Μακριά από την ΑΕΚ φαίνεται ότι θα βρει τον Νόρντιν Άμραμπατ -βάσει των δηλώσεών του- η επόμενη σεζόν.
Με τον Ολλανδομαροκινό μεσοεπιθετικό να έχει μόλις ολοκληρώσει μια φανταστική χρονιά με τα κιτρινόμαυρα, που συνδυάστηκε με την κατάκτηση του νταμπλ, αναπόφευκτα η πρώτη σκέψη αφορά το τι μπορεί να χάσει η «Ένωση» από αυτήν την αποχώρηση.
Και εάν ο Άμραμπατ έχει… τουλάχιστον οκτώ αγωνιστικά προτερήματα, το «μπορεί» μεταφράζεται ως εξής:
Αφενός, κανείς δεν γίνεται να είναι 100% σίγουρος για το εάν τελικά ο πολύπειρος άσος θα αποτελέσει παρελθόν από την ΑΕΚ (βάσει και του περσινού παραδείγματός του).
Αφετέρου, έχει και μειονεκτήματα, ενώ στο τέλος-τέλος ο όποιος αντικαταστάτης του δεν αποκλείεται να αποδειχθεί και πολυτιμότερος. Άλλωστε, το «κιτρινόμαυρο» επιτελείο προέρχεται από ένα καλοκαίρι, όπου άγγιξε ή και έφτασε (κάτι που ίσως αποδειχθεί και σε βάθος χρόνου) το 9/9 στις μεταγραφικές του επιλογές.
Κι όλα αυτά, ενώ υπάρχει και η παράμετρος «Ματίας Αλμέιδα», την οποία δεν θα πρέπει να λησμονούμε σχετικά με τις μεταγραφές και τις... θέσεις στην ενδεκάδα του «δικεφάλου».
Τα στοιχεία του Άμραμπατ που μπορεί να λείψουν από την ΑΕΚ
*Ο ορισμός του game changer…: Επιτακτική η ανάγκη για κάθε ομάδα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο να έχει 1-2 παίκτες που θα έρθουν από τον πάγκο έχοντας την ικανότητα να αλλάξουν τη ροή και τα δεδομένα του αγώνα. Πόσω μάλλον για εκείνες που κυνηγούν τίτλους και διακρίσεις. Και η ΑΕΚ είχε (και) τέτοια εργαλεία την περασμένη σεζόν (και ο Μάνταλος συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτήν την κατεύθυνση).
Δεν χρειάζεται να αναλυθεί το εάν ήταν ικανός να προσφέρει στον εν λόγω τομέα ο Άμραμπατ. Διάβαζε ιδανικά το παιχνίδι όσο ήταν εκτός των τεσσάρων γραμμών και όταν έμπαινε, εκμεταλλευόμενος και την κούραση (σωματική ή πνευματική) ορισμένων αντιπάλων του, σε πολλές περιπτώσεις έκανε τη διαφορά. Μεγάλο credit για τον ίδιο, όπως όμως και για τον Ματίας Αλμέιδα που τον έπεισε να μπει σε αυτόν τον ρόλο.
*... που κατέληξε βασικός: Μάλιστα, τη φετινή σεζόν των τίτλων, όχι μόνο… κουβάλησε στην περίοδο των μαζεμένων τραυματισμών για την ΑΕΚ, αλλά και όταν άρχισε να γεμίζει εκ νέου το ρόστερ της, εκείνος δύσκολα έχανε τη φανέλα βασικού.
*Πλάγιος χαφ με γκολ και ασίστ: Σημαντικό επίσης για κάθε σύγχρονη ομάδα το να έχει μεσοεπιθετικούς που συμμετέχουν άμεσα στο παραγωγικό κομμάτι, είτε μέσω του σκοραρίσματος είτε μέσω των τελικών τους μεταβιβάσεων. Ειδικά για ένα σύνολο όπως εκείνο του Αλμέιδα, το οποίο καταφέρνει να μεταφέρει (ορθολογικά) πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή. Και ο Ολλανδομαροκινός άσος το… είχε και με το παραπάνω. Στη διετή, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, παρουσία του με τα κιτρινόμαυρα σημείωσε 14 τέρματα και 6 ασίστ, ενώ σε ό, τι αφορά τη φετινή διαδρομή μέχρι το νταμπλ της «Ένωσης» συνέβαλε -από στατιστικής άποψης (καθώς η προσφορά του ήταν συνολική)- με 8 γκολ και 3 ασίστ.
