδρας το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Στις δύο τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις, η Αγγλία κατέβαινε με μεγάλες βλέψεις, ένα ικανότατο ρόστερ αλλά και με όνειρο την κατάκτηση ενός τροπαίου. Κάτι που συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια, βεβαίως, αλλά πλέον άπαντες είχαν πειστεί πως μπορεί να… επιβεβαιωθεί το γνωστό σύνθημα και τραγούδι. Στο περασμένο Euro, η Αγγλία έφτασε ως τον τελικό αλλά το έχασε στο «Γουέμπλεϊ» από την Ιταλία στα πέναλτι. Φέτος, στο Μουντιάλ του Κατάρ, αποχαιρέτησε από τα προημιτελικά. Κάτι που συμβαίνει για 7η φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο και μάλλον δεν είναι τυχαίο.

Κατήφεια, απογοήτευση και ένα αίσθημα… αδικίας (από τους ίδιους προς τους εαυτούς τους αλλά και τον διαιτητή του αγώνα με τη Γαλλία) τα κυρίαρχα συναισθήματα από το βράδυ του Σαββάτου και έπειτα στους Άγγλους, οι οποίοι για ακόμη μια φορά απέτυχαν. Η επόμενη ημέρα στα «τρία λιοντάρια», πάντως, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.



Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ δεν γνωρίζει κανείς αν θα παραμείνει στον πάγκο ή θα αποχωρήσει από αυτόν. Η ομοσπονδία θα το αποφασίσει, αλλά υπάρχει μέσα στην παράμετρο και το ενδεχόμενο της παραίτησης. Μπορεί να κριθεί ως αποτυχημένος ή επιτυχημένος; Δύσκολο ερώτημα για να απαντηθεί. Κοιτάζοντας στα προηγούμενα 56 χρόνια, από το 1966 ως σήμερα, η Αγγλία δεν είχε μεγάλη επιτυχία. Έφτασε στο Euro του 1968 ως την τρίτη θέση, στο Μουντιάλ του 1990 στην τέταρτη θέση, στο Euro του 1996 στην τετράδα ξανά. Aνέλαβε το 2016 την εθνική ομάδα της χώρας του, και μετά από 20 και πλέον χρόνια, τους ξαναπήγε… μακριά σε μεγάλες διοργανώσεις. Στο Μουντιάλ του 2018 έφτασε ως τα ημιτελικά, πέρυσι (2021) στο Euro έμεινε στη… δεύτερη θέση αφού έχασε τον τελικό.



Τα πρώτα ονόματα για την αντικατάστασή του, πάντως, έχουν ήδη γίνει γνωστά και δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα να αυξηθούν. Αν και για να γράφουν… μετρημένα ονόματα ως τώρα οι Βρετανοί συνάδελφοι, προφανώς και κάτι θα γνωρίζουν. Ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο που ξέρει να δουλεύει με νεαρούς, να εξελίσσει ομάδες και να παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο είναι ένας από τους υποψήφιους. Ο Τόμας Τούχελ ο οποίος γνωρίζει πώς να φτιάξει μια ομάδα που θα κερδίζει τίτλους, θα είναι σφιχτή μεσοαμυντικά και θα έχει κυνισμό και ουσία στην επίθεση, είναι επίσης μια επιλογή. Αμφότεροι, παρότι δεν κατάγονται από την Αγγλία, έχουν δουλέψει στο Νησί. Τέλος, ο Μπρένταν Ρότζερς είναι μέσα στους υποψήφιους. Θεωρείται ένας μεθοδικός προπονητής, ο οποίος γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στη χώρα, ενώ κατάγεται και από αυτή. Η δουλειά του σε Λίβερπουλ, Λέστερ έχει δείξει τις ικανότητές του.

H «φουρνιά» της Αγγλίας την ίδια ώρα συνεχίζει να είναι εξαιρετική, στο επόμενο Euro θα έχει σχεδόν το ίδιο ρόστερ όπως και στο επόμενο Μουντιάλ. Με μοναδική διαφορά ότι θα έχουν έξτρα εμπειρία, παραστάσεις και μερικοί εξ αυτών μεγαλύτερη προσωπικότητα.

Ο Μπέλινγκχαμ θα είναι 23, ο Φόντεν 26, ο Ράις 27, ο Σάκα 25, ο Ρις Τζέιμς 26, ο Ράσφορντ 29, ο Άρνολντ 28, ο Μάουντ 27, ο Μάντισον 30. Αναφέρουμε, μόνο, τους… μικρότερους, ενώ έρχονται και άλλοι νεότεροι από πίσω όπως ο Χάρβεϊ Έλιοτ.