*Πλάγιος χαφ που παίζει παντού: Και ποιος προπονητής δεν θέλει να διαθέτει πολυθεσίτες παίκτες. Ο Αλμέιδα -που έχει και την ικανότητα να αναδεικνύει/αναγεννά ποδοσφαιριστές αλλάζοντάς τους θέση- φυσικά και δεν αποτελεί εξαίρεση. Εάν πιαστούμε λοιπόν από τη δεύτερη σεζόν του 36χρονου άσου (δεδομένου ότι εάν παραμείνει στην ΑΕΚ θα υπολογίζεται πιθανότατα για τον ίδιο ρόλο), έπαιζε συνήθως ως δεξιός πλάγιος χαφ.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή διέπρεπε και σε καταστάσεις ανάγκης. Είτε αυτές αφορούσαν πιο συνηθισμένες για τα μέτρα του θέσεις, όπως του φορ στον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ (με την ομάδα του να παίζει με δέκα), είτε και… όχι, όπως στο φινάλε του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό που ανταπεξήλθε και με το παραπάνω ως δεξί μπακ (γενικότερα και όταν αγωνιζόταν πιο μπροστά βοηθούσε πολύ ανασταλτικά). Για έναν παίκτη που έχει παίξει… παντού κατά τη διάρκεια της καριέρας του.
*Παράδειγμα προς μίμηση και… εάν μπορείτε, πάρτε του την μπάλα: Ταύρος απέναντι σε κόκκινο πανί εάν επέλεγε να εφορμήσει. Πραγματικό τανκ εάν παρέμενε… στατικός. Σε κάθε περίπτωση δύσκολα του έπαιρνες την μπάλα, πόσω μάλλον τον έριχνες κάτω (άντε ίσως με 2-3 χτυπήματα στην ίδια φάση, όπως στο πέναλτι στο ματς με το ΟΦΗ).
Ωραίος ποδοσφαιρικός εγωισμός, τρομερή δύναμη, τρελή φυσική κατάσταση. Εξού και τα (καθαρά) τζαρτζαρίσματά του ορισμένες φορές προκαλούσαν τις φωνές των αντιπάλων του. Κι όλα αυτά στα 36 του έτη (όσο κι αν έχουν αλλάξει οι εποχές), με το πρεσάρισμά του να κουμπώνει ιδανικά -αλλά και να απογειώνει ανά περιπτώσεις- τον τρόπο παιχνιδιού του «δικεφάλου». Αν μη τι άλλο -σε συνάρτηση και με τον επαγγελματισμό που έδειξε με το οικογενειακό του θέμα- ένα πραγματικό παράδειγμα προς μίμηση μέσα στα αποδυτήρια.
*Η νοοτροπία νικητή: Δεν χρειάζονται πολλές σειρές. Μόνο η ευθύνη που ανέλαβε στις καθυστερήσεις του εντός έδρας αγώνα με τον Ατρόμητο αρκεί. Και εάν στην εν λόγω αναμέτρηση έβαλαν και τα… τσιμέντα το -σημαντικό- χεράκι τους, αξίζει τα εύσημα και ο… άνιωθος (από πίεση) Ολλανδομαροκινός. Ένας ψυχρός εκτελεστής όταν η μπάλα έκαιγε.
*Η συνεισφορά του στο καλό κλίμα των αποδυτηρίων: Σύμφωνοι, δεν ήταν ο μόνος. Τα περισσότερα credits σ' αυτό το κομμάτι ανήκουν στον Αλμέιδα. Εξάλλου και αρκετά από τα παραπάνω στοιχεία δεν αποτελούσαν γνωρίσματα μονάχα του Άμραμπατ σε ό, τι αφορά το κιτρινόμαυρο ρόστερ. Σε κάθε περίπτωση, εκείνος τα διέθετε, όπως διέθετε και το χαμόγελο, το χιούμορ και τη διάθεση να συμβάλει στο οικογενειακό κλίμα. Υπάρχει και αντίλογος βέβαια και αφορά τις μανούρες του σε εκτελέσεις πέναλτι, κακοτοπιές ωστόσο που έλαβαν τέλος άμα τη αφίξει του «Πελάδο». Όπως και να 'χει, ένας πολύ ωραίος τύπος, που τα έλεγε ωραία ακόμα και με την εξέδρα των αντιπάλων.
*Ξεσήκωνε την εξέδρα… μπρος και πίσω: Από το απίστευτο σόλο -με σημείο εκκίνησης πίσω από τη σέντρα- στην αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ στον πρώτο γύρο, στην τρελή επιστροφή και το κόψιμο στον Κασάμι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στα Playoffs. Στο ίδιο γήπεδο, στο «παλάτι» της ομάδας του, με την OPAP Arena να σηκώνεται στο πόδι.
Τι δεν θα λείψει στην ΑΕΚ – Η παράμετρος Αλμέιδα
Κι όμως και τα δύο στοιχεία της παρακάτω λίστας αποτελούν ουσιαστικά… αντίλογο -και μάλιστα σημαντικό- των προτερημάτων του.
*Ο άναρχος τρόπος παιχνιδιού του: Η αλήθεια είναι πως ο Αλμέιδα τον είχε βάλει σε… καλούπι. Στον βαθμό φυσικά που κι αυτό ήταν δυνατό για έναν αλέγκρε παίκτη όπως ο Άμραμπατ. Ενός παίκτη που δεν έχει βγάλει την... αλάνα από μέσα του. Χαρακτηριστικές αυτού και οι στιγμές που… κούραζε την μπάλα ενώ είχε την επιλογή για πάσα ή κάτι καλύτερο.
*Η κακή ποδοσφαιρική «τρέλα»: Σε άμεση συνάρτηση με το ακριβώς από πάνω. Τα περιμένεις όλα από τον 36χρονο μεσοεπιθετικό. Και τα καλά και τα κακά. Αλλά η φάση με το… χεράτο «στοπ» που έβαλε στον Μπρινιόλι στο κρίσιμο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (έχοντας ήδη κάρτα) ήταν από τα… άγραφα. Φυσικά, σηκώθηκε πολλή κουβέντα για το εάν έπρεπε να δεχτεί δεύτερη κίτρινη και να αποβληθεί. Εν προκειμένω, όμως, αυτό που έχει σημασία δεν είναι η όποια διαιτητική απόφαση, αλλά το ότι δεν υπήρχε ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος να προβεί σε τέτοια ενέργεια…
Και η αλήθεια είναι ότι εδώ σταματούν τα «χτυπητά» μειονεκτήματα του Άμραμπατ. Κάτι που από τη μία αναδεικνύει το πόσο σημαντική απώλεια δύναται να αποτελέσει για την ΑΕΚ (εάν βεβαίως ολοκληρωθεί). Από την άλλη, όμως, σε καμία περίπτωση δεν αποτρέπει το «κιτρινόμαυρο» επιτελείο από το να βρει έναν αντικαταστάτη που θα βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Είτε έχει ορισμένα ίδια χαρακτηριστικά, είτε διαφέρει αλλά μπορεί να βοηθήσει (και) σε άλλους τομείς, ενώ ταυτόχρονα πιθανότατα θα είναι και σε καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία (με ό, τι αυτό συνεπάγεται ως πρότζεκτ).
Την ίδια στιγμή που μια σημαντική παράμετρος που δεν πρέπει να ξεχνάμε, αφορά τον ίδιο τον Ματίας Αλμέιδα.
Διότι, στην τελική, όταν γίνονται εκ των προτέρων υποθέσεις για τις αγωνιστικές σκέψεις του Αργεντινού τεχνικού ο ίδιος (εάν δεν ήταν ταπεινός) θα μπορούσε κάλλιστα να… γελάει. Άραγε ποιος φανταζόταν πριν την άφιξή του ότι μπορεί να μετατρέψει τον Λιβάι σε σέντερ φορ ολκής για τα δεδομένα του παιχνιδιού της ΑΕΚ (ίσως μόνο ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος που είχε χρησιμοποιήσει πρώτος τον 25χρονο άσο σε αυτήν τη θέση), ότι θα… εφεύρισκε θέση για τον Αραούχο ή πως θα μετέτρεπε τον Τσούμπερ σε ιδανικό αντικαταστάτη του «Τσίνο» -έστω και με άλλα χαρακτηριστικά- όταν εκείνος τραυματίστηκε.
Τι εννοούμε; Ότι στην πραγματικότητα, όσο… κλισέ και εάν ακούγεται, μόνο ο Αλμέιδα ξέρει ποια θα είναι η κατάλληλη «απάντηση» στην πιθανή αποχώρηση του Άμραμπατ. Είτε αυτό γίνει με παίκτη που θα παίζει δεξιά, είτε με απόκτηση κάποιου για αριστερά (αφού για παράδειγμα υπάρχει και ο Φερνάντες -που ενόψει της νέας σεζόν θα έχει κάνει και προετοιμασία με την ΑΕΚ- για δεξιά αλλά και για αριστερά). Είτε με έναν τρόπο που δεν έχουμε φανταστεί, αλλά ο 49χρονος τεχνικός μπορεί να τον εφαρμόσει. Κάτι που φυσικά αφορά κάθε μεταγραφή των νταμπλούχων. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
